Araftaki Kalp | Kim Taehyung | ✔️

1.4

Bölümün Yayınlanma Tarihi: 18/01/2020

Mi Young

Burnuma ilişen kokular ve şiddetli bir baş ağrısıyla yeni güne gözlerimi açmıştım. Üzerimdeki örtüyü çekip, doğrularak şakaklarımı ovuşturmaya başladım birazcıkta olsa şakaklarımı ovuşturmak iyi geliyordu ama yine de çok fazla etki ettiğini söyleyemem. 

Yataktan çıkıp, odanın içindeki tuvalette girerek hızlıca rahatlatıcı bir duş aldım, üzerimi değiştirip rutin işlerimi de hallederek saçlarımı ıslak bir şekilde açık bırakıp tuvaletten çıktım, üzerime de bir hırka alıp odadan çıkarak mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Kapının eşiğinde ıslık çalarak, mutlu gerçekten mutlu bir şekilde yemek hazırlayan Taehyung'u izlemekten kendimi alı koyamadım.

Neden bu kadar mutlu olduğunu bilmiyorum ama onu böyle görmek mutlu hissetmeme sebep oldu sonrada aklıma dün geceyi getirdi.

'Seni zaten seviyorum'' 

'Na Mi benim kız arkadaşım, sense sadece arkadaşımsın'

Daha sonraysa itirafım aklıma gelince yutkunmak üzere olduğum tükürüğüm soluk boruma kaçarak öksürük krizine girmeme sebep oldu.

''Mi Young, iyi misin?'' hızla yanıma gelip, sırtımı sıvazlamaya başladığında ondan kaçmak istedim ama ondan kaçamayacak kadar da ona aşığım, ne aptalım ama! Sevgilisi olan birine aşığım, beni sadece arkadaşı olarak gören birine aşığım!

Öksürüğüm düzene girdiğinde ondan uzaklaşarak: ''Bir daha dokunma bana'' dedim haddimden fazla sert bir ses tonuyla. Şaşırmasını, başka bir tepki vermesini beklerken o bana sadece öylece bakıyordu, neden şaşırmamıştı ki? 

''Şaşırmayacak kadar nefret mi ediyorsun Taehyung?'' ağzını aralayıp bir şeyler diyecekken onu susturup: ''Lütfen Taehyung, tek bir kelime daha etme.'' dedim ve sofraya oturup, sessizliğimi korudum. Önüme bir bardak bitki çayı koyup: ''İçkileri sindirmen için iyi gelir'' dedi. Bir şey demeden bitki çayına baktım, ona inat içmek istemesem de içmem gerektiği için içecektim.

''Han Sung artık eve gelmeyecek, dün akşam gitti'' dedi. Başımı sallayıp, yosun çorbasından bir kaşık içtim.

''Na Mi'de dün akşam geldi'' dediğinde ona bakıp: ''N-nerede?'' diye sordum. Bardağı sağ eliyle kavrayıp, dudaklarına yaklaştırarak: ''Ayrıldık'' dedi ve bir yudum aldı. Ayrıldılar mı? Benim yüzümden mi?

''Benim yüzümden mi? Eğer öyleyse gidip onunla konuşayım'' ayağa kalkmaya yeltenecek iken Taehyung bardağı bırakıp hızlıca ayağa kalkarak önüme geldi ve beni durdurup: ''Hayır senin yüzünden değil. O, o beni aldatmış hem Han Sung ile hem de tanımadığım bir sürü kişiyle'' ne diyeceğimi, ne tepki vereceğimi bile bilmiyordum. Taehyung  gibi harika birini aldatmak için aptal olmak lazım, o sırf ona olan saygısı yüzünden beni ilk başlardan evine kabul etmemişti, benden hep bir adım uzaktaydı ve Na Mi sürtüğü onu defalarca aldatmış ya bir insan neden sevdiği adamı aldatır ki?

''Onun için yetersiz olduğumu söyledi'' dediğinde gözlerinin içine baktım. Üzgün değildi, sanki ondan kurtulduğu için mutlu gibiydi.

''Üzülmedin mi?''

''Kim öyle birini kaybettiği için üzülür ki? Benim üzüldüğüm tek şey arkadaşlarıma güvenmeyip, onu el üstünde tutmuş olmam'' dedi. Elimi nazikçe yanağının üzerine koyup, yanağını okşayarak: ''Özür dilerim'' diye fısıldadım. Elini elimin üzerine koyup, başını elime doğru yaslayarak: ''Benden nefret etmiyor musun?''