*If *

599 75 25
                                    

Αφού πηγαίνω αποφασισμένη να τον βρω στο δωμάτιο του ,δεν  βρίσκω κανέναν,   θα πήγε πάλι στους αγώνες .Πιάνω τον κινητό μου και τον καλώ,  το έχει κλειστό , το ίδιο και ο Νίκος και ο Μιχαήλ. Υπέροχα είναι σίγουρο ότι είναι μαζί και το κρύβουν .
Χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα πηγαίνω στο δωμάτιο και αλλάζω για να πάω να τον ψάξω , δεν έχω διεύθυνση άλλα δεν αντέχω να μείνω μέσα στο σπίτι. Βγαίνω έξω ,κοιτάω την ώρα είναι 1.30 το πρωί έχει περάσει η ώρα και δεν ξέρω που είναι .

Η Ματίνα μου είχε πει περίπου που είναι  και αποφασίζω να πάω,  πήρα ένα ταξί και έφτασα εκεί. Ναι είμαι  πολύ θυμωμένη μαζί του  , του είπα τόσα πολλά και εκείνος έκανε του κεφαλιού του.Αφού φτάνω σ ένα τρομακτικό μέρος,  βλέπω  μια αντρική φιγούρα , όσο πλησιάζει είναι ακριβώς αυτή που έψαχνα , ο Χαβιέρ.

" Τι κάνεις εδώ , hermosa " ρωτάει και με πλησιάζει, παρατηρώ ότι είναι γεμάτος μελανιές αίματα .Η απάντηση μου ήταν ένα  δυνατό χαστούκι, με έφερε εκτός έλεγχου  μου.

" είσαι τρελή"φωνάζει και πιάνει το μάγουλο του, τελικά ήταν δυνατή αφού του έχει κοκκινίσει. έχω ακόμα πολλά νεύρα που δεν έχω εκτονωθεί ακόμα.

" που ήσουν " συνεχίζω να του φωνάζω και εκείνος με κοιτάει σαν να θέλει να με κατακρεουργήσει.

"Γιατί να σου πω , η μάνα μου είσαι " λέει ειρωνικά και εγώ θυμώνω ακόμα πιο πολύ , νομίζω είμαι έτοιμη να εκραγώ ,Του ξανά δίνω ένα πιο δυνατό χαστούκι,  ανησυχώ για εκείνον και εκείνος με ειρωνεύεται.

" Εγώ πονάω και εσύ με χτυπάς " μου λέει θυμωμένα ενώ αφήνει διάφορους αναστεναγμους καθώς τον χτύπησα άλλα του αξίζει.

" θα σε ξανά χτυπήσω  αν δεν μου απαντήσεις " του λέω με έντονη φωνή .

" ήμουν έξω " λέει  ειρωνικά , πραγματικά δοκιμάζει τα όρια μου.

"Με περνάς για ηλίθια αγόρι μου ,  προφανώς ήσουν έξω " του λέω και βάζω νευρικά  τα μαλλιά μου πίσω από τα αυτιά μου .

" Μελ είμαι κουρασμένος, πάμε σπίτι " λέει ξεψυχά ,  φυσικά είναι , αφού έπαιζε τους παρανόμους αγώνες. Πρέπει να είμαι ψυχρή και παρόλο που με κοιτάει με αυτά τα υπέροχα πράσινα μάτια για να τον λυπηθώ .

"Δεν πάω πουθενά, αν δεν μου πεις που ήσουν , δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει και φοράς τα ρούχα που φορούσες όταν μαχαιρώθηκες " του λέω και του τραβάω την μπλούζα με μανία.

" λοιπόν,  ναι πήγα έπαιξα και νίκησα, ικανοποιήθηκες τώρα " λέει νευριασμένος , εχει κοκκινίσει και πετάγεται η φλέβα στο πρόσωπο του.

•Hermosa •Where stories live. Discover now