That Gay is Mine

Final Chapter

Nathan POV

"Anak halika na at nang makarating na tayo sa sementeryo para na rin maaga tayo makarating sa opening ng bussiness mo" sabi sakin ni mama kita ko na may bitbit syang mga bulaklak pilit na ngiti ang aking binagay kay mama.

Kamusta na kaya si ashly? Sana masaya sya kung nasan man sya ngayon. Miss na miss ko na sya. Halos tatlong taon din ang nakalipas Oo tatlong taon na ngunit hindi pa rin nawawala ang pag mamahal ko sa kanya.

"Ano ba nathan tutunganga ka nalang ba dyan? Baka mahuli kapa sa cutting ribbon mo pag hindi pa tayo naka punta sa sementeryo" naiinis na sabi ni mama.

Nang makasakay kami sa kotse ay agad din kaming umalis. Nakapag patayo na ako ng business ko isa itong coffe shop dahil gustong gusto ni ashly ang mag tayo ng gantong business ngunit ako nalamang ang nag tuloy.

Nang makarating kami sa sementeryo ay agad bumalot sakin ang kalungkutan parang hindi ko pa kayang makita sya.

"Halika na nathan naiinis na ako sayo nako ka sigurado akong maiinis sayo yan dahil hindi ka man lang dumalaw sa kanya" inis na inis na sabi ni mama.

"Kamusta kana? Halos 3 taon din simula ng mawala ka ngunit hindi pa rin nawawala yung mga masasayang alala natin dito sa puso ko sana lagi mo akong bantayan sana masaya ka dyan. Miss na miss kana ng mga magulang mo. Miss na miss na rin kita pati na rin yung mga masasayang alala natin patawad kung ngayon lang ako nakadalaw ngayon lang ako nag karoon ng lakas ng loob eh" bigla naman sumingit si mama

"Nako alam mo ba kung hindi ko pa yan pinilit hindi pa yan pupunta dito" natatawang sabi ni mama natawa na din ako.

"Hindi ko pa rin kasi matanggap na wala kana eh pero sabi nila kailangan tanggapin para daw maging masaya yung kaluluwa mo" bigla naman nag ring ang cellphone ko.

"Saglit lang ah sasagutin ko lang to babalik ako promise" agad akong umalis at sinagot ang tawag.

"Hello?" bungad ko.

"Nasan kana nathan?" tanong sakin ni gab "Malapit na mag umpisa ano to wala yung may ari dito?" dagdag pa nya ramdam ko yung inis sa boses nya napatawa naman ako.

"Oo na sige na papunta na" ibaba ko na sana ang tawag nang marinig ko yung boses ni sophia. "Hoy bilisan mo dyan" haha grabe naman to kung makasigaw.

"Pano ba yan kailangan ko nang umalis dadalaw nalang kami ulit sa susunod" paalam ko.

Nang makasakay kami sa kotse ay nakaramdam ako ng excite at lungkot. Excited ako dahil natupad ko na din ang pangarap namin ni ashly malungkot dahil sabi namin dati na sabay kaming puputol sa ribbon pero wala sya. Napansin naman ni mama na malungkot ako.

"Wag kang mag alala kung nasan man si ashly ngayon alam kong masaya sya at iniisip ka rin nya" sabi ni mom.

Nang makarating kami sa shop ko ay nandun ang mga taong imbitado para saksikhan ang pag puputol ko ng ribbon.
Pumuwesto na ako para gupitin ang ribbon nang may marinig ako na boses na kahit kailan hinding hindi ko makakalimutan.

"Hindi mo man lang ba ako aantayin para sabay nating guntingin yang ribbon?" hindi ko alam kung lilingon ba ako o hindi dahil baka madismaya lang ako pag humarap ako.

"Hoyy!! Nathan?" saad nya

Dahan dahan akong humarap parang gustong lumabas ng puso ko dahil sa nakikita ko ngayon. Dali dali akong lumapit sa kanya at yinakap sya.

"Ashlyty ko!! Miss na miss na kita" iyak kong sabi.

"Haha para ka namang bata eh. Oh tara na kanina pa sila nag aantay oh"

Nang matapos naming gupitin ay ribbon ay nag palakpakan ang tao. Agad kaming pumunta ni ashly sa likod ng shop dahil sa ganda ng view nito.

"Hindi pa rin ako makapaniwala na nandito kana ulit mahal ko" halos walang mapaglagyan ang kasiyahan ko.

"Salamat mahal dahil hindi nyoko sinukuan lalong lalo na ikaw" sabi ng asawa ko.

"Oo naman dahil mahal na mahal kita. Naalala ko pa nun nung sinabi ng doctor...

FLASHBACK

"Hindi namin kaya kung dito pa sya mag sstay dahil kulang dito sa pilipinas ang mga kagamitan mas mabuting kung sa ibang bansa nyo sya ipagamot"

"Ashly where's my princess?" halos pumiyok na ang daddy ni ashly dahil sa takot para sa anak nya.

"Nathan kailangan namin dahil si ashly sa america para mas mapabuti ang kalagayan nya" sabi ng mommy ni ashly.

"Pwede po ba akong sumama" ayaw kong wala akong sa tabi ni ashly

"Hindi yan pwede ang sinasabi mo anak may buhay ka dito na dapat ipag patuloy magagalit samin si ashly at sayo pag sumama ka at iwan ang dapat mong ipag patuloy dito" ramdam ko sa boses nya ang awa para sakin wala na akong nagawa kundi pumayag.

Hindi ako sumama sa pag hatid kay ashly sa airport dahil baka diko kayanin at sumama ako. Halos hindi ako lumabas sa kwarto ko nun mas lalo pa akong lumungkot ng malaman kong namatay ang bestfriend ko dati na hindi ko na masyadong nakakasama.

PRESENT

"Hindi ko na alam ang gagawin ko nun mahal ko pero inisip kita lumaban ako para sayo" agad akong lumuhod sa harap nya kita ko sa muka nya ang pag ka gulat.

"My Queen Ashly Reyes will you be my partner for the rest of our life? Gusto kong bumawi sa lahat ng nagawa ko sayo gusto kong iparamdam kung gaano kita kamahal. Ayaw na kitang pakawalan pa" bumagsak ang mga luha dahil sa saya at ito ay dahil kay ashly

"YES"

The end

Sorry po kung hindi ganon kaganda hindi po kasi talaga ako nag susulat ng mga story haha at first time ko lang po. Btw salamat po sa mga nag vote, comment at nag basa ng sulat ko. Love you all.