24

72 4 0
                                    

Τετάρτη 24 Απριλίου 2019

Μια ακόμη τυχαία μέρα των πασχαλινών διακοπών. Εγώ έκανα μαθήματα γαλλικών πρωί - απόγευμα μιας και έδινα σε μερικές μέρες.

Ωστόσο όταν γύρισα στο σπίτι και ήταν σχετικά νωρίς, κάθισα στο γραφείο μου και έβγαλα ένα τετράδιο μέσα στο οποίο έγραφα τα συναισθήματά μου. Ήταν ο καλύτερος τρόπος να ξεσπάσω.

Αυτό έκανα και εκείνη την ημέρα. Αποφασίζοντας να τελειώνει μια και καλή το κεφάλαιο 'Νταμίρ'

Αυτά που θα γράψω είναι περισσότερο μία φωνή που θέλω να μου δείξει πως υποφέρω 7 μήνες. Μισό χρόνο και έναν μήνα. Μία πρόωρη εγκυμοσύνη. Χρόνος που ήρθε και έφυγε βρίσκοντάς με λυπημένη, με δάκρυα στα μάτια, ελπίζοντας για μία εβδομάδα άπιαστο όνειρο. Για 27 εβδομάδες συνεχόμενα ήλπιζα πως 1 εβδομάδα θα ήταν η ονειρική. Ρε! Πας καλά; Είναι αγόρι, είναι πολύ όμορφος, υπάρχουν και πολύ όμορφα κορίτσια εκεί πέρα... Εσένα θα περίμενε; Αλλά και να μην ήταν ούτε αυτός όμορφος ούτε τα κορίτσια που τον περιτριγυρίζουν, γιατί να περίμενε εσένα 6 μήνες απλά και μόνο για να σε χαρεί για μια εβδομάδα;

Γιατί μου το υποσχέθηκε.

Και κάπου εδώ έχω να πω πως... Μήπως έχεις πιστέψει αρκετά; Μήπως δεν έχεις καταλάβει πως οι άνθρωποι ξεχνάνε; Ξεχνάνε υποσχέσεις, ξεχνάνε στιγμές και με κάθε τι καινούργιο καίνε στην φωτιά όλα όσα είπαμε και ξεχνάνε; Γιατί αν δεν το έχεις  καταλάβει... Την έχεις βάψει. Όλοι θα σε εκμεταλλεύονται. Γιατί οι άνθρωποι είναι κακοί. Μοχθηροί πολλές φορές. Και ειδικά ρουφιάνοι. Ψάχνουν ευκαιρίες για να σε καταστρέψουν με τον κάθε δυνατό τρόπο.

Δεν ήθελε κάτι τέτοιο, με αγαπούσε.

Και που το ξέρεις πως σε αγαπούσε; Πίσω από μία οθόνη και μερικά χιλιάδες χιλιόμετρα σου έταζε τα αστέρια του κόσμου όλου. Και όταν είδε τους ωκεανούς σου να κλαίνε ένιωσε άσχημα. Δεν έκανε τίποτα όμως για να το διορθώσει. Έβλεπε την φουρτούνα των μπλε ωκεανών σου και αν το βράδυ σε αγκάλιαζε σφιχτά, μπας και ενωθούν τα σπασμένα κομμάτια της ψυχής σου, το πρωί το φως της ημέρας τον τύφλωνε και ξεχνούσε. Δεν αξίζεις κάτι τέτοιο. Και αυτός είναι τόσο εγωιστής που ούτε καν αυτή την κλισέ ατάκα δεν σου είπε.

Και τι να κάνω τώρα;

Να κοιμηθείς γλυκιά μου ήρεμα ένα βράδυ. Να είσαι χαρούμενη γιατί έφυγε ένα βάρος από πάνω σου. Τα υπόλοιπα άστα στον χρόνο. Όσο γρήγορα τον έφερε στη ζωή σου, τόσο γρήγορα θα τον πάρω πίσω. Δες πόσο όμορφη είναι η ζωή, γιατί το έχεις ξεχάσει όλον αυτό τον καιρό. Κάνε μια αγκαλιά στις κολλητές σου που τόσο καιρό έκαναν το καλύτερο για εσένα και εσύ δεν εκτιμούσες τίποτα. Να συνεχίσεις από εκεί που έμεινες, ακόμα πιο σοφή αυτή τη φορά.

you look perfect tonightTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang