Wolf Eyes [HERSCHRIJVEN]

Eye 14 - Ayden

''Maar we zijn hier nog maar pas een half uurtje...'' Zeg ik lichtelijk teleurgesteld, maar ze haast zich al naar huis. Wat was er mis met haar? Ze wilt toch bewijzen dat ze geen wolf is? Ik zucht en krab even op mijn hoofd. Misschien ligt gewoon niet aan mij, misschien is ze te druk met bepaalde zaken. Ik schud mijn hoofd en loop verder. Als zij zegt dat ze geen wolf is, dan moet ze het toe geven ook. En daarbij wil ik haar helpen..

Ik loop langs de winkels die van plan zijn om te sluiten. Is het dan zo laat al? Net als ik naar mijn horloge wil kijken, zie ik Jason en Rachel, iets te ruw zoenen tegen de muur naast de bar. En nog openbaar ook, wauw. Ik laat een grijns zien en loop verder. Zal ik Gloria gaan opzoeken? Of is dat een overdreven actie? Zal ik haar laten gaan? Ik knik en loop mijn straat in en open de deur waarna ik meteen rond kijk. Ik heb mijn kleine zusje al lang niet echt meer gezien, of naja, gesproken. Ik hang mijn jas op de kapstop en doe mijn schoenen uit. ''Ariana?'' Mompel ik zacht, ik heb geen zin om op dit moment te schreeuwen. Ze komt zo vast naar beneden. Ik neem een blik op mijn telefoon en bel mijn vader op, misschien kan hij me wel opvrolijken. De telefoon piept twee keer en ik hoor zijn stem. ''Pap?'' zeg ik en het klink alsof ik vraag of hij er is. Maar dat is ook zo.

''Hallo zoon.''

Een glimlach vormt mijn lippen langzaam om zijn stem eindelijk eens te horen, aangezien hij laat in de nacht pas thuis komt en in de ochtend weer werkt. Die man heeft volgens mij niet eens tijd meer voor zijn eigen gezin.. Zou hij mama gaan missen?

''Hoelaat kom je naar huis?'' vraag ik met een iets snellere bonkende hart.

''Er is veel werk te doen, ze hebben me nodig.. Maar deze keer zal het echt niet te laat worden. Maak je maar geen zorgen.. En ik weet dat jij heel goed voor je zusje kan zorgen.'' Ik hoor hem hijgen en verder is het muis stil in de achtergrond, werkt hij dan zo hard? Maar hij heeft niet mijn vraag beantwoord, dat doet hij nooit. Ik zucht zacht, alsof ik en Ariana hem niet nodig hebben. Voor ik nog iets kan zeggen tegen mijn vader hoor ik hem ''Dag jongen'' zeggen en daarna hangt hij op. Ik zucht overdreven hard en schud mijn hoofd en blijf het maar schudden. Ik wil dat hij naar huis komt, hem horen zeggen dat hij mama ook mist en hij eten voor ons klaar maakt, aangezien ik echt onhandig ben met koken. Maar hij is hier niet echt meer geweest sinds mama is overleden.

Ik knijp heel even in mijn hand waar mijn telefoon zit en denk plotseling aan Gloria. Zal ik haar een sms sturen? Haar telefoon nummer heb ik nu gelukkig wel. 'Gaat het?' Stuur ik naar haar. Ze leek erg wanhopig toen ze ineens weg ging. Ik hoop dat het goed gaat met haar. Ik heb trouwens nog geen pak voor het feest.. Good work, Ayden. Ik versnel me naar de trap en loop naar boven, maar voor in me kamer in kan lopen kom ik Ariana tegen. ''Ayden?'' ''Is papa thuis?'' Vraagt ze ineens met een kleine stem. Ik schud zacht mijn hoofd, het is inmiddels bijna half acht, maar ik denk niet dat hij zal komen. Ik kniel me voor Ariana, aangezien zij mij bijna niet eens in mijn ogen kan kijken. Ik leg mijn handen op haar schoudertjes. ''Wanneer is papa thuis?'' fluistert ze. ''Hij zal nu vast wel onderweg zijn.'' Lieg ik en vervolgens hoor ik mijn telefoon piepen. Ik ga weer normaal staan en vergrenden mijn mobiel. 'Het gaat prima! Ik kan bijna niet wachten het feest :)' Ik laat een glimlach zien. Zaterdag is het feest en morgen is de laatste dag van de week. Gelukkig dat we morgen de eerste uur vrij hebben, dan kan ik mooi een pak voor me regelen.

AHEY TROUWE READERS! Het spijt me voor de korte stukje; ik ben soms nou eenmaal inspiratie loos. Maar er zal drama komen in de volgende hoofdstukken :3 Laat een vote, comment achter en voeg onze boek toe in je biebliotheek/leeslijst! Dan zul je niets missen ;) Mwehehe. Kusjah! {Helin}