•Hermosa •

the war starts

Julio pov

Πώς να νιώθει ένας πατέρας ο οποίος τυφλώθηκε από "ερωτα" και κατέστρεψα την σχέση του με τον γιο μου και κυρίως την ζωή του !

Παντα ήμουν σκληρός και αμείλικτος στα παιδιά μου , ηθελα να τα κάνω σκληρά ετσι ηταν και ο κόσμος μου , πίστεψα ένα ψέμα και αντί πρωτα να το σκεφτώ και να το ψάξω άκουσα χωρίς να σκεφτώ ότι ήταν ένα παιδί και δεν θα έκανε αυτό το πράγμα.

Εγώ δεν θα μπορούσα να συγχώρουσα τον πατέρα μου αν έκανε αυτά, περα από ότι τον μίσησα ,κατέστρεφα την ζωή του σε οποιονδήποτε τομέα , ούτε δουλειά να βρει να μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό του ουτε την αδελφή του. Προσπαθησα να σκοτώσω την κοπελα του , μα καλα τι πατερας ειμαι ! Έχω μετανιώσει αυτο που έκανα αλλα πλέον δεν μπορω να τα αλλάξω αυτα πλέον . Μακαρι να γύριζα το χρόνο πίσω, θα έδινα και την ζωή μου...

Όμως θα κάνω τα πάντα για να κερδίσω μια δεύτερη ευκαιρία να με συγχωρήσει, ξέρω δεν το αξίζω αυτο αλλα ειναι το λιγότερο που θα ήθελα τώρα..

Πηγαίνω σ ένα κλαμπ να πιω τόσο πολύ να ωστε να ξεχάσω, είμαι ανόητος και καθίκι.

" Ένα ουίσκι διπλό με πάγο " λέω βαριεστημένα στον υπάλληλο μου .

Εκείνος δεν λέει κουβέντα και ακούω από δίπλα μου δυο κοπέλες που με σχολιάζουν. Η μια κοκκινομάλλα και η άλλη έχει γκρι μαλλιά.

" καλε αυτός είναι λουκουμακι " λέει η κοκκινομάλλα καλα τα έχουν παίξει οι έφηβοι πια. Η κοπέλα με τα γκρι μαλλιά με κοιτάει απαξιωτικά και γυρίζει από την άλλη.

Συνεχίζω να πίνω το ποτό μου και βλέπω την φίλη του του χουλιο " Κύριε Τζούλιο τι κάνετε " λέει γλυκά η μικαελα , ειναι ένα ψιλό μελαχρινό κορίτσι πολυ ομορφο αλλα ο γιος μου την βλέπει φιλικά.