الفصل السابع والعشرون
وقفنا المره الى فاتت لما
نروح بقه عند مهند
مهند : اوووف لا انا كده هنفجر بجد لازم اتكلم مع حد مع مين مع مين. بس لاقيتها
ومشى بعربيته ناحيه بيت اسيل اخته (وحشتينا يا غاليه 😂😂😂)
وصل مهند وركن عربيته قدام البيت وطلع وخبط عليها وكانت الصدمه على وش مهند
مهند بصدمه : يالهوووووى ايببه ده
اسيل بمرح : برطمان نوتيلا جحيم
مهند : يخربيتك ده يخلص فى سنه ده كبير اوى
اسيل بمرح : ولا كبير ولا حاجه انا لسه جيباه النهارده وخلاص قرب يخلص
مهند : يا نهار ابوكى اسود النهارده
اسيل : ادخل بس يا مهند انت واقف على الباب ليه
مهند : ادخل ايه انا اخاف على نفسى منك
اسيل : يا بنى ادخل متخافش لسه فيه برطمانين جوه كمان وعلبه شوكلاته كبيره قد كده
مهند ودخل : يا عينى عليك با امير ده لو بيصرف على فيل مش هيصرف كده
اسيل وضربته فى صدره : على فكره انا مش باكل لوحدى وشاورت على بطنها هى كمان بتاكل معايا
مهند بسخريه :لا صح عندك حق
اسيل : ادخل بقه
مهند ودخل :عامله ايه
اسيل : الحمد الله تمام بس الحمل مجوعنى اوى انا فاضلى شويه هنفجر
مهند : فى دى عندك حق
اسيل : ها
مهند : ها ايه
اسيل : مالك يا مهند متضايق ليه
مهند بتنهيده : عرفتى ازاى انى متضايق
اسيل : باين عليك جامد وحتى لو مش باين احنا اخوات يا مهند واعرفك من نظره عنيك
مهند : عرضت على اسراء الجواز
اسيل بفرحه : اعااااااا مبرووووووك
مهند بضيق : ورفضت
اسيل بخيبه امل : ليه
مهند :عشان كبريائها وغرورها عاوزه تفرقنا عن بعض بسببهم
اسيل : هى عندها حق
مهند بعصبيه : عندها حق ازااى قوليلى ازاى مش كفايه السنين الى راحت من عمرنا فى فراق
اسيل : انت الى اخترت الفراق يا مهند السنين الى اتفرقتوا عن بعض فيها دى كانت بسببك انت
مهند : وجيت وندمان واعتذرت بدل المره الف
اسيل : الكلام الى قولته ليها مفيش اى ست تستحمله اى حد مكانها كان هيعمل اكتر منها
مهند بعصبيه : انتى معايا ولا معاها
اسيل بغضب : انا مع الحق عارف انا لو كنت مكانها كنت هعمل ايه كنت هنسى اصلا انك ابن عمى وهخليك تندم على اليوم الى اتولدت فيه مكنتش هخليك تعرف ليا طريق ببساطه عشان مش هقدر اواجهك بعد الكلام الى قلته لكن اسراء معملتش كده يا مهند بالعكس عادى فضلت فى مكانها وبتسلم عليك كابن عمها ومنستش ده وواجهتك انت مش حاسس بيها يا مهند ولا بالوجع الى جواها ولا الوقت الى قضيته عشان تبقى قدامك وتواجهك بالقوه دى
مهند بعجز :اعمل ايه يا اسيل انا خلاص تعبت
اسيل : حارب اسراء تستاهل تحارب عشان تخرجها من الى هى فيه
مهند : بس انا تعبت من معاملتها ليا
اسيل : يبقى مش بتحبها
مهند بعصبيه :ايه الى انتى بتقوليه ده كمان
اسيل :زى ما بقولك لو كنت بتحبها بصحيح كنت هتستحمل اى معامله هتعملهالك لانك السبب فى ده
مهند بوجع : انتى الى بتقولى كده يا اسيل وانتى عارفه ان ده كان غصب عنى
اسيل : خلاص احكيلها يا مهند
مهند بوجع : خايف خايف اوى يا اسيل
اسيل : يا تحارب وتستحمل يا تقولها
مهند : هتزعل منى اكتر يا اسيل
اسيل : على الاقل هتفهم عملت كده ليه
مهند : مش هقدر اقولها مش هقدر
اسيل : يبقى قدامك مشوار طويل اوى يا مهند ولازم تكمله للاخر وهيبقى صعب اوى مهند
مهند : فعلا صعب ده الهانم النهارده نازله الشغل متشيكه وحاطه ميكب ولا كانى متزفت لسه متقدملها ورفضانى
اسيل بضحك : ههههههههه ده انت هتشوف ايام سوده
مهند بتنهيده : باين كده
اسيل : تحب اقولها انا
مهند بتصميم : لا انا خلاص قررت هحارب
اسيل : ربنا معاك يا حبيبى
مهند : يارب يارب يا اسيل
نروح لمكان تانى عند جنا ويوسف
وصلوا بيت جنا وركنوا العربيه وطلعوا وخبطوا
تك تك تك
ويفتح عز والد جنا
عز بلهفه : جنا حبيبتى
جنا واترمت فى حضنه : بابا وحشتنى
عز بعتاب : كده يا جنا تقلقينى عليكى
يوسف : بنتك بتدلع يا حاج ولو ما انتظمتش فى اكلها وكلت كويس هزعلها جامد
جنا : الله الله هتعمل ايه يعنى يا حلو
يوسف : والله انا مش مضطر اقولك هعمل ايه خليها مفاجاه
جنا بغيظ : رخم
عز : يلا ادخلوا اتخانقوا جوا
جنا ويوسف دخلوا
جنا : فين ماما يا بابا
عز : جوا فى المطبخ يا حبيبتى بتعملك الاكل الى بتحبيه
جنا : اوكى انا هدخل ليها ودخلت
يوسف : انا عاوز اتكلم مع حضرتك شويه
عز : تعالى يا حبيبى اقعد
يوسف وقعد بتردد : بصراحه يا عمى انا
عز : اتكلم علطول يا يوسف ومتترددش
يوسف : انا مش عاوز نعمل خطوبه عاوز كتب كتاب وصدقنى يا عمى بنتك فى عنيا
عز : بص يا يوسف انا عارف ومتاكد انك هتحط بنتى فى عنيك ولو مكنتش متاكد مكنتش هامن عليها معاك ومجيش اشوفها فى المستشفى وهى تعبانه لكن انا واثق فيك ومعنديش مانع بس شوف رايها
يوسف بفرحه : يعنى حضرتك موافق بجد
عز بابتسامه : ايوه موافق
نروح لجنا الى دخلت المطبخ
جنا وحضنت مامتها : وحشتينى يا مامى اوى
ليلى وحضنتها : وانتى كمان يا روح مامى كده يا جنا ينفع الى عملتيه ده
جنا :معلش يا روحى اخر مره هتحصل وبعدين انا اتهزات من يوسف تهزيق فظيع فكفايه هو يهزقنى بليز يعنى
ليلى بضحك : تستاهلى فرحانه فيكى هو ده الى هيعرف يربيكى
جنا بغيظ : انتى متاكده انك امى ولا لقيتينى على باب مسجد
ليلى باستفزاز : لا بنتى
جنا : امم طب عملالى اكل ايه بقه احسن انا بقالى تلات ايام باكل اكل وانتى عارفه اكل المستشفى بقه
ليلى : باشميل وبانيه
جنا : واااااااو بجد انا هروح اغير هدومى واجى اساعدك
ليلى : لا يا حبيبتى روحى اقعدى معاهم برا وارتاحى انتى النهارده بس انتى الى هتغسلى الاطباق
جنا : لا ما هو واضح انك هتريحينى
ليلى : امال عوزانى اغسل الاطباق دى كلها
جنا بضحك :انتى تامرى يا ست الكل وانا انفذ يلا انا هطلع اغير واشوفهم بيتكلموا فى ايه
وطلعت اوضتها تغير وبعد ما خلصت لبس نزلت
جنا : هوووو انا جيت
عز : تعالى يا حبيبتى عاوزين ناخد رايك فى حاجه
جنا وقعدت : ها فيه ايه
عز : يوسف مش عاوز يعمل خطوبه وعاوز كتب كتاب علطول
ويقطع كلامهم صوت رساله على تليفون جنا
فتحت الرساله واتصدمت وبصت ليوسف بدموع
ويوسف بصلها بمعنى مالك فيه ايه
جنا بصوت مبحوح : لا خلينا خطوبه وناجل كتب الكتاب ده شويه
يوسف وقام فجاه بغضب واخد منها الفون
جنا وحاولت تاخده : يوسف هات الفون يوسف هاته
يوسف وقرا الرساله وقال
يوسف بتصميم : كتب الكتاب هيبقى بكره استعدى لكده سلام ومشى متجه ناحيه الباب
جنا وجريت وراه ومسكت ايده : يعنى ايه كتب الكتاب بكره انت مش شايف قال ايه
يوسف : الى قولته هيتعمل فاهمه
جنا : طب انت رايح فين
يوسف : ملكيش دعوه
جنا : يوسف انا خايفه عليك
يوسف : هدور على شغل وهشتغل متخافيش
جنا : انا كنت عند اسراء من كام يوم كنت بحكيلها انت عارف مهند ابن عمها صح
يوسف : اه ماله
جنا : كان قاعد واخد رقمك وعنده ليك شغل حلو
يوسف : طيب تمام اتحلت اهو انتى مزعله نفسك ليه بقه يلا انا همشى
جنا : اقعد اتغدى معانا وبعد كده روح زى ما انت عايز
يوسف : بس
جنا بدلع : مبسش عشان جوجو حبيبتك
يوسف : ماشى يلا
................................................................................
ونسيبهم بقه ونروح للمدرسه
عند البنات فى الفصل عندهم حصه رياضيات
يقطع حصتهم دخول وكيل المدرسه
المدرسه بيبقى ليها مدير. ووكيل لما يكون المدير مش موجود الوكيل يحق ليه يكون مكانه وياخد قرارات ويمضى الاوراق مكانه ودخل الوكيل معاه بنت
الوكيل : رحبوا يا بنات بزميلتكم الجديده
حياه بدهشه مصطنعه : ايه ده هى دى بنت
البنت بغضب : افندم
الوكيل بغضب : امال انتى شايفه ايه
حياه ببرود : سورى كنت مفكره حضرتك جايب بهلوان
الفصل كله ضحك
البنت بغضب وعصبيه : انتى واحده مش متربيه
حياه ووقفت بعصبيه : مين دى الى مش متربيه انتى مش شايفه نفسك
الوكيل : احترمى نفسك يا بنت انتى انتى مش شيفانى واقف
استاذ عمر : حضرتك البنت دى شافها المدير ومضى على انها تدخل هنا
الوكيل ببرود : لا مكانش موجود فمضيت انا بداله
استاذ عمر ببرود : تمام البنت دى مش هتدخل غير بموافقه المدير
الوكيل : انت اتجننت يا عمر
استاذ عمر : زى ما سمعت البنت دى مش هتدخل
المكان ده مدرسه مش كباريه
الوكيل : انا هخلى المدير يحولك للتحقيق
هايدى بغضب وصوت عالى : التزم حدودك اخسنلك ده انت الى هتتحول للتحقيق مش هو واتفضل مع السلامه البنت دى مش هتدخل هنا اه صح وانتى يا انسه ... حياه محترمه بس الدور والباقى بقه عليكى
الوكيل بصوت عالى :انتى يا بت احترمى نفسك بدل ما اضربك احسنلك احسنلك
حياه بعصبيه وصوت عالى : بقولك ايه انت تطلع بره وتاخد البت دى معاك عشان مخليش منظرك زباله دلوقت
الوكيل بعصبيه : انتى قد الكلام ده يا حشره انتى
وفجاه يدخل المدير
المدير بغضب : ايه الى بيحصل هنا
الوكيل : حضرتك انا جيت ومعايا بنت جديده وكلهم من ساعتها عمالين يشتموا فيها ويقولوا مش هتدخل الفصل بما فيهم الاستاذ عمر
المدير وبصلها : انت اخدت رائى قبل ما البنت دى تدخل هنا
الوكيل : والله حضرتك مكنتش موجود وانا
المدير بعصبيه وصوت عالى : انت ايه انا مش قايلك اى قرار خده مكانى لكن التعين لا
الوكيل : يا فندم انا
المدير بغضب : بلا فندم بلا زفت يلا اتفضل وخد البنت دى معاك احنا مدرسه محترمه مش بنقبل المناظر دى تدخل هنا وانت متحول للتحقيق يلا اتفضل بررررررره
البنت وهى جوه بقها لبانه : ماله منظرى يا بنى انت
المدير : ابنك انتى واحده قليله الادب واهلك معرفوش يربوكى اتفضل انت وهى بره
الوكيل : يا فندم دى دراسيا
المدير بعصبيه : متتحرق الدراسه انا المهم عندى الادب وهى بسم الله ما شاء الله تتحسد
حياه : ازاى بس حضرتك دى مؤدبه خالص
المدير : مؤدبه ازاى يا حياه انتى مش شايفه المنظر
حياه بضحك : منت مخلتنيش اكمل كلامى هى مؤدبه بس من تحت بالسالب الفصل كله ضحك والوكيل والبنت بصولهم بغضب ومشيو
ملحوظه البنت كانت جايه المدرسه بلبس عريان جدا ومكياج اوفر جدا ولا كانها رايحه كباريه والموضوع ده حصل حقيقى فعلا
المدير : ده ايه البلاوى الى بتتحدف علينا دى
استاذ عمر : بجد الى عمله اوفر جدا
المدير : هيتحول للتحقيق واحتمال يترفد وهكتب فيه مذكره
استاذ عمر : ياريت والله
المدير بابتسامه : يلا كملوا درسكم ومشى
ويخلص يومهم الدراسى اخيرا
نروح الاول عند جنا ويوسف
ليلى : يلا يا جماعه الاكل جاهز
ويقعدوا كلهم على السفره وياكلوا ما عدا يوسف الى كان بيلعب بالمعلقه فى الطبق ومش بياكل
جنا استغلت انو سرحان ومش مركز وراحت من وراه ومسكت فى رقبته مبتاكلش ليه ياض
يوسف وشال ايديها من ع رقبته بابتسامه : باكل اهو
جنا بغيظ : انت مفكرنى عيله صغيره هتضحك عليها
ليلى : كل يا بنى الاكل مش عاجبك ولا ايه
جنا ومسكت قطعه من البانيه وحطتها فى بؤه هتاكل ولا اكلك بطريقتى
يوسف بضحك : خلاص يا مجنونه اقعدى هاكل والله هاكل
عز بضحك : ربنا يكون فى عونك يا بنى
يوسف : ليه بس دى جنا هاديه خالص
جنا بغضب طفولى : بتتريق عليا
يوسف بضحك : انا اقدر برضه
عز : انت مش شايف انك متسرع فى موضوع كتب الكتاب ده
يوسف : لا وبعدين عشان نبقى على راحتنا وهشتغل ليل ونهار عشان نعمل الفرح كمان بسرعه
عز: ده انت مستعجل اوى طب وباباك
غضب يوسف بشده لذكر سيره والده امامه فهو لا يريد ان يتحدث عنه او يسمع سيرته واسودت عيناه بشده فاصبحت قاتمه برزت عروقه بشده وكل هذا تحت انظار جنا الى لاحظت كل هذا
جنا بمرح : طبعا مستعجل هو حد يبقى معاه جنا وميبقاش مستعجل
هدا بسرعه عجيبه فقط محبوبته من تستطيع تغير مزاجه خلال ثوانى وشقت ابتسامه مرحه على شفتيه
يوسف بابتسامه : الله الله ايه الغرور ده
جنا : دى ثقه يا بابا مش غرور
يوسف بابتسامه لعوبه : وطالما واثقه فى نفسك اوى كده ايه سبب غيرتك
جنا ورفعت اصبعها السبابه :انا بحذرك
اتسعت ابتسامته المرحه فهو يعرف جيدا ان هذا الموضوع حساس كثيرا بالنسبه لها فهى تغار عليه بشده
يوسف بابتسامه : الله الله متجاوبى مش بتقولى واثقه فى نفسك
ليلى وعز يتابعوهم بابتسامه
جنا بغيظ : والله ده موضوع وده موضوع انا واثقه فى نفسى جدا وواثقه فى حبك ليا لكن غصب عنى بغير اه انا واثقه فيك بس مش واثقه فى البنات واديك شوفت حصل ايه اخر مره وكل بسببك
يوسف بدهشه : بسببى انا هو انا الى قولتلك روحى هاتى البنت الى بتبصلى من شعرها
جنا بغيظ : منت الى كل يوم تنزل متشيك وعلى سنجه عشره انزل معفن يا اخى
ليلى وعز : ههههههههههههه
يوسف بدهشه : انزل معفن دى اعملها ازاى دى
جنا بغيظ : يعنى متستحماش قبل ما تنزل و وتنزل بشعرك مبلول متحطش برفان قبل ما تنزل والبس اقدم لبس عندك
يوسف بصدمه : انتى مجنونه عوزانى امشى فى الشارع شبه الشحاتين
جنا : والله دى مشكلتك مش مشكلتى سيبنى اكمل بقه
يوسف بصدمه : احييه هو فى كماله
جنا : اه تحط عدسات سوده عشان ميشوفوش عينك الزرقه وحط كاب على راسك عشان ميشوفوش شعرك
يوسف بصدمه : لا كده كتير عليا انتى يا بت مجنونه
جنا بابتسامه شريره : وفى حاله عدم تنفيذ الحاجات الى قولتها دى
يوسف قاطعها : ايه هتقتلينى
جنا بابتسامه شريره : اطلاقا انا اقدر اقتلك برده
يوسف : امال ايه
جنا ومسكت السكينه الصغيره الى جمب الشوكه والمعلقه وقربت منه بالسكينه عند وشه
جنا بابتسامه شريره : بس استحمل بقه الخناءات والضرب الى هيحصل لو بنت فكرت تبصلك وحركت السكينه قدام وشه بحركات دائريه
جنا بعصبيه : ماشى يا حلو
يوسف بابتسامه : طب اهدى واقعدى كملى اكلك
جنا بغضب : شبعت
يوسف بتحذير : جنا
جنا : شبعت والله
يوسف ببرود : تمام وانا كمان مش هكمل
جنا وضيقت عينيها تريد الفتك به دائما يجبرها على الطعام
جنا ومسكت المعلقه وبدات تاكل : اتفضل كل
استغرب برودها وابتسم فحتما تخطط لفعل شئ فهى لا تصمت بسهوله حتما ستفعل شئ ولكن ما هو ؟؟؟!
ما الذى تخطط له نظر لها وهى تاكل نظر فى عينيها يحاول معرفه ما تفكر به ولكن كانت تتهرب بعيناها منه وعلى وجهها ابتسامه خبيثه
اظهر بروده ولا مبالاه فحتما سيجعلها تقص عليه وتخبره كل شئ بطريقته الخاصه وابتسم بخبث واكمل طعامه
عز : هنخلص اكل وننزل نشترى هدوم كتب الكتاب وحظك حلو خالد جه من السفر
جنا بدهشه :بجد طب هو فين
ليلى : عند اسراء
يوسف : طب حلو اوى
ونسيبهم بقه ونروح للمدرسه
................................................................................
استمع الطلاب لصوت عالى مزعج وما كان الا الجرس
يعلن انتهاء اليوم الدراسى بسلام
ورد بتافف : يالهوى اخيرا خلصنا ده انا كان فاضلى
واقوم اروح
سما : المدرسه دى ممله اوى با حياه انا عاوزه ارجع مدرستنا القديمه
حياه بضحك : عشان المدرسه الى كنا فبها كانت ع قدها وكنوش بيشرحوا كويس لكن هنا بيشرحوا بذمه عايزه اى اكتر من كده دى فرصتنا وجات لحد عندنا
ورد : يا بنتى ده احنا من اول اسبوع واحنا اخدنا حاجات قد كده ده احنا اتفرمنا من اول اسبوع
خلود : والله انا عجبانى المدرسه دى جدا
اسر : هتحبوها صدقونى هو اول اسبوع بيبدا كده بس بعد كده بيهدوا وبيدوا واحده واحده ده غير الرحلات الترفيهيه الى بيعملوها
ورد بانبهار : بيعملوا رحلات
اسر باستغراب : اكيد انتوا مكنوش بيعملوا عندكم
حياه بسخريه : لا ده كانوا بيعملوا كتير جدا وقبل الرحله بيوم يلغوها
اسر بضحك : لا عندنا مش بيلغوها وهتتبسطوا جدا من الى هتشفوه
سما : والرحله دى هتبقا امتى بقه
اسر : تقريبا كمان اسبوعين
خلود : طب يلا نقوم عشان منتاخرش
اسر : انتوا رايحين فين دلوقت
حياه : المطعم وبعد كده هنروح الملجا نسلم عليهم ونروح
اسر : تمام استنوا يا بنات ثوانى هكلم حياه فى حاجه وبعد كده هوصلكم
الجميع : تمام
اسر ومسك ايديها وراحوا بعيد عن البنات شويه
حياه بقلق : فيه ايه يا اسر
اسر : انا كنت عاوز اكلمك فى موضوع
حياه : طب متتكلم انا سمعاك
اسر : حياه انا انا
حياه : انت ايه
اسر :..................
وستووووووووووب دى حته ينفع كده مش رحماكوا خالص انا 😂😂
المهم دلوقتى عاوزه رايكم انا كتبت بعض الكلام فصحى هل حلو اكمل الحوار عامى وكلام فوقيه فصحى ولا كله عامى
