22. Θεός (Σεφέρης)

24 3 1
                                    


" Τι είναι Θεός, τι μη Θεός και τι τ'ανάμεσό του; "

Λογίζεται ο Σεφέρης τα πάθη του Τεύκρου και σκέπτεται με το νου του τον Θεό. Εμπνέονται τα λογικά του από τα αηδόνια και φυτρώνουν στο μυαλό του σκέψεις αλλόκοτες και ξένες. Φημολογά διάσπαρτες λέξεις και παίζει με τις εικόνες. Η Ελένη, λέει, είναι αερικό, πούπουλο ολάκερο και αγαπημένη ψευτιά των θεών. Ποιών θεών; Ποιος είναι εκείνος που θεωρείται Θεός και ποιος αυτός που δεν είναι; Τι τον κάνει Θεό και τι όχι; Αναρωτιέται και αυτός σαν τους ανθρώπους ή είναι τέρας; Τέρας που με τα δάκτυλά του περιπλανιέται στα άκρα και στις γωνίες χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους ως πιόνια. Παίκτης είναι και μας κάνει ό,τι θέλει. Παίζει με τις ζωές όλων και κουλουριάζει τα δάκτυλά του στο λαιμό μας. Σφίγγει και σφίγγει και όσο πάει σκάει. Εμένα, εσένα. Όλους μας. Διώχνει τα καλά και παίρνει ό,τι θέλει στο παράδεισο. Στο δικό του παράδεισο. Τα κακά τα αφήνει εδώ. Να βασανίζουν εμάς και εσένα.
Φοράει ένα φωτοστέφανο και θεωρείται καλός.
Για εμένα όχι. Για εσένα;
Εγώ περίμενα να φέρεται σαν Θεός. Εσύ οχι;

Ανθολόγιο ποιημάτων ♡Where stories live. Discover now