Warning: Short chapters ahead. Don't expect long chapters. Incorrect grammars are everywhere.
Chapter thirteen
T H I R D P E R S O N
Sabay na kumaway sina Tan at Yca sa mga taong sumalubong sa kanila sa airport. Medyo nahirapan pa silang makalabas dahil sa rami ng kanilang mga tagahanga.
"I am so tired already." reklamo ni Yca pagpasok na pagpasok nila ng van nila na sumundo sa kanila. "That's the consequence of being an actress, Brillian Yca" saad naman ni Tan.
Hindi na sumagot ang kasama sa sinabi niya kaya ibinaling na lang niya ang tingin sa bintana ng sasakyan. Nakakapangod nga talaga ang ginagawa nila. Minsan ay nagsisisi rin siya na nag-artista siya. But it was his dream afterall.
Isang taon na noong huli siyang umuwi ng Pilipinas. Simula kasi noong pumunta si sa Japan, nagtuloy tuloy na ang iba't ibang opportunities sa ibang bansa.
Their Movie entitled 'So far' was aired in the whole Asia and twenty countries outside Asia. Ito nga ang naging pinakamalaking movie sa buong Pilipinas dahil sa pagsikat nito sa ibang bansa.
Minsan na lamang talaga siya nakakauwi sa Pilipinas simula noon. Nagkaroon kasi sila ng world tour na inabot ng isa't kalahating taon. Nang matapos ang world tour nila, umuwi si Tan sa Davao upang magbakasyon.
Bumalik ulit siya sa Boston upang asikasuhin naman ang business nila roon ni Tyron. Doon kasi nakabase ang kaibigan at nasabing mas kailangan siya doon kaysa sa branch nila sa Pilipinas.
Kaya naman tatlong taon na noong huli niyang makita si Ashley, the woman who owns his heart until now. Hindi naman niya 'yun maiaalis dahil hindi madaling mag-move-on.
"Tan, Yca, you can rest after this dahil rest day niyo ito. Alam ko na may jetlag pa kayo. Pero bukas, you need to meet with the MJ clothing for the meeting about the photo shoot" Their manager, Jed told them.
Kahit pagod ay wala silang karapatan para magreklamo. It was their decision. At isa pa, pangarap nila ito. Kahit na nakakapagod ay kakayanin dahil ito ang bunga ng pinaghirapan nila.
Nang makarating sa condominium kung nasaan sila nakatira. Buti nga at walang nakaalam na doon tutuloy ang isa sa mga pinakamalaking aritsta ng Pilipinas.
Napabuntong hininga na lamang si Tan noong makarating sa sariling unit. Marahan siyang umupo sa kaniyang kama at humiga upang magpahinga.
Hindi niya alam kung anong mangyayari ngayong nandito na ulit siya sa Pilipinas. Paniguradong magiging busy siya kaya mawawalan siya ng oras para makipagkita ulit sa mga kaibigan at pati na rin kay Ashley.
Umaasa rin namin kasi siya na makikita ulit niya si Ashley. At kapag nangyari 'yun, magiging masaya siya para sa kaniya. Alam ko namang masaya na siya ngayon kasama si Lance, bulong niya.
---------
Hindi mapigilan ni Ashley ang kabahan habang nakaupo sila ni Freah at hinihintay ang pinakahuling mami-meet nila ngayong araw. They finally met the other models and discussed the designs they will use.
At ngayon nga ay hinihintay nila ang pinakahuling modelo nila.
"I'm really excited to meet them, Ashley! Gosh, syempre, kilala sila sa buong mundo, ano! Sila ang kasabayan ni Seth Kerkmezz!" ngumiti na lamang ng maliit si Ashley. It's Freah's first time to meet them, of course.
Habang siya, syempre, sampung taon niyang nakilala si Tan at naging kaibigan. Sampung taon din siya nitong minahal. She wonders if until now, she's still the one for him. He's surely over me, she thinks.
"Oh, they're here" nanigas si Ashley sa kinauupuan. If it's not because of Freah who suddenly grab her arm and pull her up to greet them properly, maybe she's still sitting and it's crazy and embarrassing.
"Good morning, Mr. Macario and Ms. Salcedo" bati ni Freah sa bagong dating habang siya ay nakatungo lamang.
"Good morning too. Just call us with our names." rinig niyang sagot ng babaeng kasama ni Tan, si Yca habang nakangiti. Her voice is so angelic and so is her face. Kaya siguro nagustuhan ito ni Tan.
Thinking about that idea hurts her and she doesn't know why.
"Oh, sorry. Ako nga pala si Freah at heto naman si Ashley. We are the one assigned for the whole project" siniko siya ni Freah kaya napilitan siyang iangat ang kaniyang ulo. She immediately look at away when her eyes meet Tan's eyes. She can see the smile he's giving her.
"Hi! I'm sorry, I was just... nevermind. I'm sorry again." nakangiti niyang paumanhin. Ramdam na ramdam niya ang mga titig na ibinibigay sa kaniya ng lalaking kaharap.
Seeing him again this close, it feels so warm, warmer than seeing his smiles. Para bang nang umalis si Tan at nagkahiwalay sila, biglang naging malamig ang pakiramdam niya. It was because maybe, Theodore Antonio is her own fire, he can make her warm just by smiling and even his presence.
"It's fine. Should we sit and start already? " rinig niyang saad ni Tan. Even his voice, she misses it so much! Hindi naman pwede bigla na lamang siyang lumapit kay Tan at yakapin ito.
Una, nahihiya siya. Siya itong nagdesisyon ng lahat ng ito. Pangalawa, may girlfriend na ang tao. She doesn't want the couple to fight because of her. Baka magselos bigla si Yca.
All she needs to do right now is to put in her mind that everything is not the same anymore. Everything changed as time flies by. Wala na ang kung anong meron sa kanila noon. She's sure that even his feelings changed over time.
BINABASA MO ANG
Waiting To Be The One (Ashtan Fanfiction)
FanfictionTen years after the pinoy big brother show, what happened to their lives? This is an AshTan fanfic. But you don't need to be an Ashtan fan to read this. Hindi naman makakasira ng story kapag di kayo fan. ❤