Περνάν τα καράβια μέσα στα κύματα.
Τα νησιά ξεπροβάλλουν και ο αφρός της θάλασσας τα ποτίζει.
Κουρασμένα τα καΐκια,
μένουν σταθερά στο λιμανάκι.
Οι καπετάνιοι ευχαριστιούνται να τα κοιτούν και γνέφουν μεταξύ τους.
Αφηρημένοι οι περαστικοί φιλεύονται από τους ντόπιους και γεμίζουν λιχουδιές το στομάχι τους.
Οι ακτές καθαρές.
Ψάρια και ειδών ειδών φύκια χορεύουν κολλημένα στον κάβο.
Κολυμπάνε και ο κόσμος τα ταΐζει ξερό ψωμί από τα μεζεδάκια τους.
Οι ξένοι ντυμένοι με ρούχα πολύχρωμα και αεράτα
λένε διάφορα στην γλώσσα τους.
Το νησί τους γεμίζει γαλήνη και αισιοδοξία.
Τα παιδάκια με τα παγωτά τους, παίζουν στην πλατεία και οι δρόμοι πλημμυρίζουν ζωή.
Φωνές και λόγια παντού.
Στο λιμανάκι έχει μια γέφυρα.
Ξύλινη.
Ο κόσμος έχει ανέβει πάνω και βγάζει φωτογραφίες.
Όμορφο το ηλιοβασίλεμα που κυλά πάνω από την θάλασσα.
Σαν ζωγραφιά,
που δημιουργός είναι ο Θεός
και ο καμβάς του η γη.
Τα χρώματα ρόδινα και απαλά.
Το πορτοκαλί σαν πέπλο
σκεπάζει την σκιά του γιοφυριού.
Το γαλάζιο έχει γίνει μπλε και ο ήλιος αχνός.
Τρόπος εύκολος για θύμηση η φωτογραφία.
Όλοι αυτό κάνουν.
Αυτό έκανα και εγώ.
* Εμπνευσμένο από τις καλοκαιρινές μου διακοπές στην Λευκάδα. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από εμένα. *
YOU ARE READING
Ανθολόγιο ποιημάτων ♡
PoetryΟι σκέψεις μου δεν αποτυπώνονται μόνο στο μυαλό αλλά και σε 5, 10, 20, 200 στίχους. Στίχοι απόλυτα δικοί μου και πηγή έμπνευσης η καθημερινότητα. Οπότε νιώθω ότι θέλω να γράψω, αλλά όχι την συνέχεια κάποιας ιστορίας, τότε αυτό το βιβλίο μου ανοίγει...