Yok insan
hükmü yok düşlerinin
Çalıntı gülüşlerinden
geriye kalmış gözyaşları
Tadımlık mutluluklar
kursağında düğüm düğüm
Ömürlük figanları
kanlı damlalarını akıtmış yüreğine
Kırağı misali yağmış
hüzün yağmurları üstüne
Ağarmış ömür tellerinin saçları
yıldızları kaybolmuş bir gecede
Felek vurmuş hep on ikiden
alacası körelmiş yalnızlığını
🍁🍁🍁🍁🍁
Yok insan
hükmü yok artık varlığının
Sessizce düşmüş
kanatmış göz kapaklarını
Tüketmiş boğazına düğümlenen
tek satırlık feryatları
Değeri biçilirken alın yazısının
karalar çalınmış kaderine
Çivisi sökülmüş
umuttan bulutlarının
Düşe kalka soluduğu hayat
payından çalmış zamanının
Böylece kaybolmuş yok insan
hayat denen tek perdelik yitik oyundan
🍁🍁🍁🍁🍁
06.07.2019
05.07.2019
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Velhasılı-Kelam
Poetry🍁 İnsan Eskisi 🍁 Ritimsiz bir tınıdan kopup savrulmuş figanlardan Payıma sen çalındı yalnızlığın gaybana dergahından Titreten bir ayrılığın ruha açtığı keskin ayazlardan Ben kavruldum, sen olup savruldum yitikçe umutlardan Baktım sonra, boşlukta a...