30

3.7K 255 113
                                    

Yorum yapılınca mutlu oluyorm. Sevindirin şu yazarınızı.♡~

Mochipark :

Taehyung

Tae

Taeeehyuunggg

Lan bi bak acil.

AlienTae :

Ne var

Ne oldu.

MochiPark :

Hah sonunda.

Nerdesin?

AlienTae :

Şirkete geldim şimdi noldu.

Mochipark :

Acil mezarlığa gitmen gerek .

AlienTae :

Neden . Mezarlığa gidiyorum noldu şunu bi düzgün söyle.

Mochipark :

Byul orda. Bugün annesi ve babasının ölüm yıldönümü.

Ve telefonuna ulaşamıyorum.

Biz de gidecektik fakat annem ayağını burktu hastaneye geldik.

Yanına gidersen iyi olur tek başına olduğunda daha kötü oluyor.

AlienTae :

Çıkıyorum.

Hayeon teyze iyi mi?

Mochipark :

Annem iyi hafif bi burkulma alçıya alıyorlar. Sonra biz de geleceğiz.

AlienTae :

Tamam geçiyorum hemen.

---

" 9 yıl. "

Kollarımı arkadan bedenine sarmış neyden bahsettiğini anlamaya çalışıyordum.

Gözlerini karşısındaki kare şeklindeki camekanın içine konulmuş resimlere odaklamış hiçbir zaman yüzünden solmayan gülümsemesini derin bir hüzün almıştı.

" 9 yıl oldu.. Her gece yatmadan başımı okşayıp alnıma öpücük konduran annemin, Her sabah aksatmadan beni korumak için okula getirip götüren babamın benden gidişi tam 9 yıl oldu. Onları kaybedeli tam 9 yıl oldu. "

Sarmaladığım bedeninin inip kalkan omuzları ağladığını ele veriyordu. Onu böyle görmek Kalbimin ortasında sızıya neden oluyordu.

Bedenini hafif bedenimden uzaklaştırıp kafasını yukarı kaldırarak iki elimin baş parmağıyla gözünden akan yaşları sildim.

- Ağlama güzelim. Sen onları hiçbir zaman kaybetmedin. Onlar hep senin yanındaydılar. Hala daha şurada yanındalar. Seni görüyorlar. Seninle yaptıklarınla gurur duyuyorlar.
Şimdi ağlama ve anne babana hayallerini nasıl gerçekleştirdiğinden bahset.

Elinden tutup cam bölmeye döndürdüm bedenini. Küçük bir çocukmuşçasına dediklerimi dinlemiş ağlamayı keserek anne ve babasına hayallerini anlatmaya başladı.

Onu anlıyordum. Hem de çok iyi anlıyordum. Büyükannemi kaybettiğimdeki ben gibiydi şuan.

O zamanlar benim için de kötüydü. Küçüklüğümden beri kollarında büyüdüğüm büyükannem ben Konserdeyken vefat etmiş haberini konser sırasında almıştım.

Düşüncelerimden ayrıldığımda gözlerimin içine bakan Byul tam karşımda duruyordu.

Benim aksime bu sefer de o silmişti gözümden hangi ara aktığını farketmediğim yaşlarımı.

Elimden tutup biryerlere sürüklediğinde cam bölmelerin arka odasına girdik. Sonunda durduğu can bölmeye baktığımda Beni büyükanneme getirmiş olduğunu gördüm .

- Sen nerden-

" Jimin bazen işe yarıyor. (Gülümseyerek devam etti)
Annemlerin ziyaretine geldiğümiz birgün beni mutlu etmek istediğini söyleyip buraya getirdi ve senin büyükannenin burada olduğunu söyledi. "

Karşımda gülümseyen suratına aynı şekilde karşılık verip başımı aşağı yukarı hareket ettirerek onayladım. O benim fanımdı. Ve benimle ilgili en ufak şeyle mutlu oluyordu.

"Hadi bakalım Sıra sende "

Neyden bahsettiğini anlamadığımda konuşmasına devam etti.

" Şimdi anlatma sırası sende bahsedeceksin hayallerinden. Güzel başarılarından. Güzel anılarından. "

Gözlerinin içi gülüyordu. Beni mutlu etmeye çalışırken kendide mutlu oluyordu. Halbuki bugün onun için üzücü bir gün olmasına rağmen yine beni düşünüyor.

Gözlerime derince baktığında ani hareketle kollarından çekip bedenini bedenime yasladım.

Kafasını göğsüme yaslayıp kulağına yaklaşarak fısıldadım.

- Teşekkür ederim.

~~~

Oy & Yorum ♡

Gecikme için üzgünüm ;(

Bir bölüm ne kadar saçma yazılırsa o kadar saçma oldu. Üzgünüm :(

Daha fazla uzatmak istemiyorum yakın zamanda final yapmayı düşünüyorum. Ne dersiniz.

Friend | V | •Texting• ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin