Gelen joon'du kapıyı açtım. Bana öylece bakabilmişti.
"Gözlerinin hali ne böyle jungkook."
Elimde peçete ile gözlerimi sildim.
"Sadece biraz ağladım. O kadar yani. Ne var bunda hem"
Gözlerim dolmaya başlamıştı yine.
"Tamam artık geç şöyle bana anlat bakalım ne oldu şimdi."
Bana baktığında gözleri şiş haldeydi ne yapacağımı bilemiyordum.
Ağlayarak olayları anlatmaya başladı.
"Joon ben taehyung'u aldatmadım. O kız benden hamile olmadığını biliyorum. Joon bana yardım et lütfen."
"Tamam yardım edeceğim sana sakin ol lütfen."
"Peki şimdi biz ne yapacağız."
"Jungkook DNA testi yaptırmalıyız. Böylece o çocuğun senden olup olmadığı ortaya çıkar. Belki de ortada çocuk diye bir şey yoktur. Yarın sabah bu işi halledelim. Okula bir gün gitmeyiz. Zaten daha önce devamsız'lığımız yoktu."
"Taehyung ona olan aşkıma inanmıyor. Ben hayatımda ilk defa bir insanı bu kadar çok sevdim hyung. Onu başka biriyle yakın görünce sinirden deliriyorum. Taehyung'a aşık olduğumu sürekli söylüyordun. Bende inkar ediyordum.
Taehyung'a olan aşkımdan kaçmaya çalıştım ama olmadı. Beceremedim. Ona her geçen gün daha çok bağlandım. Tüm hayallerimin içinde o da var.
Onsuz bir gün bile düşünemez oldum. Kendimi Taehyung'un yerine koyduğumda ona hak veriyorum.
Ben onun yerinde olsam gözüm dönerdi. O yine bana karşı merhametli davrandı. Taehyung ile eskisi gibi birlikte olmak istiyorum."
"Jungkook kendini bu kadar çok üzme DNA testi yaptır'malsın. Her şey yoluna girecek sana söz veriyorum.
Yarın sabah bu işi halledeceğiz ve birbirinize kavuşacaksınız. Bundan adım gibi eminim."
Namjoon hyung kollarını açıp "Gel buraya küçük kardeşim." demişti. Hemen yanına gidip kollarının arasına girdim.
"Jungkook geç oldu eve gidiyim. Sabah 09:00 gibi evine gelirim. Hastaneye gidip testi yaptırırız. Sende yat uyu artık. Sabah erken kalkacağız."
"Tamam hyung."
Kapıyı açıp evden çıktı. Bende biraz daha içip evden çıktım. Taksiye bindim. Taehyung'un evini tarif ettim. Taksi evin önünde durdu. Ücreti ödeyip taksiden indim. Kapıyı yumrukladım.
"TAEHYUNG AÇ ŞU KAPIYI."
....
Taehyung'un ağzından.
Evde yemek yerken sesler gelmeye başladı. Aşağıdan birisi bağırıyordu adımı. Meraklanıp camdan dışarıya baktım.
Gözlerime inanmıyordum aşağıda bağıran kişi jungkook neden burda bu çoçuk.
Beni görünce bağırmaya başladı.
"KİM TAEHYUNG BENİ AFFET BEN BİR ŞEY YAPMADIM SANA YEMİN EDERİM O KIZ BENDEN HAMİLE DEĞİL İNAN BANA SANA KANITLAYACAĞIM SANA SÖZ VERİYORUM. LÜTFEN BENİ TERK ETME SENİ ÇOK SEVİYORUM KİM TAEHYUNG."
gözlerim dolmuştu. Bu kadar perişan olduğunu bilmiyordum. Biraz daha bağırırsa tüm mahalle jungkook'u duyacaktı.
Koşarak aşağıya indim. Sarhoş bir şekilde etrafta dolanıyordu. Önünü daha düzgün göremiyordu. Yanıma yaklaştı.
"Lütfen affet beni seni çok seviyorum taehyung ben yanlış bir şey yapmadım. Bana güven."
"kalk artık girelim içeri biri görecek bizi lütfen."
Ayağa zar zor kalkıyordu. Onun elini omzuma atarak yukarı kadar çıkartım.
"Neden bu kadar içtin ki."
" Senin için seni ne kadar çok sevdiğimi göstermek için sana yalan söylemedim ben."
"Jungkook yapma lütfen başa dönmeyelim."
Evin üst katına gelmiştik. Kapıyı açıp içeri girdik. Jungkook birden yere yığıldı. Yerden zar zor kaldırıp odama götürdüm.
Hala sayıklıyordu ismimi lütfen beni affet diye. Onu böyle görmek beni biraz üzmüştü. Benim için bu hale gelmesi.
"Jungkook benimde zamana ihtiyacım var. O kızın gelmesi hamileyim demesi."
Ayağa tam kalkacakken kolumda bir el hissettim. Dönüp baktığımda kolumu sımsıkı tutup kendine doğru çekmişti beni.
Yatakta yüzümüz birbirine bakıyordu. Kurtulmaya çalışıyordum ama beni bırakmıyordu. Sıkı tutuyordu beni.
Yüzüne baktım. Çok özlemiştim jungkook'u öpmek istiyordum.
"jungkook beni bırakır mısın."
"seni seviyorum taehyung seni bırakamam."
Gözlerini açmış bana bakıyordu. Gözlerime baktı sonra dudaklarıma doğru yaklaşıp beni öpmüştü.
Olduğum yerde kalmıştım. Beni öpmesiyle gözlerimi kapattım gözümden bir kaç yaş damla akıyordu. Jungkook beni içine çekip dudaklarını daha çok bastırdı dudaklarıma.
biraz geri çekildim. Bana bakıp gülümsedi.
"Senin kokunu özledim. Sana sarılmayı özledim. Seni seviyorum."
Sözlerine artık dayanamıyordum. Dudaklarına yapıştım. Öpüşmemiz biraz hızlanmıştı. Jungkook geri çekilip bana baktı. Dudağıma buse kondurup tekrar bana baktı.
"Hadi uyuyalım artık geç oldu." deyip hemen uykuya daldı. Düzenli nefes alışveriş seslerini duyuyordum. Saçlarını okşadım
"Bende seni seviyorum Jeon Jungkook."
İyi Okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
