აკრძალული ხილი🍎

განმეორებით 🍎

  Eva's pov

დილა გათენდა,თვალების გახელისთანავე დავინახე ჩემი მეუღლის კეფა და მისი მხრები,ჩვენ უკვე მეშვიდე წელია ერთად ვართ.ჩემი ქმარი უშვილოა და ეს ცხოვრებიას დაღს უსვამს,სულ ვჩხუბობთ უკვე ძალიან მომბეზრდა ყოველ დღე ერთი და იგივე.სახლი ახლოსაა ბიბლიოთეკასთან რომელიც ჩემს ქმარს კიმ სი ჰიონს ეკუთვნის.მალევე ავდექი და მოვწესრიგდი.ცოტახნის შემდეგ კი სასაუზმოდ გავედი
- გუშინ ბიბლიოთეკა

ში უცნაური ბიჭი ვნახე ყვიროდა,მგონი სახურავია შესაკეთებელი - ვუთხარი ჩემს ქმარს როცა მაგიდას მივუჯექი
- როგორ ხდება რომ ყიველთვის ბიჭებს ნახულობ?!- მკითხა გაცივებული სახით ჩანგალი მაგიდაზე დადო და სკამზე გადაკიდებული კოსტუმი ხელში აიღო.
- ახლა ნუ დაიწყებ - ვუთხარი და ჭამა დავიწყე.ის წავიდა როგორც ყოველთვის მას მხოლოდ თავისი სამუშაო ადარდებს
  მე ჭამას მოვრჩი და ისევ ბიბლიოთეკაში გადავწყვიტე წასვლა,სახლიდან გავედი იმ სახლიდა სადაც მე,ჩემი ქმარი,მისი 19 წლის და,და მამამისი ბატონი კიმ ჯონგ შინი ვცხოვრობთ.ბატონი შინი მკაცრი სერიოზული კაცია,ცოლი სამი წელია გარდაეცვალა და ახლა მეუღლის ძებნაშია, და ნირა ( ანუ თავისი ქმრის და) საყვარელი,კეთილი და ლამაზი გოგონაა.მოკლედ მივაბიჯებ ქუჩაში და რატომღაც ვფიქრობ გუშინდელ ამბავზე,ის ბიჭი ვინ იყო? რატომ აკანკალდა როდესაც ხელი შევახე? ეს ყველაფერი უცნაური და საინტერესოა ჩემთვის.აი უკვე ვუახლოვდები ბიბლიოთეკას,შიგნით შევდივარ ვარჩევ ისევ იმ წიგნს რომელსაც გუშინ ვკითხულობდი და ჩემს ადგილზე მივდივარ როგორც ყოველთვის შენობის მარცხენა მხარეს ფანჯარასთან ვჯდები,წიგნს ვშლი და სიტყვის ამოკითხვასთან ერთად ვამჩნევ სხეულს რომელიც დიდი მანძილითაა ჩემგან დაშორებული,ის მარჯვენა ნაწილშია მოთავსებული ფანჯარასთან  და რაღაცას კითხულობს კარგად ვაკვირდები და ვაანალიზებ რომ ის ბიჭია რომელიც გუშინ ვნახე.წიგნში ვაბრუნებ თვალებს მაგრამ რაღაც მისკენ მიბიძგებს ცხოვრებაში პირველად ვენდობი გულს და ადგილიდან ვდგები,მივემართები ბიჭისკენ და ისიც ვიცი რაზე დავიწყო საუბარი
- გამარჯობა- მის პირდაპირ მდგომ სკამზე მოვთავსდი და წიგნის კითხვა განვაგრძე მან საიდან მოიშორა გადაშლილი სულ მთლად ახალი წიგნი.
- გამარჯობა რამით დაგეხმაროთ?- იკითხა თითქოს გუშინ არც გვენახა ერთმანეთი და ახლა უბრალო ნაცნობები ვყოფილიყავით,ალბად მისთვის საუკეთესო იყო რომ დაევიწყებინა რადგან მისი დაყვირების გამო ცუდ სიტუაციაში ჩავარდა.
- არა,იქით უბრალოდ სახურავიდან წყალი წვეთავს და...- ის ისევ წიგნში იყურებოდა და საერთოდ არ მისმენდა
Jimin's pov
 
უკვე დიდი ხნის მოსული ბიბლიოთეკაში ვზივარ,ჩემდა გასაკვირად ის სხეული მიახლოვდება რომელმაც გუშინ საშინლად აღმაგზნო.( აუ ჯიმინ გააჯვი გეხვეწები ფუუ) წინ დამიჯდა და მომესალმა მეც მივესალმე და ვკითხე რამეში ხომ არ სჭირდებოდა დახმარება მითხრა რომ სადაც იჯდა იქ წყალი წვეთავს.ღმერთო ჩემო როგორ შეიძლება მისი ხმაც კი იწვევდეს ჩემში იმდენ ემოციას რომ გაჟრჟოლებას ვერ ვწყვეტდი.
  წიგნი სახეზე მქონდა აფარებული და ჩემი გაწითლებული ლოყების დაფარვას ვცდილობდი,შევამჩნიე რომ რამდენჯერმე გამომხედა მე ამას ვგრძნობდი და იმასაც რამდენად სურდა მას ჩემზე მოტმასვნა ( ეხლა გული ამერევა გეფიცებით ჯიმინ შენ ჯერ ჯონგუკი არ გინახავს დაიცა ეგ დრო მალე მოვა სულ ორ თავში)
Eva's pov