BANA SEN LAZIMSIN(Tamamlandı)

4.Bölüm(Sarsıntı)

Yusufun yanına gittiğimde sporla meşguldü.Çocukların içinden çağırınca yanıma geldi koşarak.
-Noldu Mete ?niye çağırdın?
-Yusuf bir şey var konuşsak iyi olacak.
-Tamam hadi çıkalım dışarıya.

Ikimiz birlikte dışarıya çıktık.Duvardakı yazını Yusufa söylediğimde Yusuf bana yazıdan haberi olduğunu söyledi.
-Ben biliyorum o yazıyı Mete.
-Biliyormusun?çoktanmı yazıldı?
-Nerdeyse geçen yıl yazılmıştı ora.Ama artık sevgili deyilik o kızla.Bu okuldandı bir sınıf aşağıdan.
-Hm.Hangi kızdı?
-Hani geçenlerde koridorda sohbet ettiyin kız vardıya Sevda.O kızdı.

Yusuf Sevdanın adını söylediği an ben ne söyleyeceğimi bilemedim.Demek Sevdanın her kesten gizlediği bu büyük aşkı Yusufdu.En yakın arkadaşım ve sevdiğim kız.Napıcaktım şimdi?Doğru,Yusuf onu artık sevmiyordu ama Sevda onu sevdiğine göre belli bir zaman sonra aralarında bir şeyin yaranacağına şüphe olamazdı.Buraya kadarmış Mete...Artık yapa bileceğim kadar Sevdadan uzaklaşmalıydım.Belki Yusufun yüreğinde hala ona karşı bir hisler vardı.Eğer böyle olurdusa ben Sevdayı nasıl sevecektim?Bitti demek artık her şey...

-Mete ?iyimisin?daldın bir anlık
-Iyiyim Yusuf merak etme.O zaman seni meşgul etmeyim git oyuna devam et.
-Sende gelsene her kes içeride.
-Ben sınıftayım kitap okuyucam .
-Tamam .

Yusuf içeriye gittikten sonra Sevdanın yanına geri dönmemek istedim ama kız beni bekliyordu .Yanına giderek gerçektende beni beklediğini gördüm.

-Neredeydin Mete?bekliyorum kaç dakikadı.
-Hiç.Çocuklarla sohbet ediyordum.Sen napıyosun?Eve gitmek istiyormusun?
-Sonuncu dersin zili çalsın sonra giderim.Gidecekmisin benimle?

Aslında Sevdayla gitmek istemiyordum.Yusufla konuşmamdan sonra ona yakın olmak istemiyordum.Ama kıza söz vermiştim onu evlerine götürecektim.

-Tabi, gidecem seninle zilin çalmasını bekliyorum.
-Tamam .

Sanki geçen günlere baktığımda Sevda şimdi bana karşı daha yakın olmaya başlamıştı .Yada bana öyle geliyordu .Ama tek ve net bildiğim şey onun Yusufu deliler gibi sevmesiydi.Ve bu gerçek hiç bir zaman değişmeyecekti.Bir kaç dakika sonra günün son zili çalınmıştı.Sevdayla beraber okuldan çıktık ve yolda yürürken konuşmaya başlamıştık.Ilk sohbeti Sevda başlatmıştı.
-Mete bir şey soracam olurmu?
-Tabi olur buyur.
-Eğer Ankaradaki kızı sevmeseydin bu okuldan kime aşık olurdun?Yani kim daha çok güzel burada?

Işte yine zaman durmuştu benim için.Cevaplaya bilmeyeceğim daha bir soru gelmişti.Ne söyleyim şimdi?Yani geldiğimden tanıdığım iki kız vardı .Biri Gamze biride o.Seni severdim söylesem olurmu acaba?Mademki şimdi kendisi sordu bu soruyu bende fırsat varken söyleyecem.
-Eğer o kız olmasaydı burada aşık olacağım tek bir kız var .Ama bu aşk imkansız aşk olurdu.Çünkü o kızın bildiğime göre sevgilisi var.
-Eğer sakıncası yoksa söyleye bilirmisin kızın ismini?

Söylesem bana kızmış olurdu.Onun için yine söyleyemedim.
-Bu bende kalsa olurmu?Belkide zamanla kendinde öğrenirsin.
-Tamam söylemek istemiyorsan söyleme.Daha bir soru soracam olurmu?
-Tamam sora bilirsin.
-Okulu bitirdikten sonra nereye gideceksin?Yani Istanbuldan gidecekmisin?
-Bilmem.Hayatım boyu en büyük isteğim Amerikaya gitmek olmuşdur.Belki oraya giderim hayatımı orada kurarım.Niye sordunki?
-Hiiç sadece merak ettim .O zaman gideceksin buralardan.
-Sanırım evet.Peki sen napacaksın ?
-Ben burada kalacam.Işimi burada kuracam.
-Peki mesleğini seçtinmi?
-Doktor olacam Mete.Çocuk doktoru olacam.Çocuklara olan sevgimi hiç bir zaman bir kelimeyle anlatamam.Onlara yardım edecem,hep çocukların yanında olmak istiyorum.
-Ne güzel.Umarım bu isteğine bir gün yetişirsin ve güzel-güzel işlere adım atarsın.
-Çok sağol teşekkür ederim.Bu arada sohbet ede-ede evimin yanına gelmişim haberim yok.Sanada zahmet verdim çok sağol.
-Ne zahmeti .O zaman görüşürüz yarın iyi bak kendine.
-Allaha emanet ol Mete her şeye göre sağol.
-Sende

Sevda evlerine gittikten sonra kendim için sokakda dolanırken mahallenin delikanlıları önümü kestiler.Neredeyse 5-6 kişi vardı hepsininde  20-21 yaşları vardı bence.Çocuklardan biri ilk lafını attı ortaya :
-Hey !Bir baksana birader.
-Baktım.Ne istiyorsunuz?
-Hiiç öyle sohbet ediceğiz biraz.Muhabbete varmısın?

Konuşmalarından kavga yapacakları belliydi.Tek başına bu kadar çocuğa ne yapacaktım?Tam bu an Yusuf çocukların ardından şimşek gibi gelerek yanımda durdu.

-Çocuklar Mete benim sınıf arkadaşım.Benimle gelmişti şimdi eve gidiyordu.
-Yusufcum bu çoluk-çocukları mahalleye getirmesen olmazmı?Geçen yıl da diğer sınıf arkadaşın Muratmıydı neymiydi hani gelmişti ya buraya ?Yediği dayakları görmüştün dimi?

Tam çocuklara hırsımı belli edecektim ki Yusuf kulağıma tek bir kelime fısıldadı:
-Git buradan Mete bunlardan her pislik çıkar .Ben hallederim git.

Yusuf çocukları sohbete tuttuğu an bende yavaş-yavaş mahalleden çıkmak üzereydim.Aslında böyle cevap filan vermeden gitmeğim ,korkduğum anlamına gelmiyordu.Sadece Yusufu kötü durumda bırakmamak için çıkmıştım oradan.Belliki Yusufda Sevdayla aynı mahallede yaşıyormuş.Bu gün diğer günlere baktığımda daha zor ve daha uzun geçmişti.Artık haftanın ilk 3 gününü arkada koymuştum.Ve yep -yeni bir güne geçecektik.Ama her gün bir başka hatıra bırakıyordu benim için.Daha okulun ilk haftası böyle oluyordusa kim bilir daha karşıda neler yaşayacaktık...

...

Eve gelmiştim artık.Babamla annem televizyon izliyordu.Bende çok yorgundum.Annem  bu halimi görünce ilk sorusunu yapıştırı vermişti.

-Ne bu halin oğlum.Çok yorgun gözüküyorsun.
-Futbol oynadık anne onun için biraz yoruldum merak etme.

Anneme söylediğim ilk yalan değildi bu.Bir keresinde de okuldan kaçıp eve gelmiş ,annem soruncada dersden erken bıraktılar söylemiştim.Ama ne yazık ki ertesi gün okul müdürü anneme haber vermişti ve evde iyice laf yemiştim.Yemek yedikten sonra biraz telefonda Yusufla mesajlaşmıştım.

-Yusuf naptın benden sonra?
-Hiç Mete merak etme .Sadece biraz çocuklarla anlaşılmazlık oldu o kadar.Bir daha mahalleye başka çocuk gelmemesini istiyorlar.
-Yusuf bu gün beni oradaki durumdan çıkardığın için teşekkür ederim.
-Lafı bile olmaz.Ama bende merak ettim ya.Mahallede akraban falanmı yaşıyor?Onun içinmi gelmiştin?

Yusufa Sevdayı getirdim söyleyemezdim .Onun için yalan konuşmaya mecburdum.

-Evet.Amcamlar sizin mahalleye yakın bir yerde kalıyorlar.Onlardan döndüğümde gördüm çocukları.
-Tamam.O zaman yarın görüşürüz.Dikkat et kendine
-Tamamdır Yusuf.Sende dikkat et.

Yusufla konuşmamın ardından akşama kadar uyusam hiç kötü olmazdı.Nede olsa uzun bir gün geçirmişdim...

(4.Bölüm sonu)