Her şey sona ermişti. Okuldan atılmam için son şans varken ben bu şansı tekrar kaybettim. Evet kendime söz vermiştim kavga etmek yok diye ama dayanamıyorum. Taehyung benim için çok önemlidir en ufak bir zarar geldiğinde kendimden geçiyorum deli oluyorum ona dokunanı gebertmek geliyor.
Evet şimdi yeniden başlıyoruz müdürün odasında. Bogum haksız olmasına rağmen çok pis dövdüğüm için ben suçlu olacaktım. Bogum şuan hastaneye kaldırılmıştı bile. Koridorda yürürken taehyung çok endişeli bakıyordu. Bu yaptığım kesinlikle affedilemez. Bana üç şans verdiler ama ben bu şansı kaybettim ve her şeyin sonu. Hayatım bitiyordu bugün.
Taehyung'a bakıp gülümsedim. Elini tutum ve müdürün kapısının önüne geldik. Kapıyı çalmadan önce.
"Taehyung her şey yoluna girecek endişelenme lütfen."
Müdürün kapısını çaldık. Annem ve babamda koltukta oturuyordu. Kızgın kızgın bize bakıyordu. Baba ayağa kalktı taehyung kenara çekildi. Babam hızla bana yaklaşıp yüzüme bir tokat vurmuştu ses gelmişti.
"BABA DUR LÜTFEN YAPMA."
Babam taehyung'a sinirli bir şekilde bakmıştı. Tae hemen ağzını kapatmıştı.
" Baba her şeyi sana açıklayabilirim ben her şeyi gördüm."
"KAPA ÇENENİ TAEHYUNG!!!"
Olayları ağzım açık dinliyordum. müdür konuşmaya başladı.
" Beyefendi bu çocuğunuzun son hakkıydı bunu biliyor musunuz?"
Kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu.
"Efendim daha fazla burada sorun çıkaranları istemiyoruz diğer öğrencilerin sağlığı için. Biz ona üç şans verdik ama o bizim verdiğimiz şansları hiçe sayarak kavga etmeye devam etti okulda , okul bile şikayetçi."
Babam müdürün konuşmasından sonra daha çok sinirlenmişti. Elini bana tam kaldıracakken Taehyung araya girdi.
"Baba yeter artık vurma."
"Çekil önümden Tae."
"Baba ona vurduğun gibi bana da vursana ha hadi bak buradayım karşında. Niye o senin üvey oğlun diye böyle davranamasın. Onuda biraz öz oğlun gibi sevsen ne olur sanki baba."
Taehyung elimi sımsıkı tutuyordu. Gözleri dolmuştu babamın eli havada kalmıştı. Elini indirdikten sonra müdüre kafasını sallamıştı. Müdür onaylarcasına bakmıştı babama.
"Efendim işlemleri yapmaya başlıyorum hemen."
Kafasını salladı. Annem bana bakıyordu hiç bir şey diyemiyordu bana dokunamıyordu. Sanki ailem tek tek benden nefret etmeye başlamışlardı. Ben onlara ne yaptım benim suçum kavga etmek değildir neden bana bunu yapıyorlar.
"Efendim işlemleri bitirdik. Artık bu okulda ve diğer okullarda ilişkisi kalmamıştır. Bundan sonra okul hayatın bitti Kook."
Bir de gülüyor pis terbiyesiz müdür nefret ediyorum sizden hepinizden. Sınıfa çıkıp çantamı toplayıp aşağıya tekrar indim. Taehyung ise arkamdan geliyordu. Babamın yanına geldim. Benim yüzüme nefret ile bakıyordu. Namjoon bana sadece öylece bakmıştı. Her geçen gün bitiyorum her şeyle.
Taehyung ve Namjoon dışarıya kadar benimle gelmişlerdi. Babam arabaya bin diye emir vermişti bana neden bu kadar nefret kin doluydu anlamıyorum. Taehyung ve Namjoon'a el salladım ve arabaya bindim. Üvey babam arabayı sürmeye başladı. Arkama bakıp taehyung'un ağladığını gördüm namjoon ise onu teselli ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Abim | Taekook
FanfictionTaehyung ve Jungkook birbirlerinden nefret ederlerdi. Başlangıç: 28.06.2019 ♡ Bitiş: 03.08.2019 ♡