Gözlerimi açtığımda karşımda
bembeyaz bir duvar vardı. Hemen yanında bir cam. Biraz sağa döndüğümde belimdeki eli fark ettim. Çıplaktı el ve çıplaktı belim. Yavaş bir hamleyle sağıma yattığımda bir çift gözdü gördüğüm. Bir yüz de hafif şişmiş dudaklar, çenesini kaplayan sakallar, sarımsı bir yanak... Tebessüm etti:
-Günaydın.
Belimdeki el bacaklarıma iniyordu. Gün aymıştı. Bu kez mecaz da yoktu işin içinde. Yutkundum. Dilimi ağzımın içinde sağa sola kaydırmaya başlayınca anladım, dilim damağım kupkuru ve ben bunu yutamadım. Bir daha baktığımda gözlerini kapatıp açtı. İçim hop etti sanki. Bir daha kapatıp açtı sonra bir daha bir daha ve belki bin daha. Dakikalar birbirini kovalıyor bense yavaştan anımsamaya başlıyordum.
Anımsıyorum...
