you look perfect tonight

12

12 Οκτωβρίου.

Σετάκι με τον αριθμό των κεφαλαίων αυτή η μέρα.

Ίσως από τις καλύτερες μέρες εκείνη την περίοδο.

Ποιον κοροϊδεύω... Δεν έχω περάσει καλύτερα αυτόν τον τελευταίο μήνα πουθενά. Και το είχα τόση ανάγκη από την στιγμή που κάθε μέρα κατέληγα να αγκαλιάζω χαρτομάντιλα.

Ένα ακόμα Σάββατο. Τελείως διαφορετικό όμως από τα άλλα. Οι γονείς της κολλητής μου είχαν δουλειές στην πρωτεύουσα, έτσι είχαμε δικό μας σπίτι ολόκληρο το ΣΚ.

Εκείνη με το δαιμόνιο μυαλό της σκέφτηκε να κάνουμε ένα Reunion Halloween Party στο σπίτι της, αφού είχε κάνει το ίδιο πράγμα πριν 3 χρόνια με καλεσμένους τους παλιούς συμμαθητές μας.

Είχαμε πάρει πάρα πολλές μπύρες αλλά φτηνές, σε φάση 60 λεπτά η μία και αποδείχθηκαν χάλια αλλά αυτό μας έμεινε από εκείνη την βραδιά. Η μπύρα η Έντελσταϊνερ.

Εγώ ήθελα να μιμηθώ μία από τις Ισπανίδες που γνώρισα στην Κροατία και να κάνω το καρέ μου σγουρό. Βγήκε πολύ κάλο, μπορώ να ομολογήσω. Να'ναι καλά η κολλητή μου και δέχεται κάθε φορά να μου κάνει την κομμώτρια.

Κάποια εξυπνάδα όμως σκέφτηκε να πάρουμε και βότκα να πιούμε εκτός από τις 60-λεπτά μπύρες. Δεν θα πω πως κάναμε την καλύτερη αγορά, αφού πήραμε Serkova, δηλαδή οινόπνευμα, αντί για Absolut, που δεν είναι τόσο οινόπνευμα και έκανα και οι 2 20€. Οπότε κέρδος κανένα! #μαθηματικομυαλο #εγραψα19σταμαθηματικαφετος
#οεαυτοςτουμελλοντοςμιλαειτωρα
#ητοτενικολδενθαπεριμενεποτε19σταμαθηματικα

Ήταν τρομερά καλά για να είναι αληθινά. Παίξαμε just dance, ήπιαμε τις μπύρες των 60 λεπτών, ανοίξαμε μετά από λίγο και την βότκα, βγήκαμε έξω, ξεροσταλιαζόμασταν μέχρι τις 1 το βράδυ στους δρόμους ειδικά εγώ! Εγώ που 10:30 πρέπει να επιστρέψω στο σπίτι!

Είχε αρχίσει κι όλας να με χτυπάει λίγο το αλκοόλ στο κεφάλι, είχα αρχίσει να παραπατάω κάμποσο, ήταν καλά, ήταν πολύ καλά μπορώ να ομολογήσω. Ειδικά επειδή θυμόμουν. Αυτό ήταν πολύ μεγάλο επίτευγμα.

Το καλύτερο όμως όλης της βραδιάς ήταν πάνω στην ταράτσα της κολλητής μου. 2 παρά την νύχτα. Οκτώβριος μήνας και το βοριαδάκι χτυπούσε στο όχι πια νηφάλιο πρόσωπό μου. Είχα γύρω μου άτομα τα οποία δεν περίμενα ποτέ πως θα έχω ή θα ξαναέχω κοντά μου.

Ήταν η πρώτη στιγμή μετά από την ώρα που γύρισα από την Κροατία και είχα ξεχάσει για λίγο την απουσία του. Επικεντρώθηκα στους φίλους μου. Στους τότε τουλάχιστον φίλους μου. Ένιωθα πως τα μάτια μου ήταν εκείνη την στιγμή κάμερα και τραβούσαν βίντεο εκείνη την στιγμή. Γι'αυτό και είναι τόσο καλά χαραγμένη στη μνήμη μου.