Üvey Abim | Taekook

1| Okulun İlk Günü

2020'den not

Arkadaşlar, öncelikle 'Üvey Abim' adlı bu hikaye bizim ilk kitabımız. İlk kitabımız olmasından dolayı aşırı acemilik ve cringelik içeriyor.
Rahatsız olabilirsiniz. O yüzden okumamanızı öneririm. Ama eğlenmek, gülmek istiyorsanız tabiki okuyabilirsiniz.

'Neden düzenlemiyorsunuz?' derseniz eğer hem derslerden dolayı hem de üşendiğimiz için kitabı düzenlemedik. Okunması 70k ya yaklaştığı için de silemedik. Bu kadar okunacağını adminler olarak ikimiz de beklemiyorduk. Sonuçta eğlencesine yazdığımız saçma bir kitaptı.

'Üvey Abim' ile ilgili söyleyeceklerim bu kadar.

Bize bir şans daha vermeniz dileğiyle gitmeden önce yazmaya devam ettiğimiz ve özgün olmasını istediğimiz kitabımızın reklamını yapmak istiyorum :)

Adı, Red Flowers.
Killer tarzında bir fic.
Profilimizde kitabımızı bulabilirsiniz. GucciboyBadboy

Hoşçakalın👋💖

Okula girdikten sonra sınıfımın nerede olduğunu öğrenmek için adımlarımı müdürün odasına yönlendirdim. 12-B sınıfına gidecektim. Bir üst kata çıkmam gerekiyordu ve ben kat çıkmaktan yorulmuştum. Dinlene dinlene merdivenlerden çıktım. Sonunda sınıfıma ulaşmıştım.

Boş bir yere geçip oturdum. Çok geçmeden hoca da gelmişti.

"Günaydın çocuklar bugün okulun ilk günü olduğu için ders işlemiyoruz. Yoklamayı aldıktan sonra serbestsiniz."

Hoca yoklamayı almaya başladığı sırada kapı çaldı. Sınıfa yeni bir öğrenci girmişti.

"Hocam çok özür dilerim. Geç kaldım. Girebilir miyim?"

"Gir ama bir daha böyle olmasın."

"Tamam hocam. Tekrardan özür dilerim."

Çocuk iyi birine benziyordu. Etrafta göz gezdirdi. Ben ona bakarken gözgöze geldik. Gülümseyip benim oturduğum sıraya doğru ilerledi. Yanımdaki boş yere geçti. Elini uzattı. Bende elini tutup sıktım.

"Merhaba ben Jimin."

"Taehyung."

"Tanıştığıma memnun oldum."

"Ben de."

Jimin'le kısa sürede kaynaşmış, birbirimize kendimizden bahsetmiş, başımıza gelen komik olayları anlatmıştık.

Zil çalmış, bahçeye çıkmaya karar vermiştik. Biraz gezdikten sonra karnımızın acıktığını farkettik. Kantine girdiğimiz gibi hemen sıraya girmiştik. Sırada sıkışmıştık. Bütün öğrenciler toplanmış kantine girmişti neredeyse. Şansımıza kantinde bir tane boş yer kalmıştı. Ve bizde oraya geçmiştik. O kadar çok acıkmıştık ki birbirimizle konuşmadan yemeklerimizi yiyorduk.

Omzumda bir el hissetmemle kafamı yukarı kaldırıp, elin sahibine baktım. Bilin bakalım kimdi? Tabii ki Park Bogum'du.

Bu okula geldiğimden beri sürekli benimle uğraşır, takip eder, beni sevdiğini söylerdi.

Bogum'a ondan hoşlanmadığımı söylesemde bana yakın davranmaya çalışırdı. Bir keresinde sınıfın ortasında beni öpmüştü. Onu ittirmeye çalışmıştım ama gücüm yetmemişti. Sonra öpmekten nefessiz kaldığında beni bırakmak zorunda kalmıştı. Ben de ona, bu davranışına karşılık tabiki tokat atmıştım. Sınıftan çantamı alıp, kapıya doğru yürürken arkamdan bir ses işitmiştim. "Seni kendime aşık edeceğim, Kim Taehyung. Sen bana aşık olana kadar asla peşini bırakmayacağım" demişti. Ben de bir şey demeden sınıftan çıkıp gitmiştim.