Sevdiği kadını balkonda donmak üzere bulan adam elindeki battaniyeyi kadının narin omuzlarına sardı.
"Sessizliğinin nedenini söyle Almila."
Kadın bir süre sessiz kaldı. Başını kaldırıp arkasında duran yoldaşına baktı. Bu aşkla bakan adama nasıl olu...
Bıçağı, henüz boynuna saplanamadan hissedip bileğime dirseğiyle vurdu.
Bıçağın elimden fırlamasına izin vermedim.
"Vay kaltak! Kim bilir o bıçağı nerene saklamıştın!" Sinsi sinsi sırıttı. "Göster bana." dedi.
Tekme atmaya çalıştım ama ani bir refleksle bacağımı tutup çekti.
Düşmemek için yerdeki ayağımın üstünde yarım tur döndüm. Ve dirseğimle çenesine vurdum. O çenesini tuttuğunda ise bıçağı karnına sapladım.
Çıkardım. Tekrar sapladım. Çıkardım. Uyluğuna sapladım. Çıkarmadım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Titriyordum. Öldü mü diye sarstım. Bacaklarıma bulaşan kana baktım. Benim ve Cihan'ın kanı birbirine karışmıştı. Cihan'ın telefonunu aldım ve emekleyerek yerden kalktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cihan'ın başparmağını ana ekran düğmesine bastırarak ekran kilidini açtım. Ekran kilidi açıldıktan sonra ne yaptığımı farkedebilmişti ancak. Tam dışarıdaki adamlarına seslenmek üzere ağzını açmıştı ki ellerimle kafasını kavradım ve defalarca kez yere vurdum. Bayılmıştı.
Şimdi yardım istemeye vaktim yoktu. Onun yerine ekranın kilitlenme süresi olarak "asla" seçeneğini işaretledim ve ekranı kilitlemeden telefonu göğsüme yerleştirdim. Sütyenin içi en güvenli bankalardandı.
"Acele et. Hemen çıkalım buradan."
Defnenin soğuk elini kanlı avucuma aldım.
"Anne, midem çok kötü. Kasılıyor. Kusmak istiyorum." Sesi çatlak çıkıyordu.
Her taraf kan ve dışkı olduğundan bu yaşta bir kızın kusmak istemesi çok normaldi. Dudaklarımı alnına yaslayarak ateşine baktım. Yanıyordu!
"Dayan anneciğim. Çıkacağız buradan."
Elini tutup zaten açık olan demirlikli kapıdan çıkarttım onu. "Sakın çıt bile çıkartma." diye uyardım. Ama Defne çıt çıkartmaktan daha fazlasını yapıyordu. Hırıltılı nefesleri koridorda yankılanıyordu.
