Chapter Twenty- Seven

11 1 0
                                    


=====Hanna POV's

Nandito ako ngayon sa mall dito sa loob ng National Book Store upang bilhin na naman lahat ng mga inutos ng pinsan kong si Trixlyn dahil wala naman akong karapatang magreklamo at iwas na rin sa kung anu- anong pinapagawa sa akin.

Pupunta na sana ako sa counter upang bayaran ang mga pinamili ko ng tumigil ako sa isang bilihan ng pocket book. Kahit kailan at ni isa nito ay hindi pa ako nakapagbasa man Lang pero alam ko ang tawag dito dahil minsan kong nakita ang kaklase ko noon na may maraming ganito.

Hanggang sa  mabasa ko at mapako sa  isang title ng pocket book na nag- iisa na lang...

   " MY SWEETHEART GANGSTER "

" At kailan kapa nag ka interest na magbasa ng ganyan?" Pagtingin ko Kung sino ang nagsalita...

"Syndrex!!!" at agad na niyakap ng sobrang higpit. Si Syndrex ay isa sa mga important na tao noong nag- aaral pa ako ng high school. One of my partner in crime.

"Matagal na rin na hindi tayo nagkita... our Queen!"

"Baliw! Matagal  ko ng kinalimutan iyan!"

"But for me, you're still!"

"Ano ba ginagawa mo dito?" change topic na lang ako. Ang hirap bumalik sa lumipas na.

"Wala naman, nakita lang kita kaya lumapit agad ako sa iyo!"

"Mukhang iba ang tindig natin ngayon!"  Batak na batak kasi ang katawan nito kaysa dati.

"Nag te- training kasi kami palagi!"

"Wait! " so it's mean...

"Are you taking criminology?"

"Yes sa, Xeing!" I am happy dahil pareho na naming matutupad ang gusto namin.

"Eh doon rin ako nag-aaral na!"

"Eh bakit hindi man lang kita nakita..."

"Kakasimula ko lang kasi this sem."

"So... nagkita na kayo ni Roo?"
What I am expecting na matanong.

"Yes! at si Zydene rin."
Sinagot ko nalang dahil hindi na man siya iba sa akin.

" Si Zydene?" Mukhang hindi mapakaniwala sa sinabi ko.

"Oo!"

"Nag- usap- usap na ba kayo sa nangyari?" tanong nito.

"Mukhang matagal pa iyong mangyari!" sagot ko habang nagbubusy- busyhan na nakatingin sa ibang pocket book.

"So wala na ang M, hindi na tayo mabubuo ulit?"

"Malabo nang mangyari pa sa galit niya sa amin lalo na sa akin!"  Sagot ko at nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.

" Bayaran na nga lang natin iyan kasi ililibre pa kita!"

"Gusto ko iyan!" ako pa ba?
at tamang- tama dahil hindi pa ako nag dinner.
Pumunta na nga kami sa counter.

=====Robert POV's

Mabuti na lang hindi na ako pinahirapan pa nitong si Carol at maswerte siya dahil wala akong binigay na call sign sa kanya kung meyron eh di magdudusa siya!

Still Be YoursWhere stories live. Discover now