Neden Olmasın? | Texting

2.3

Şeyma||

Elimdeki telefona çocuğummuş gibi bakarken Beyza bakışlarımı yakaladı.

"ulan Şeyma . Yeter artık ya valla yeter telefonu bağrına bastığın yeter "dedi gözlerini devirerek. Haklıydı fazla abartmıştım. Ama telefonsuz bir haftam geçmişti aynı zamanda Gürkansız. İnterneti açıp whatsap mesajlarımı yeniledim. O lanet sıkıcı guruplardan o kadar çok mesaj vardı ki , hiç birini okumadan geçtim ve diğer mesajlara göz attım. Gürkan a tıkladığımda çevrimiçi oluşunu bir müddet izledim. Ve yazdım.
-
1.65: laaaann beni hiç mi merak etmedin

Gürkan: geldin demek

Gürkan: öldüğünü düşünmüştüm.

1.65: doğru düşünmüşsün

1.65: ölmüştüm bir aralar

Gürkan: üzüldüm, tüh

1.65: Gürkan

Gürkan: heehh

1.65: sana kim olduğumu açıklayacağım

Gürkan: iyi

1.65: bahar şenliklerinde şarkı söyleyeceğim. Ve o zaman açıklayacağım

Gürkan: haber edersin şimdi gidiyorum. işim var eyw.

1.65: eyw.

-
Bu konuşma dan hiç memnun kalmamıştım. Burnumu kıvırdım ve telefonu cebime attım. Beyza az çok tahmin etmişti canımın sıkkınlığını. Bir müddet etrafta voleybol oynayanları izledim. Moralim benden bağımsız bozuldukça bozuluyordu. Merak etmiyordu beni .

"gevşek" dedim sesli bir biçimde kızarak.

"sen merak etsen nolur" dedim ellerimi ensemde birleştirirken.

"senin var ya ben..." devamını getirecekken Beyza girdi araya.

"kızım bir sakin ya. bencilce davranma bence..Kim karşısında bilmediği biriyle konuşabilir ki. Sen olsan konuşur muydun. Biraz mantıklı düşün"dedi Beyza kafama vurmaya yeltenirken. Hareketini önceden kestirip kafamı diğer tarafa eğdim. Haklı olabilirdi ama meraklanmasını istemiştim. Birazcık meraklanmasını...

kafamı Beyza nın omuzuna yasladım. Karşımda voleybol oynayanların arasına Gürkan ve tayfası da katılınca iyice sinirlerim gerilmişti. Beyza koluyla dürttü.

"neden keyfimizi yerine getirmiyoruz?" dedi ve sinsice güldü.

O an ne demek istediğini anlamıştım. İkimizde aynı anda ayağa kalkıp sahaya doğru yürüdük.

Yavaşça sahaya doğru adımı attım. Beyza benden önce davranıp karşı takıma geçmişti. Bende sanki nazlanırcasına beni çağırmalarını bekliyordum. İyi yada kötü bilmiyorum ama Gürkan takım değiştirmişti. Şuan karşı takımdaydı ve ben sinirden kudurmak üzereydim. Beyza "sakin " der gibi bir hareket yapıp bana baktı. Bende takımıma doğru ilerleyip havuza geçtim. Belkide iyi bir voleybolcu olduğumu göstermem gerekiyordu.
-

Maçı bizim takımın kazanmasıyla Sinem'in uzattığı eline "çak" yaptım ve kahkaha attık ikimiz birden.

"Şeyma" dedi tanıdık ses. Hiç olmayacak zamanda ve hiç olmayacak ruh halimde.

kafamı ona doğru çevirdim.
"bahar şenliklerinde şarkı söyleyecekmişsin . Çalsana bize çıkışta birşeyler" dedi Gürkan eliyle saçlarını arkaya doğru atarken. Suratına bön bön bakarak kalmıştım. O an dakikalar, saniyeler sanki tersine akıyordu.

"oo-olur" sesim titremişti ve hiç hoşuma gitmemişti. Yanaklarıma düşen ik üç tel saçı diğer saçlarımın arasına attım. Ve cevabını bekledim. Gözlerimi onda sabitledim bir müddet. Değen bir nefes verdi dışarı.

"o zaman çıkışta , geçenki kafede" dedi ve eliyle omuzuma dokundu.

arkasından öylece bakalmıştım. daha fazla dayanamayıp kendimi yere attım.

--

Bu bölüm pek içime sinmedi ama yinede yayımladım. yorum yapın.
seviliyorsunuz..