Chapter 42

173 9 11
                                    

Sulli's P.O.V

"Hanggang saan kaya ang kaya ng boyfriend mo?" Pinalo ko si kuya sa braso. Hmp, sabi ko na nga ba may masamang balak si kuya kay Minho.

"Nako kuya, Bakit ba ang init ng dugo mo sa kanya? May ginawa ba siyang mali?"

"Siya wala, pero ang mama niya, Oo." Napatahimik ako sa sinabi ni kuya. Kinuwento ko nga pala kay kuya yung totoong rason kung bakit kami nagkahiwalay, hanggang nagayon pala, galit pa si kuya.

"Kalimutan na lang natin,"

"Ayoko."

"Kuya naman."

"Ayoko nga,"

Hays, wala talagang mangyayari sa'min nito kung patuloy kaming magtatalo ni kuya. Tinignan ko na lang ngayon si Minho na nakapila sa isang napakahabang pila na may nagtitinda ng Shawarma. Gusto daw ni kuya matikman yon kasi curious daw siya sa lasa. Pero for, sure iniinis lang niya.

"Ang tagal naman, I can't wait to taste that food." Napaupo si kuya sa isang bench dito, kaya ginaya ko na lang din siya.

"Psh, tamad mo talaga kuya."

"Ako? Hindi noh." Sus, di daw siya tamad? Nung mga bata nga kami sakin niya inuutos lahat ng utos sa kanya ng parents namin. Tapos, Kapag inuutasan ko siya ayaw niya. Unfair!

"Hay, dati hanggang crush ka lang. Pero ngayon, may minamahal ka na. Lumalaki ka na talaga noh? Hirap palang pigilan." Napatingin agad ako kuya, Nakangiti siya pero malungkot. Ang bilis nga naman ng panahon, Kahit ako pansin ko iyon. Dati, Nasa America para makalimot pero ngayon nandito ulit ako para sa kanya.

"Shawarma niyo po." Di ko namalayan na dumating na pala si Minho dala-dala yung Shawarma ni kuya. Nag-thank you si kuya tapos nilantakan agad yung pagkain.

Tumabi naman sakin si Minho,

"Nakakatakot naman niyang kuya mo, Baka kainin tayo niyan."

"Marinig ka niyan, Sige ka."

"Joke lang!" Tapos nag-peace sign pa siya at nag pacute. Pinisil ko tuloy yung cheeks niya, Ang cute kasi.

"If you don't mind, I'm here with you, Sulli." Binitawan ko na yung cheeks ni Minho at tumingin kay Kuya.

"Si kuya nagseselos!" Tinarayan ako ni kuya at sumubo ulit ng pagkain niya. Haha, minsan may pagka-childish rin si kuya. Pero keri lang, cute naman.

"Sulli, alis ka muna." Bulong sakin ni Minho, Kumunot yung noo ko at tumingin sa kanya.

"Bakit? Ayaw mo na ba sa'kin?" Napa-chuckle siya tapos umiling. 

"Kakausapin ko si Kuya Harry, Gusto kong i-prove sa kanya na mahal kita at kaya kitang alagaan. Ayoko nang mag karoon lagi ng initan between  two of us," Napangiti ako at agad siyang niyakap.

"At kahit kailan, Di ako aayaw sayo. Even though na ayaw mo na sa'kin."

***

Naglalakad-lakad muna ako ngayon sa mall para hindi mainip sa paghihintay dun sa dalawa. I can't wait na magkakasundo na si kuya at Minho, Aayos na rin yung realationship namin. Mas maganda kasi kung walang may ayaw sa realationship naming dalawa, diba? So mas maganda ngang kausapin na niya ito, or should I say, Silang dalawa?

Naramdaman kong nag-vibrate yung phone ko at kinuha ko ito agad mula sa bag ko.

From: Victoria: The awesome leader.

Our Love Story.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon