Bölümün Yayınlanma Tarihi: 06/07/2019
Kang Seulgi
''Bu katille ev sahipliği mi yapacağız şimdi?'' Na Mi'nin sinir bozucu sesi damarlarımın zonklamasına neden oluyordu, eğer tek bir kelime daha ederse yüzüne fena bir yumruk indirecektim.
''Katil mi? Manyak mısın sen, kendisi yaralı!'' Jin'in sert ses tonu umarım Na Mi'ye iyi bir ilaç olmuştur.
''Ben seni eve bırakayım sevgilim'' omzumun üzerinden onlara kısa bir bakış attığımda Na Mi'nin Taehyung'a: ''Senin evinde yer var, sakın onu evine almayı düşünme'' dediğini duymuştum. Bu kız resmen aramızdan birini katil yapacaktı.
''Sakin ol güzelim, onu fazla kafaya takma'' Jimin elimi sıktığında birazcıkta olsa rahatlamış ve sinirlerim dizginlenmişti.
''O iyi olacak mı?'' diye sordum yüzünü buruşturarak, başını yavaşça iki yana doğru hareket ettiren kıza bakarak. Rüyasında ne gördüğünü bilmiyordum ama canının çok fazla yandığı belliydi, Jimin'in elinin arasından elimi çekerek kızın iki elini kavrayıp: ''Sadece bir rüya, korkmana gerek yok. Yaranda çok kötü değil, iyi olacaksın bu yüzden güzelce dinlen ve dimdik ayağa kalkıp, bize neler olduğunu anlat'' diye fısıldadım. Beni duymuş olmalı ki buruşturduğu yüzü birazcıkta olsa düzelmişti.
''Ona giyecek bir şeyler bulmamız gerek'' diyen Jungkook'u onaylayarak bakışlarımı Jimin'e çevirdim: ''Buraya yedek kıyafet bırakmıştık hatırlıyor musun?'' diye sordum. Beni başıyla onaylayarak ayağa kalktı: ''Aşağıdaki dolapta değil mi?'' dedi ve cevap vermeme izin vermeden hızlıca demir merdivenleri inerek gözden kayboldu.
''Bende gidip eczaneden ağrı kesici alayım, sabaha ağrısı olabilir'' diyerek Jimin'in arkasından inerek gözden kaybolmuştu Namjoon.
Geriye ben Jungkook, Hoseok, Jin ve Yoongi kalmıştık. Dördü de fazla sessizlerdi, eminim ki kızın başına ne geldiğini merak eden düşüncelerle boğuşuyorlardır.
''İyi olacak mı Seulgi?'' Jungkook'un sorusuyla omuzlarımı bilmediğimi belli edercesine silktim. Uyanana kadar bunu bilemezdik.
''Ancak uyandığında öğrenebiliriz Jungkook'' Yoongi'ye bakarak minnetle gülümsedim. Bana göz kırpıp, arkasına yaslanarak kollarını birleştirdi ve gözlerini kapattı.
Klasik Yoongi, düşünceleriyle boğuşmak yerine uykuya dalarak her şeyden kendini çekip kurtaracaktı.
Keşke herkes onun gibi bunu başarabilseydi, ben uyuduğumda bile bunu başaramıyorum.
En azından şu anda uyuyan kız bunu başarır umarım, fazlasıyla acı çektiği belliydi. Sabah onunla karşılaştığımızda ilk başta ölmek için hazırda bekliyor gibiydi, ikinciyse ona dokunmamızdan fazlasıyla rahatsız olup kaçınıyordu. Kötü şeyler mi yaşayıp kaçmıştı? Yoksa kötü şeyler mi yaşatmıştı?
''Al sevgilim'' Jimin'in getirdiği kıyafetleri alarak ayağa kalktım ve çocuklara bakıp: ''İzninizle!'' dedim. Yoongi'de dahil hepsi hızlıca aşağı indiklerinde bu hallerine gülerek, kızın üzerini dikkatli bir şekilde giydirerek kana bulanan beyaz elbisesini alıp, kenarda duran çöp kovasının içine attım.
''Tamamdır!'' dedim.
Hepsi tekrar yukarı geldiklerinde yine gülmemi durduramamıştım. Gerçekten sevgi dolular, onlara her zaman hayrandım bu olayda daha fazla hayran olmuştum.
* *
Yazardan
'Lütfen yapmayın, lütfen!' genç kız acı bir çığlık atarak geriye doğru bir adım attı, karşısında ondan fazlasıyla uzun ve iri yarılı iki adam vardı. Birinin elinde küçük ama keskin bir bıçak vardı, diğerinin elindeyse siyah renkte bir silah vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Araftaki Kalp | Kim Taehyung | ✔️
FanfictionTAMAMLANDI ✔️ Doğduğu günden beri arafta sıkışmış bir genç kız, Ya araftaki ışığı takip ederek ruhunu cennettin sonsuzluğuna teslim edecekti, Ya da ona dokunmadan onu sevecek birini bularak yavaş yavaş insana dönüşecekti... *Wattpad'e İlk. Başlama T...