İki hafta sonraydı, okula yanağında kırmızı bir izle geldiğinde. O kadar endişelenmiştim ki, bana gülmüştün, ama yorgundun, çok belliydi.
" Alerji. " dedin gülümseyerek. " Aptal alerji. "
Rahatlamıştım ve sana inandım.
Keşke inanmasaydım, Yoongi.
Öğle yemeğini kafeteryada yemeye karar vermiştik. Seni o kadar önemsiyordum ki önce tüm yemekleri tadıp acı olup olmadığına bakmadan, senin yemene izin vermemiştim. Bana gülüp teşekkür etmiştin.
Kimya dersinde öğretmen dönem ödevi için ikili gruplar olmamız gerektiğini söylediğinde, seninle olacağımı adım gibi iyi biliyordum. O kadar zekiydin ki konuyu seçip bizim için iş bölümü yapmıştın, her şeyi teker teker anlatmıştın, ben ise sadece sana ve dudaklarına bakıyordum.
" Senin evinde yapsak olur mu? " diye sormuştun, hevesle başımı sallarken gözlerim hala dudaklarındaydı.
Tek düşündüğüm şey ise, senin tatlı pembe dudaklarını bir kez olsun öpebilmekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hope || yoonseok, sope
Fanfiction" ben herkesi siyah görürüm yoongi. ama sana baktığımda kadife, tatlı ve asil bir kırmızı gördüm. " yanlış kararlar verilmiş ve yanlış biten, pişmanlıklarla dolu bir hikaye. ama eğer beğenmezsen, ben senin için yeni bir son da yazdım. ♫ billie eilis...
