الفصل الثالث والعشرون
وقفنا المره الى فاتت لما
صباح يوم جديد ملئ بالتفاؤل والامل والحب
وعصافيرنا الى وحشونا
عند مطعم حازم
عند حازم عمال بيكلم نفسه : انا عاوز اكلمها يوووه طب هكلمها اقول ليها ايه اووووف حتى البنات النهارده مجوش بيبقى الكافيه ملوش طعم من غيرهم
هما الى بيهونوا عليا اختفاء اخويا. يارب رجعه ليا بالسلامه يارب ويقطع كلامه دخول عاصم
حازم بصدمه وفرحه : عاصم
عاصم وحضنه : وحشتنى وحشتنى يا حازم
حازم : وانت كمان وحشتنى وحشتنى اوى حرام عليك انت كنت فين انا قلبت عليك الدنيا
عاصم : كنت تايه
حازم : ولقيت نفسك
عاصم : مش انا الى لقيتها
حازم : امال مين
عاصم : هحكيلك
......................../....................../...............................
نروح للملجا
ورد : انا مش مصدقه يا جماعه بجد اننا اخيرا هنسيب الملجا ده
سما : والله هيوحشنى الملجا وايامه
ورد : وحشتك عقربه يا روحى عاجبك انتى ايه فى المكان ده
سما : اسراء هتوحشنى اوى
حياه : هنبقى نزورها يا بنتى ونقعد معاها كتير
ورد : اهى قالتلك اهى يا اذكى اخواتك هنعمل اى دلوقتى يا بنات لسه فاضل وقت كتير على المدرسه
سما : انا هروح اطمن على رودى
حياه : وانا هودى فريده المدرسه واروح اودى الشنط بتاعتنا
ورد : تمام وانا عندى مشوار فى السريع هعمله واجى
حياه : مشوار ايه ده
ورد : وانتى مالك يا رخمه انتى
سما : البت دى من امبارح مش مظبوطه
حياه : فكك خلينا نسيبها دلوقتى ونبقى نقررها فى الاجتماع بتاعنا
سما : اوكى
ورد : يلا بينا
مشى كل واحد رايح فى حته نروح بقه لعصافير الى ضاربين بعض بالجزم
اسراء صحيت من نومها بدرى عشان تجهز لخالد الاكل ملحوظه : (اسراء وحياه صوتهم حلو جدا )
اسراء مشغله انا طبعى كدا. نيكول سابا
انا طبعي كده .. وبحب كده .. وبحب اعيش وماعنديش الا كده
دي حياتي انا .. دي ملكي انا .. وانا مهما يكون برده هاكون زي مانا
عايشة سني وبغني و بحب الحياة
قلبي عايش سنينه وحياته بهواه
بعمل اللي بحبه وبحسه اكيد
ثانية ثانية يا دنيا هاعيشك انا ..
عايزة افرح وارقص واضحك يا ناس
هي دنيا وبنعيشها مرة وخلاص
ياما قالوا وعادوا ولاموا كتير
بس بنسى وبكبر دماغي خلاص ..
انا طبعي كده .. وبحب كده .. وبحب اعيش وماعنديش الا كده
دي حياتي انا .. دي ملكي انا .. وانا مهما يكون برده هاكون زي مانا
---
في حياتي حاجات .. تتعبني ساعات .. مابقولش في يوم مهما يكون عمر وفات
دنيا هاتتعاش .. ويا كده يا بلاش .. الجاي والفات والحسابات محسبهاش
عايشة سني وبغني بغني بغني
قلبي عايش سنينه سنينه سنينه
بعمل اللي بحبه وبحسه اكيد اكيد اكيد هاعيشك انا
عايزة افرح وارقص واضحك يا ناس
هي دنيا وبنعيشها مرة وخلاص
ياما قالوا وعادوا ولاموا كتير
بس بنسى وبكبر دماغي خلاص ..
عايشة سني وبغني و بحب الحياة
قلبي عايش سنينه وحياته بهواه
بعمل اللي بحبه وبحسه اكيد
ثانية ثانية يا دنيا هاعيشك انا ..
وفى وسط ما اسراء مندمجه وبترقص وبتغنى مع الاغنيه احم احم مخدتش بالها من الاخ الى واقف على بابا المطبخ
وبعد ما خلصت الاغنيه اسراء تلف عشان تجيب الملح
اسراء : اعااااااااا مممممممممم
مهند : ڜششششششش اسكتى هتلمى علينا الجيران يخربيتك
اسراء : ممممممممممم
مهند : هشيل ايدى بس متصرخيش
اسراء هزت راسها بمعنى موافقه
مهند شال ايده
اسراء : انت دخلت هنا ازاى
مهند بابتسامه : عيب تسالى سؤال زى ده
اسراء :جاى ليه يامهند
مهند بجديه : عشان اتكلم معاكى
اسراء : الكلام خلص من زمان يا مهند
مهند بغضب : لا مخلصش ولا عمر الكلام بينا هيخلص يا اسراء وافهمى ده كويس
اسراء سكتت
مهند بطفوله : وااااااو محشى وبانيه وبشاميل وشاورما انتى عامله الاكل ده ليا وكنتى هتتصلى بيا عشان تصالحينى صح
اسراء بخوف : لا مش ليك ده لخالد
مهند بعصبيه : لمين يختى سمعينى تانى كده
اسراء بتحدى : لخالد اصلوا جاى النهارده هو انا مقولتلكش
مهند بعصبيه : انتى عوزانى اقتلك صح
اسراء ببرود : لا خالص انت الى مش عاوز تصدق انى نسيتك وطلعتك بره حياتى حتى اهو شوف بعمل لخالد حبيبى الاكل الى بيحبه عشان جاى النهارده
مهند بحزن : يعنى خلاص كده يا اسراء
اسراء بعصبيه : انت ليه عمال تعاتبنى كانى انا الى عملت كده هه انت الى عملت كده يا مهند مش انا. انت الى غلطت مش انا قول الكلام ده لنفسك مش ليا
مهند بحزن : معاكى حق يا اسراء انا الى عملت كده وانا هسيبك ومش هضايقك تانى وهفضل احبك طول عمرى وعمرى ما هتجوز غيرك لان انتى حياتى وعمرى وانتى الوحيده الى شايفك ام لعيالى ومراتى انا ماشى ومشى مهند
وبعد ما مشى اسراء انهارت فى العياط
اسراء بعياط : يارب انا تعبت بقه انا بعمل كل ده عشان اعاقبه على الى عمله بس انا بعاقب نفسى معاه
................................./.............................
يمشى مهند ويركب عربيته وهو متضايق ومخنوق
مهند لنفسه : يارب انا عارف انى غلطان بس انا كنت راجع على امل انها تسامحنى انا بحبها اوى بس خلاص انا مش هقدر اشوفها مع حد غيرى انا خلاص هسافر ومش هوريها وشى تانى
مسك تليفونه وبعت رساله لتليفون اسراء
مهند : انا خلاص مش هضايقك تانى وهسافر وهسيبك تكملى حياتك مع الشخص الى اختارتيه
وبعد ما خلص وبعتها اتصل بامير
امير : ايوه يا معلم
مهند :عاوز نتكلم
امير بقلق : مالك يا مهند
مهند : تعلالى نتكلم فى اى حته
امير : عارف مطعم الحياه
مهند : اه عارفه نصايه وهكون هناك
امير : ماشى سلام
مهند : سلام
نروح عند اسراء
وفى وسط حزنها وعياطها الباب خبط قامت فتحت لقت خالد فى وشها
اسراء بانهيار واترمت فى حضنه : خالد
خالد بقلق : فى ايه مالك يا اسراء
اسراء ومسحت دموعها : ادخل مش هنتكلم على الباب ودخلوا وقعدوا فى الصاله
خالد : احكيلى
اسراء وحكت ليه كل حاجه
خالد : متخافيش انا هخليه يلف حوالين نفسه ويقول حقى برقبتى
اسراء : مش قادره استحمل وهو كده يا خالد مش قادره اشوفه قدام عينى كده
خالد : لا انا عاوزك تجمدى كده ده التقيل كله جاى ورا
اسراء بضحك : هتعمل ايه يا مصيبه انت
خالد : ملكيش دعوه وسيبى الموضوع ده عليا وانا هخليه يلف حوالين نفسه
اسراء : ماشى يا سيدى اما نشوف بس عاوزه انبهك لحاجه مهند لسانه طويل وايده اطول
خالد : احم وانتى مفكرانى بيهمنى الحاجات دى يا بنتى اصبرى عليا بس
اسراء : والله انا خايفه عليك ايدوا تقيله وحاجه فظيعه كده
خالد : بقولك ايه مش عاوز كلام كتير خلاص الموضوع ده سبيه عليا وسبينا دلوقتى نروح نشوف الاكل الى رحته جننتنى دى
اسراء بضحك : وربنا انت مفجوع ههههههههه يلا يا خويا نقوم نشوفه
خالد : يلا ونسيبهم بقه مع بعض
ونروح لورد الى نزلت من الملجا وراحت المكان الى كانت فيه وقابلت الراجل
ولقت الراجل مش موجود
ورد فرحت وزعلت فى نفس الوقت
فرحت لانه فاق لنفسه واخيرا رجع لبيته بدل. ما هو كان ضايع والناس بتقول عليه مجنون وهو مش مجنون
وزعلت لانها مش عارفه هتشوفه تانى ولا لا ورد حست انها عاوزه تشوفه تانى تتكلم معاه مش عارفه ليه الاحساس ده رغم انها مشافتوش غير مره واحده بس
لكن المره دى كانت كفيله انه يبقى فى دماغها وبتفكر فيه
مشيت ورد بقه رايحه للمدرسه
نسيبها ونروح عند سما الى نزلت من الملجا وراحت تطمن على رودى
وصلت سما لبيت رودى وخبطت
وفتح مروان
مروان : ازيك يا سما
سما ببرود : فين رودى
مروان : طب ردى السلام الاول
سما بصوت عالى : رووووودى يا روودى
مروان : نايمه متتعبيش نفسك مش هتسمعك من هنا
نومها تقيل
سما : ادخل صحيها
مروان : مش داخل
سما : لو مدخلتش هدخل انا
مروان بمكر :، ادخل حد حايشك
سما زقته بره الشقه وقفلت
مروان بصوت عالى : احنا فينا من كده
سما كانت جوه وسمعاه وكاتمه نفسها من الضحك
مروان بصوت عالى : اضحكى اضحكى طب هاتى الجزمه طيب همشى حافى
سما : منت لابس شراب
مروان : هو ايه الى لابس شراب هاتى يا بت الجزمه
سما : مش جايبه حاجه منت لما طردت رودى كانت حافيه برده
مروان : هو انا اتنيلت قولتلها تنزل حافيه هاتى الجزمه الشارع كله بيتفرج عليا
سما : ههههههههههههه مليش فيه باى باى
مروان : ماشى مااااشى عشان الضحكه دى بس همشى حافى بس حسابك تقل هه
سما سمعته ودخلت تصحى رودى
سما واتخضت : يالهوى قومى يا رودى قومى
رودى واترمت فى حضن سما: وحشتينى يا سمسمه
سما ومسكت رودى : ايه الى عمل فى شعرك كده يا بت رودى : مروان قالى هعملك تسريحه جديده وجابها من على النت ومعرفش يعملها وكعبلى شعرى
سما : الله يخرببتك يا مروان الكلب كويس ان مشيته حافى
رودى بلهفه : حافى ليه يا سما افرضى دخل فى رجله حاجه
سما : والله ما يستاهل تبقى خايفه عليه كده اكيد مش هيمشى كده وهيروح يشترى جزمه
رودى : سما متقوليش عليه كده ده مهما كان اخويا وانا مبقتش زعلانه منه ده امبارح جبلى لعب كتير وغزل البنات وحمص وعملى باشميل وبانيه
سما : هو بيعرف يطبخ
رودى : ايوه ميرو طباخ فظيع اكله رووووووعه
سما : طب يلا يختى عشان تروحى المدرسه
رودى وباستها : بقولك ايه فكك انا وانتى من المدرسه ونقضى اليوم ده مع بعض
سما : انسى يا روحى قومى يلا يا بت
رودى : اووووف طيب انا هروح اتوضى واصلى
سما : انتى بتصلى
رودى : النهارده اول يوم مارو علمنى كل حاجه امبارح
سما ابتسمت ابتسامه جميله بس اخفتها سريعا
سما : ماشى يلا اتوضى وصلى لحد ما اعملك الفطار واحضرلك كل حاجه
رودى : اوكى
رودى دخلت تتوضى وسما قامت دخلت المطبخ عشان تحضر الفطار جابت العيش وفتحت الفرن لقيت باشميل داقت منها حته
سما لنفسها : مش بطال
سما : مش بطال ايه بس دى روعه
سما : انا بعملها احلى
سما : انتى مبتعرفيش تعملى باشميل اصلا
سما : اوووف بقه
وطلعت الطبق ودخلت العيش الفرن
وراحت عند التلاجه وجابت الجبنه والمربى والحلاوه واللانشن وعملت بيض مقلى
ولقت رودى خلصت وجات
سما : يلا يا رودى فطار ملوكى اهو
رودى : واااااو وقعدت تاكل بشهيه
وسما بتتفرج عليها ومبتسمه وشويه وخلصت رودى اكل
سما : يلا يا حلوه عشان نلبس ونصلح الى هببه اخوكى
رودى : ههههههه حرام عليكى يكفيه شرف المحاوله
سما : هههههههههه انتى فظيعه يلا يختى
نسيبهم بقه ونروح لحياه
الى اخدت فريده وراحت بيها المدرسه
ودخلوا
حياه : فريده عوزاكى تركزى كويس جدا فى الحصص وتثبتى مهارتك عشان لو جبتى تقديرات عاليه ليكى عندى هديه
فريده : okay yoyo
ادم : هاى فريده
فريده : hi adam
حياه ونزلت لمستواها ووشوشتها : مين ده يختى
فريده : he is my friend
حياه بصدمه : نعم
فريده : زميلى فى الفصل يا حياه
حياه : صاحبك يا حلاوه عموما انا همشى دلوقتى عشان مستعجله ونتكلم فى الموضوع ده بعدين
فريده : okay
حياه : يا حول الله يارب البت من ساعه ما دخلت المدرسه الخاصه وهى كلامها بقه انجليزى
ومشيت حياه
ادم : تيجى نلعب
فريده : sure
وتمشى حياه وتركب نفس التاكسى الى جات بيه
عشان فيه الشنط بتاعتها وشنط البنات
وراحت لبيت عمها
ترن ترن ترن وفتح ادهم
ادهم : اهلا اهلا وسهلا هاتى عنك ومسك الشنط
ودخلها
مصطفى بفرحه : حياه
حياه وحضنت مصطفى : ازيك يا عمى
مصطفى : كويس يا قلب عمك انا بقيت كوبس خلاص انك جيتى تعيشى معانا انتى وصحابك
حياه : يارب دايما مبسوط وكويس يا حبيبى يلا انا همشى بقه هروح المدرسه واخلص واروح الشغل واجى انا والبنات على هنا
مصطفى : مبلاش الشغل ده انتى وصحابك يا بنتى انتوا مبقتوش محتاجينه
حياه : معلش احنا حابين جد الشغل ده ومش متعب خالص
مصطفى : انتوا بتشتغلوا فين اصلا
حياه : فى مطعم الحياه
ادهم : ايه ده عند حازم
حياه : ايه ده انت تعرفوا
مصطفى: تعرفوا منين يا ادهم
ادهم : دفعتى يا بابا
حياه : والله
ادهم : اه والله يلا بينا يا حياه تعالى اوصلك عشان متتاخريش
حياه : اوكى يلا
مصطفى :متتاخريش يا حياه واتصلى كل شويه تطمنينى عليكى
حياه ::حاضر يا حبيبى
ومشيت مع ادهم متجهين للمدرسه
نروح بقه لسما
خلصت لرودى كل حاجه ولبستها وحضرت كتبها وكل حاجه مفضلش الا شعرها
سما : تعالى يختى اما نشوف هنتصرف فى شعرك ده ازاى
رودى : اهو
سما ومسكت شعرها وحاولت تفكه من بعضه بس معرفتش
سما: الله يخربيتك يا مروان الكلب دى عمله تعملها
رودى : متشتميش مروان حبيبى
سما ومسكتها من شعرها : يا شيخه اتنيلى عجبك انتى الى عامله فى شعرك ده قومى اما نحط عليه ميه دافيه ولا سخنه
وقاموا راحوا الحمام وحطوا عليه ميه دافيه
وحاولت تانى تفكه من بعضه والحمد الله اتفك
سما : اشهد ان لا اله الا الله اخيرا اتفك انتى يا بت انتى اخر مره تسمحى ليه يسرحلك انتى فاهمه ولا لا
رودى : هههههههه حاضر
خلصت سما تسريح لرودى اخيرا
سما : يلا بينا بقه عشان نروح المدرسه احسن احنا اتاخرنا
رودى : يلا بينا وراحوا ناحيه الباب وفتحوا واتفاجئوا بمروان على الباب
سما :ايه ده انت مش كنت مشيت
مروان : اه روحت جبت جزمه وجيت عشان اوصلكوا
سما : شكرا احنا مستغنيين عن خدماتك
مروان ومسك ايد رودى : يلا يا رورو
سما : انت يا انت انا الى هوديها
مروان وبصلها : دى اختى يا تقبلى تيجى معانا يا تروحى
سما : انت قليل الذوق
مروان : منا عارف
سما : اووووف
مروان بابتسامه : يلا قدامى
سما بصوت واطى : جتك الارف
مروان : سمعتك على فكره
سما : متسمعنى هو انا هخاف منك يعنى
مروان : انتى برج ايه يا بت انتى
سما : اولا انت مالك ثانيا مسميش بت ليا اسم يتنادى بيه
مروان : ماشى يا سمسمه
سما : انا قولتلك نادينى باسمى
مروان : مهو ده اسمك
سما : لا انا اسمى سماااااااااا
مروان : ودلعك سمسمه يعنى اسمك برضوه وبطلى رغى بقه
سما : اووف
نروح بقه للمطعم عند حازم
حازم : يااااه دى زى ما قولت عليها ملاك فعلا طب ايه معرفتش اسمها رقم تليفونها
عاصم : لا
حازم : هو ايه الى لا يخربيتك امال هتشوفها تانى ازاى
عاصم بحيره :مش عارف
حازم : فالح فالح فالح
عاصم : مخلاص يا عم بقه هو انا جايلك عشان تقرفنى
حازم : اعملك ايه بعنى منت من كلامك انك معجب بيها وانت حاليا لامعاك ليها عنوان ولا رقم تليفون ولا اسم وحاجه اخر سواد
عاصم : تصدق بالله انا غلطان انى جتلك انا مروح
حازم : خلاص يا عم اقعد اما نفكر فى حل
عاصم : هنلاقى حل ازاى بس
حازم : طب المكان ده فين ممكن نلاقى كاميرات ونشوف راحت ازاى
عاصم : دى حته مقطوعه هيكون فيها كاميرات بس ازاى
حازم : بصراحه مش عارف اقولك ايه
عاصم : اعمل ايه بس منا سئلتها وقالتلى هقولك لو اتقابلنا تانى
حازم : طب وانت حاسس ايه
عاصم : مش عارف ليه حاسس انى هقابلها تانى
وفجاه يدخل
