Geadopteerd door de van Dijk familie

Deel 1

POV Enna
Ik wacht al jaren op zo'n dag als deze. Ik zit al sinds ik 8 ben in dit weeshuis en eindelijk ga ik weg hier ik kan echt niet wachten. Ik ben zo zenuwachtig vanochtend ben ik om 8.00 opgestaan en ging alvast eten maken voor het hele weeshuis (8 kinderen en 4 verzorgers) en ik natuurlijk. Ik wilde graag nog even iedereen bedanken voor deze geweldige jaren en dat iedereen met zoveel plezier voor mij gezorgt heeft. Iedereen was erg dankbaar voor het ontbijt en iedereen wenste me veel plezier. Ik wacht nu al 2 uur ik kijk voor me naar de oprit. Ik kan niet wachten ik ben benieuwd hoe mijn nieuwe familie is. Ik heb wel foto's gezien maar ja ik wil hun karakter ook leren kennen. Ik krijg een grote broer Sem en een zusje Lizzy en Wendy mijn nieuwe moeder. Ik heb ze ook al op gezocht op instagram mijn broer heeft gewoon 136 duizend volgers en me moeder is presentatrice en actrice. Ik zie een auto de oprit op rijden en ik zie een jongen dat moet Sem zijn en een vrouw Wendy waarschijnlijk. Ze pakt een klein meisje van de achterbank. Ik zie de jongen naar me zwaaien en ik zie het meisje snel naar de deur lopen. Ik weet niet wat er gebeurt maar ik begin te rennen en omhels hun drieen tegelijkertijd. Wendy zegt "hey meisje hoe is het heb je er zin in." Ik zeg heel blij "ja echt hoor na 7 jaar hier eindelijk weg niet dat ik het niet gezellig heb gehad en niet dankbaar ben." Ik kijk om om te kijken of de mensen van en uit het weeshuis niet boos zijn maar iedereen lacht. "Hoi ik ben Sem en dit is Lizzy." Lizzy vraagt "ben jij mijn nieuwe zus?" Sem reageert "Nee Liz dit is onze oma nou goed." Ik kijk wendy aan en ze knikt "Lizzy ik ben je nieuwe zus ja." Lizzy geeft me een knuffel en ik vind het geweldig ik heb nu al mensen die van me houden zoals ik ben. "Ik heb eigenlijk nog nooit zoveel knuffels gehad op een dag haha." Wendy zegt "nou meisje we gaan je genoeg liefde geven om de afgelopen 7 jaar op te vullen." Lizzy zegt heel hard "ja dat gaan we doen." Sem knikt. Ik leg me koffer in de kofferbak en loop terug naar de mensen van en uit het tehuis. Ze kijken me betreurt aan en ik zeg "ik ben heel dankbaar voor jullie allemaal en dat ik een deel van dit dream team mocht zijn. "Ik loop nu een nieuwe toekomst te gemoet en ik ga jullie nooit vergeten." Ik geef ieder nog een knuffel en zeker mijn beste vriendin Luna. Ze zegt "Enna het komt goed en als je iets wilt kan je altijd terug komen en me natuurlijk appen." Ik zeg "dankje Luna ik zal het onthouden." Sem verpest ons moment en zegt "ze heeft niks nodig en ook niet je hulp. Kom je zussie. Ohww dat klinkt nog een beetje raar." Ik kijk hem boos aan maar ik weet dat hij het goed bedoelt denk ik. Hij wilt er voor me zijn en me helpen als ik het nodig heb. Ik zeg nog snel doei en we gaan weg. In de auto was het heel gezellig we deden auto karaoke en ik vroeg wat dingen om hun te leren kennen. We kwamen aan en Wendy zei "dit is het." Ik stap uit en kijk het is heel mooi het doet mij aan mijn verleden denken maar ik laat het niet merken.