Wolf Eyes [HERSCHRIJVEN]

Eye 12 - Ayden

Ik kijk haar als een standbeeld aan na dat ik het heb gezegd, ik kan me zelf bijna niet eens geloven. Hoe durf ik?

''Waar heb je het over, Ayden? Ben je helemaal gestoord? En hoe bedoel je 'je weet wat ik ben'? Lijk ik dan zo erg op een Alien?'' Ze probeert haar lach zo realistisch te houden. Ik kijk even naar de grond met een frons op mijn voorhoofd. Ik weet toch wel zeker dat ik haar heb gezien? ''Maar ik ben er echt zeker van dat ik jouw als wolf heb gezien.. Probeer me niet gek te maken, Gloria. Ik heb jou gezien en ik ben er zeker van!'' Ze kijkt mij fronsend aan en rolt met haar ogen. "Hoor jezelf nu bezig, Ayden... Het is toch zo onrea-" Ik zucht en knik zacht. "Nee, Gloria, het is niet onrealistisch. Jij bent degene die onrealistisch bezig is. Als je nu gewoon niet kinderachtig doet en me de waarheid verteld, dan accepteer ik het, je hoeft echt niet moeilijk te doen!" Ze zet een stap achteruit vermoedelijk door mijn uitbarsting. Ik verschiet er zelf ook wel wat van. Het was natuurlijk niet de bedoeling om zo tegen haar te schreeuwen. "Gloria, sorry..." Ik pers mijn lippen even op elkaar en kijk naar rechts. Het is de jongen uit de meiden groep van Rachel.

"Hey, maat!" roept de jongen in de verte. "Hier, een uitnodiging. Je weet toch, het feest van het jaar." zegt hij en overhandigt een uitnodiging aan mij. De uitnodiging waar ik zo op heb zitten wachten. De jongen ziet Gloria staan en grijnst even. "Hier, ook een uitnodiging voor jou, schoonheid. Anders kom je maar met Ayden. Ayden, ik ga je met rust laten, man. Ik zie dat je het druk hebt." Hij knipoogt en gaat weg. Ik kijk Gloria met een scheve grijns aan.

"Oké, Gloria. Ik geloof je. Maar dan moet je dat bewijzen. Je komt naar het feest. Ik geef jou het adres, de tijd en de dress-code. Trouwens, hoe minder je aan hebt hoe sneller je binnen komt." Mijn scheve grijns blijft op mijn gezicht hangen. Natuurlijk hoop ik wel dat ze komt, anders wordt het feest niet echt leuk. "Waarom bewijs jij niet dat je mij als wolf gezien hebt? Dat zou toch gemakkelijker zijn?" Ik begin luid te lachen. Zo gemakkelijk kom je niet van me af, meisje. "Dat zou ik kunnen doen, maar dan is de fun eraf. Bewijs jij het maar, ik ben natuurlijk ook degene die uiteindelijk heeft gezegd dat ik je geloof en niet omgekeerd." Knipoog ik. Ik doe dan even iets heel onverwachts. Ik kom dichterbij haar gezicht en druk een kus op haar wang. Dat kon ik toch niet laten? Dan vertrek ik en laat haar verward achter. Ik zoek de jongen die ons de uitnodigingen gaf. Ik zie hem langs de bank hangen met de groep meiden, maar Rachel zie ik nergens staan. De feest is zaterdag en vandaag is het donderdag. Gloria moet wel naar het feest komen, anders is de lol natuurlijk er vanaf.

''Hee, Ethan.'' glimlach ik overdreven en zie een ander meisje van de groep tegen hem aan leunen, volgens mij was dat andere meisje niet zijn vriendin. ''Het is Nathan.'' zegt hij met een droge toon. ''Maar goed, je komt zeker voor de details van m'n feestje?'' Hij staat op en doet zijn beide handen in zijn broekzakken. Ik knik. ''De dress-code is Halloween, aangezien het binnenkort Halloween is. En kom niet met ketchup als bloed op je gezicht. Nee, laat me schrikken. En dan bedoel ik ook letterlijk. Geef het ook door een je meisje. Zaterdag om 20:00, kerkstraat, staat trouwens ook op de uitnodiging. Ik zie je dan.'' En daarna loopt hij weg met z'n groepje. Halloween dus. De tijd wanneer meiden zich als sexy vampiers kleden of onweerstaanbare ontdeugende verpleegsters. Als Gloria dit te weten komt.

Ik haast me naar huis. Mijn vader is al thuis van zijn werk. Ik loop naar binnen, hang mijn jas aan de kapstok en loop door naar mijn kamer. "Ho, ho, ho, ho, waar denk je heen te gaan jongeheer?" hoor ik de stem van mijn vader zeggen. Ik stop in het midden van de trap en draai me om met een grote grijns op mijn gezicht. "Ik moet iets voor school doen, paps. Het is wel een redelijk belangrijk project. Ik moet er vandaag aan beginnen." zeg ik. Hij kijkt me lachend aan en loopt de keuken weer in. Gelukkig, ik heb niet veel uitleg moeten geven. Ik loop de trappen verder op en open mijn laptop. Gloria moet weten wat de dress-code is.

Ik open facebook en zoek Gloria op. Van het weekend hadden we elkaar toegevoegd, maar aangezien sms'en en whatsapp'en veel handiger is geworden tegenwoordig, moet het eens tijd worden dat ik haar telefoon nummer zou vragen. Ik zucht en zie dat Gloria offline is. Achja, als ik haar nu alvast een berichtje stuur kan ze hem checken als ze online is. Dus het maakt niets uit.

''Hey Gloria, even over het feestje van aankomende zaterdag. De dress-code is Halloween, het grote gebouw bij kerkstraat en het begint om 20:00 uur! Ik ben benieuwd hoe je gaat want volgens mij ga jij als best verkleed.. Ik wil je graag begeleiden als je zou willen, oftewel, zou jij met mij naar het feestje willen gaan? ;) Ik geloof dat het fantastisch gaat worden.''

Ik lees mijn berichtje nog even na. Eigenlijk kan ik beter naar haar deur gaan en het face to face zeggen, maar als ik haar opzoek gaat ze deze keer vast kwaad worden. Via internet lijkt het me simpeler. Ik druk op enter en het is verzonden. Tenminste, als ze het gaat lezen. Ik laat een zachte zucht langs mijn lippen gaan en surf naar google. Wat eten weerwolven eigenlijk? Hoe leven ze? Ik bedoel, als ik het ga vragen aan Gloria zelf, zal ze het weer ontkennen, en ik ben geen weerwolven expert. Mijn vingers gaan over het toetsenbord. 'Weerwolf' typ ik, en er verschijnen meteen veel resultaten nadat ik op enter heb gedrukt. Ik druk op de eerste en dan beland op Wikipedia. Weerwolven.. bovenmenselijke krachten, transformatie bij volle maan, het eten van dieren, gebeten worden door een weerwolf.. Ik trek een naar gezicht en druk op kruisje. Nu weet ik wel genoeg van wolven. Ik moet proberen Gloria niet boos te krijgen, want dan gaat ze natuurlijk transformeren en heeft ze niets in de controle.. Ik wrijf kort in mijn nek en doe mijn laptop dicht. Daarna hoor ik mijn vader roepen om te komen eten.

—

♥ Helin