Dating Mr. Popular (Stalking Miss Nobody II)

Chapter 15 Promise

Di ko alam kung pano kame napunta sa coffeeshop na to pero ngayon ay katapat ko sa mesang ito si Chase.

Yung kapeng inorder nya ay malapit nang maubos pero yung saakin ay nilalamig na.

"Totoo ang balita tama ba? " di ko mapigilang tanong sakanya,medyo natigilan sya sa paghigop ng kape ,dahan-dahan nya itong nilunok sabay titig saakin.

" No, trust me. " sagot nya habang hinahaplos ang aking kamay, di ko alam kung hihilahin ko ito palayo o ano, dama kong nanlalamig ang kanyang kamay.

"But why are those rumors spreading? " tanong ko, medyo nangingilid na ang mga luha sa aking mga mata, hindi naman ako ganto noon, minsan inaasahan ko na na iiwan ako ng mga taong akala ko andyan palagi..pero wala sa isip ko na makakasama si Chase don. Maybe..nabore na sya?

" I can't explain everything right now but please. Don't listen to them , sa lahat ikaw ang pinaka ayokong maniwala" sagot nya. Di ko alam kung  baket ayaw nya sabihin saken ang rason sa mga issue pero dahil sa sinabe nya at sa tono nya ay medyo lumuwag na din ang kalooban ko. "I love you." Dugtong pa nya. " Don't cry" hindi ko na namalayan na may luha na pala na tumulo sa mga pisngi ko, pinahid nya ito ng mga daliri nya, di ko alam pero nawala bigla ang iniisip ko dahil lang doon.

Huminga sya ng malalim. "My parents decided that I should get engaged as soon as possible to my ex. " bigla nyang sabe, muli di ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko. " The truth is.. Rebecca is the same as you, she was shy and timid and it always want me to protect her no matter what.." Dugtong pa nya, I see.. I resemble her ex. " but you know we broke up with our mutual understanding. Ginusto nameng maghiwalay to grow." I don't know anymore.

"But its not because you both fell out of love right?" Di ko mapigilang itanong. Nagulat sya dahil dito, di nya ko masagot and it took him a few second to respond. "Yes." He answered, nakaramdam ako ng uhaw dahil don kaya ininom ko ang nilalamig na kape, so their love is still mutual and they just needed space.

"Sam. Please don't think na iiwan kita dahil dito. I just need time para mapaliwanag ko sa magulang ko ang lahat, I already talked to Rebecca about this. Please. Trust me?" Nangingilid ang luha nya na tila alam na nya ang iniisip ko. I smiled at him.

"I'll wait and I trust you." Tugon ko. He smiled and stood up to give me a hug. I hugged back pero bat ganon? Feeling ko may kulang?..

A few days past at ang mga oras na di kame nagkikita ni Chase ay dumadami,  still those rumours are everywhere and every chance people have sa twing makikita ako ay napakahirap.

"Hey look ayan yung pinagsawaang laruan ni Chase" a girl from behind says,  the girls around her laughed.

"Hoy ano nga bang name mo?  Sa— salot?!  Hahahahhaha" sigaw nung isa,  pilit ko silang hindi pinapansin dahil ayokong magkaroon pa ng ibang komusyon. Naramdaman ko nalang na may humila sa buhok ko kaya napaluhod ako.

"How there you ignore us?! Nakakalimutan mo atang dahil sayo di na kame pinapapunta ni Chase sa mga practice at matches ng team nya?!" Sabe nung babae habang hila paden ang buhok ko, isa siguro sila don sa nantrip saken nung unang araw ng school non.

"P-pasensya na di ko—" bago pa ko makahingi ng tawad ay sinipa naman ako ng isang babae sa likod, nagkakaroon na ng komusyon kung nasaan kame, di ko alam kung anong gagawin ko, hihingi ba ko ng tulong? Pero bawat taong linungin ko ay mulhang nageenjoy sa palabas. Naiiyak ako, ganto ba? Ganto pa ang pakiramdam pag hindi ka na invisible? Pag nakikita na ng lahat na hindi ka pasok sa standard nila? Ganto ba yon? Pano ba ko uli noon?

"Hoy! Anong ginagawa nyo ha?!" Dinig kong sigaw sa kung saan, dali dali namang nagsialisan ang mga tao pati na ang mga nanakit saakin.

"S-sam ok ka lang?! Omg!" Dinig kong boses ni Grace habang inaakay ako patayo. "Hindi ka lumaban? Ano bang nangyayare" inis nyang sabe, inayos ko ang aking damit at nginitian sya.

"Thank you" sabe ko. I don't know what to say kaya after nya kong tulungan ay naglakad na ko papalayo.
"SAM! " she called but I just walked away. Pano nga uli yung kumausap ng tao tungkol sa peoblema mo? Tanong ko sa sarili ko,nangilid ang mga luha sa mata ko. " I'll wait, I trust you" paulit ulit kong sinasabe sa isip ko hanggang makaabot ako sa clinic, sumakit ang ulo ko dahil sa sabunot maging ang likod ko dahil sa pagsipa, binigyan ako ng first aid ng nurse saka ako nakiusap kung pwede akong manatili doon pumayag naman sya.

Pano nga ba uli yon? Tanong ko uli sa isip ko, pano ba uli magsabe na masama ang pakiramdam ko sa mga kaibigan ko?.. May..kaibigan ba ko? Natawa ako sa mga naiisip ko, nahiga ako at pilit na ipinikit ang mga mata.

"Sam. We should break up" ang sabe ni Chase.

Di ko alam kung baket walang lumalabas na boses sa bibig ko, pilit kong sinisigaw na wag mo kong iwan pero kahawak kamay mo na sya. Sya na kagaya ko, siya na nakikita mo lang saakin.

Hindi ako ang nakikita mo hindi ba? Nakikita mo sya sa twing magkasama tayo. Nakikita mo sya sa tuwing magkahawak ang mga kamay naten, nakikita mo sya at hindi ako.

Nagising ako sa masamang panaginip.
Masyado ba syang tunay at basang basa ang mga mata ko?

"Sam!" Napabalikwas ako ng madinig ko ang boses nya. Ang boses na ilang araw ko na gustong madinig. Lalong nangilid ang mga mata ko, yayakapin ko na sya ng biglang may sumilip sa gilid nya.

"Uhm.. Are you ok?" She asked, nanlaki ang mga mata ko dahil sa ganda nya, she has this long straight hair, magandang kilay at pilikmata, wala sya masyadong kolorete pero mamula mula ang pisngi nya maging ang labi nya. I clenched my fist as I nod, Chase hugged me as tight as he can kaya napangiti ako.

"Ahm.. S-sam.. T-this is Rebecca. Rebecca this is Samantha." Pagpapakilala ni Chase. We shook each others hands.

"Hi sam! Are you on of Chase's friend? Im Rebecca his fiance." She asked, may tila tumusok sa puso ko sa tanong nya. I looked at Chase and I can see na di nya pa nasasabe kung ano man ang meron kame. I felt my heart sank but I did my best to smile.

"Yes. Im Chase's friend." I answered.

I'll wait...

I trust you....

Do we really need those words if I can see who was the one waited and trusted you for a long time already?.