İlk günler annemler evden çıkmam için çok yalvardılar, ama çıkmadım. Evimiz biraz daha büyüktü Yoongi, ama sen bunu zaten biliyordun, her şeyi sana yazıyordum çünkü. Sanki hiç ayrılmamış gibi. Odamın büyük olduğunu yazdım sana. Eski evde olmadığını ama bunda büyük bir balkon olduğunu. Gelirken posterleri atmak zorunda kaldığımızı, bu yüzden çok üzüldüğümü. Şehrin meydanında büyük bir ramenci olduğunu duyduğumu, gelirsen seni götürmek istediğimi.
Ta ki telefonumu yanlışlıkla kırana kadar.
Sanırım sakar olduğuma daha önce o kadar üzüldüğüm olmamıştı. Seninle iletişimimiz aniden kesilmişti, bana en son sebebini hatırlamadığım bir şey için teşekkür etmiştin, ben de sana geri yazmaya çalışırken telefon elimden kayıp balkondan düşmüştü. Maddi durumumuz çok iyi değildi, babam kolay kolay yeni bir telefon alamayacağımızı söylemişti, ben de çok üzgündüm. Jiwoo gelip üzülmemem gerektiğini, beni bekleyeceğini söylemişti.
Keşke beni bekleseydin.
Seninle konuşmayınca hayatım çok boşlukta kalmıştı, ben de biraz eğlenmek için dışarıya çıkmaya başlamıştım. Yakın mahalleden birkaç arkadaşım oldu. Onlarla epey eğlenceli vakit geçiriyordum, ama açıkçası, seni çok özlüyordum. Yanımda olmanı dileyip duruyordum, çünkü orası eski şehrimden daha güzeldi ve arkadaşlarımın dediğine göre, okulum da öyleydi. Bunu ilk fırsatta sana yazacaktım, belki yanıma gelirdin.
Yaz bitmek üzereydi, sonbahar yağmurları başlıyordu. Seni çok özlemiştim ama eskisi kadar değildi, çünkü yeni hayatım beni heyecanlandırıyordu ve ben yakın zamanda yeni telefonuma kavuşacağımı biliyordum. Okul için kayıt yaptırdık, üniformamı aldık. Bununla daha yakışıklı göründüğüm bir kesindi. Bence bununla bana kesin aşık olurdun. Güneş rozetimi yeni çantama taktım, sana ufak bir mektup yazdım, nasıl önceden akıl edemediğimi düşünüp kendime kızarak. Mektupta neden sana yazamadığımı anlatıp özür diledim ve yeni hayatımla ilgili birkaç şey anlatıp, seni özlediğimi yazdım. Ve bir fevrilik yapıp, en sonuna, senden hoşlandığımı ekledim.
Ama anlaşılana göre mektup sana hiç ulaşmadı.
Çünkü yeni telefonumu elime alır almaz öğrendiğim ilk haber, ölüm haberindi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hope || yoonseok, sope
Fanfic" ben herkesi siyah görürüm yoongi. ama sana baktığımda kadife, tatlı ve asil bir kırmızı gördüm. " yanlış kararlar verilmiş ve yanlış biten, pişmanlıklarla dolu bir hikaye. ama eğer beğenmezsen, ben senin için yeni bir son da yazdım. ♫ billie eilis...
