Ανθολόγιο ποιημάτων ♡

6. Στ'όνειρο

Ναι είπες.
Κοιταζομασταν στα μάτια και μοιραζόμασταν τα ίδια συναισθήματα.
Βλέπεις την θάλασσα και κρατάς στην χούφτα σου άμμο.
Βότσαλα και κοχύλια με χρώματα διαφορετικά.
Κοίτα τα ψάρια.
Κολυμπούν και οι ουρές τους συναντιούνται.
Έτσι και εμείς.
Σου κρατάω το χέρι και περπατάω στο όνειρο σου. Οι αστερίες γίνονται χρυσόσκονη και οι γοργόνες νεράιδες.
Πριγκίπισσες γίνονται τα δελφίνια και η θάλασσα παλάτι.
Ο πρίγκιπας σου εγώ.
Εσύ η βασίλισσα μου.
Οι πεταλούδες γίνονται τα κοσμήματά που σου ακουμπάνε το δέρμα και εγώ τα ζηλεύω.
Τα λουλούδια κάνουν το κρεβάτι σου για να κοιμάσαι καλά και ξεκούραστα.
Το φεγγάρι στο δίνω για μαξιλάρι και ο ουρανός κουνουπιέρα για να μην σε βλέπει τίποτα άλλο.
Τα κουνούπια κάνω στάχτη και την φυσάω στο πέλαγος.
Το δωμάτιό σου είναι ονειρικό όπως το θες.
Εγώ κάθομαι πλάι σου και μ'αρέσει να σε κοιτάω.
Χαϊδεύω το μέτωπό σου και βουλιάζω στο λουλουδένιο σου κρεβάτι.
Για να φας σου δίνω τα φιλιά μου και για να χορτάσεις την αγκαλιά μου.
Μετά ξύπνησες.