الفصل الخامس عشر
وقفنا المره الى فاتت لما
خلصوا اسراء وورد وسما الاكل
وبيحضروا الاطباق نروح لحياه
حياه قاعده لوحدها حزينه وسرحانه حاسه ان محدش فاهمها الناس كلها مفكره عشان حياه بتبان قويه انها معندهاش مشاعر انها مبتضعفش
اسراء دخلت عليها بالاطباق لقت حياه مش منتبهه ليها اصلا ولا حست اما دخلت. حطت الصينيه على التربيزه
اسراء : حياه انتى كويسه
حياه بوجع : لا انا مش كويسه انا لما كنت بقول انا كويسه انا كنت بضحك ع نفسى انا كنت بضحك على الناس وببين ان انا كويسه دلوقت مش عارفه اعمل كده مش عارفه
اسراء : اتكلمى عشان ترتاحى
حياه بصراخ : هتكلم وبعد ما اتكلم انا هرتاح.
اسراء ساكته
حياه بصراخ : لا لاااا انا مش هرتاح انا لما حد هيسمعنى مش هلاقى غير كلمه معلش
اسراء بحزن : طب جربى جربى احكى هترتاحى معايا صدقينى
حياه بوجع : انا بتالم ومحدش حاسس بيا انا جوايا وجع يكفى الدنيا دى انا عاوزه اصرخ عاوزه الوجع يخرج كلهم شايفنى قويه كلهم لكن انا على ما قد بكون قويه انا جوايا وجع انا عندى مشاعر انا الوجع الى جوايا ظهر تانى بعد ما كنت بخفيه بقالى اكتر من يوم بحاول اخفيه ومش قادره انا خلاص تعبت انا عاوزه اطلعه انا عندى مشاعر انا انسانه انا انسانه يا اسراء
اسراء :اتكلمى
حياه : مفكرين ان خلاص عشان عمى جه ان خلاص لازم اروح معاه مش مهم كسره قلبى مش مهم وجعى كل ده مش مهم المهم انى ازاى ارفض مروحش مع عمى النهارده ازاى ارفض احضنه
اسراء : انتى مش لازم تعملى كده يا حياه ادى لنفسك فرصه تهدى وتبقى كويسه وتقدرى تسامحى انما متعمليش حاجه انتى مش عوزاها او عشان المفروض تعمليها
حياه : وحشونى بابا وماما
اسراء : هما فى مكان احسن دلوقتى
حياه : عارفه
اسراء : مش يمكن ربنا بعتلك عمك عشان يعوضك
حياه : الوقت اتاخر اوى
اسراء : بس لسه مافاتش الاوان صدقينى يا حياه حاولى تسامحى وتروحى مع عمك هيعوضك وصحابك هيكونوا معاكى هيملوا عليكى الدنيا
حياه : بجد مش مستعده للخطوه دى
اسراء : انا بقترح مش بقولك اعملى كدا اقعدى مع نفسك وفكرى وشوفى انتى مرتاحه لايه وصلى استخاره شوفى نفسك مرتاحه او لا
حياه : طب واسر هعمل معاه ايه
اسراء بخبث : اممم وتعملى ليه خلاص شخص وساعدكم وعدا
حياه : انا ظلمته اوى وجرحته زمانه زعلان دلوقت
اسراء بخبث : وانتى يهمك فى ايه
حياه بغضب : قومى يا اسراء من جنبى قومى
اسراء : انتى معجبه باسر يا حياه ؟
حياه : ايه الى انتى بتقوليه ده
اسراء : شايفه فى عينك ندم انك ظلمتيه شايفه فى عينك حيره ازاى هتصالحيه وتخليه يسامحك
حياه : ممكن الاكل عشان جعانه
اسراء : اهربى اهربى بس عينك فضحاكى
حياه : اسراء اطلعى بره
اسراء : ههههههه تمام تمام هطلع ارتاحتى دلوقتى
حياه : جدا وخلاص عرفت هعمل ايه
اسراء : ايه
حياه : استنوا قرارى بكره
اسراء : فكرى كويس يا حياه عمك محتاجلك
حياه بغموض : وانا اما كنت محتجاله كان جمبى لا مكنش جمبى صعب اوى بجد صعب عموما هتعرفى ردى بكره
اسراء : ماشى يلا انا همشى اشوف القرود دول
حياه : ماشى متخليش حد يضايقنى عشان هاكل وانام
اسراء : عيونى يا عسل
وطلعت اسراء عشان تسيب حياه لوحدها
نروح بقه
فى بيت امير
خمس دقايق وطلعت اسيل وحضنت اخوها
اسيل بعياط : واحشنى واحشنى يا مهند كل دى غيبه
مهند والدموع فى عنيه : وانتى كمان وحشتينى والله
اسيل وقعدته : يلا احكيلى كل حاجه
مهند : حاضر
ويقطع كلامهم صوت الباب
امير : ده تلاقيه الديليفرى هقوم افتح
اسيل : ماشى
مهند : اسيل اسراء عامله ايه
اسيل : بتسال عليها ليه يا مهند مش كفايه الى عملته فيها
مهند : انا بحبها يا اسيل
اسبل بصدمه : ايه
امير وجه على كلمه مهند : يا ابن اللذينه حبيت من هناك
اسيل وقامت راحت عند امير : قصدك ايه يا امير
امير : قصدى انا فرحانله يعنى ده انا لو لافيت الدنيا ما هلاقى زى سيلووو حبيبتى
اسيل : اه بحسب وقعدت جمب اخوها
اسيل : هو ميعرفش
مهند : لا ميعرفش
اسيل اما سئلت مهند (هو ميعرفش ) كان قصدها على امير هتعرفوا بعدين ميعرفش ايه
امير : مين الى ميعرفش
اسيل ومهند بصدمه : هه
امير : مالكم مبلمين كده ليه مين الى ميعرفش
اسيل وفاقت من صدمتها : بابا مش كده يا مهند
مهند : اه يا حبيبتى طبعا منا لسه جاى اهو ولسه مرحتلوش هقوله فين فى التليفون مينفعش الحاجات دى تتقال على الفون
امير : تفتكر ايه رد فعله اما تقوله عاوز اتجوز بنت امريكنيه
مهند : هى مش امريكنيه انت عارف انى مبحبهمش ولا اطيقهم
امير : امال رحت هناك وقعدت تلات سنين ليه
مهند بغموض : شغل شغل يا امير
اسيل : طب يلا يا جماعه ناكل عشان الاكل مش يبرد
امير : يلا يا برنس
مهند : يلا
ونسيبهم بقه ياكلوا ونروح
لاسر فى بيت اسر
اسر : اخيرا يا امى بقيتى معايا
رضوى : ياه يا حبيبى كان حمل وانزاح
اسر : الحمد الله ربنا خلصنا منه ومن شره وخلص الناس كلها
رضوى : والراجل الى اتسجن طلع
اسر : اه يا امى الحمد الله طلع
رضوى : الحمد الله مالك يا حبيبى انت ندما
اسر وقاطعها : انا عمرى ما هندم على الى عملته يا امى ده الى المفروض كان يتعمل ويتعمل من زمان اوى
رضوى : امال مالك يا حبيبى عينك فيها حزن ليه
اسر : انا حبيت يا امى
رضوى بفرحه : بجد يا الف نهار مبرووك لولولولولوى
مين يا واد حد نعرفه حد من ولاد طنتك كامليا حد من ولاد طنتك مرفت
اسر : ايييييه بس انتى لا تعرفيها ولا تعرفى اهلها
رضوى بفضول : طب احكيلى قابلتها فين شكلها ازاى معاك صوره ليها معاك رقمها معاك عنوان متجاوبنى يا واد ساكت ليه
اسر : مستنى الراديو يفصل
رضوى وضربته بالشبشب : راديو يا قليل الادب
اسر : ههههههه خلاص خلاص
رضوى : طب احكى بدل ما ده ينزل على دماغك وشاورت على الشبشب
اسر : وحكالها عن حياه
رضوى بطيبه : يا حبيبتى يا بنتى بس برده هى ظلمتك يا بنى انا خايفه تكون علطول عندها نيه سيئه
اسر : لا والله انتى لو شوفتيها هتحبيها اوى
رضوى : طب انا عاوزه اشوفها
اسر بحيره : هتشوفيها ازاى
رضوى بغضب طفولى : مش عارفه اتصرف
اسر : اممم طب استنى يومين اما اشوف هعمل ايه
رضوى : ماشى يا حبيبى
نروح بقه عند البنات
وهما قاعدين بياكلوا
اسراء : بصوا بقه يا بنات
سما و ورد :ها
اسراء : مش عاوزه حد يفتح موضوع عم حياه معاها نهائى
ورد : بس
اسراء : مبسش يا ورد خلاص انتهينا
سما : حاضر
اسراء : صحيح يا بنات هو مفيش ظابط جه ياخد اقوال حياه
ورد : جه واتشالينا من الى قالته
اسراء : قالت ايه
ورد : قالت ان متعرفش مين الى عمل كده وانها ملهاش اعداء وان ممكن تكون طلقه بالغلط
اسراء بدهشه : ايه قالت كده فعلا
سما : ايوه انا استغربت جدا لان حياه مش بتتنازل عن حقها بسهوله ولو ليها حق بتاخده
اسراء بخبث : يبقى الى فى دماغى صح
ورد بفضول : هو ايه الى فى دماغك
اسراء : خليكى فى اكلك يا ورد
ورد باحراج : احم حاضر
نرجع تانى
لبيت امير
مهند وخلص اكل : يلا انا لازم اروح اشوف بابا
اسيل : استنى انا هجهز شنطتى واجى معاك انا وامير
مهند : تمام وانا هعمل تليفون
اسيل : اوكى يلا يا امير تعالى ساعدنى
امير : حاضر يلا ودخلوا اوضتهم يجهزوا الشنط
فتح مهند فونه وجاب صوره لاسراء
مهند بشووق : وحشتينى اوى يا سووووو انا اسف يا حبيبتى على الى حصل بس انا خلاص جيت وهصلح كل حاجه انا اسف يا رب تسامحنى يارب يا رب انا بحبها اوى يا رب عارف ان الجرح صعب عليها اوى بس هى قلبها طيب وهتسامحنى
بحبك يا اسراء بحبك يا بنت عمى
مهند كان مدى ظهره ومش حاسس بحاجه
ويقطع كلامه صوت غاضب
امير بغضب : مهند
مهند بتوتر : امير انا
وستووووووووووووب
