Güneş doğmuştu biz hala yatakta sarılarak uyumaya devam ediyorduk. Jungkook benim gitmeme izin vermiyordu.o kadar çok sıkı tutuyordu ki beni sanki onu bırakıp gidecektim.
Jungkook'un yanağına bir öpücük kondurdum. Gözlerini yavaştan açıp bana bakıp gülümsedi.
"Hadi kalkalım artık sabah oldu ."
"Seni bulmuşken bırakamam Taehyung."
Kaldırmak için kalktım yataktan.
" Yemek hazır olduğunda aşağıda seni bekliyorum. Sevgilim."
Kafasını sallayıp yastığa kafasını gömüştü. Aşağıya indim. Yemek hazırlamak için malzemeleri çıkartıp yemek yapmaya başladım.
......
Jungkook'un Ağzından.
Telefonumun çalmasıyla tekrar kalktım. Arayan namjoon'du. Yine bir şey olmuştu kesin.
Telefonu açtım.
"Efendim joon yine ne oldu.?"
"Kook uykunu böldüğüm özür dilerim beyefendi. Bugün gitmemiz gerek hastaneye unutmadın değil mi?"
"Joon ben onu tamamen unutmuşum. Taehyung yanımda olunca aklıma ondan başka birşey gelmiyor."
"Yemeğimi yeyip geliyorum bekle beni joon."
Telefonu kapatıp banyoya girdim. Hemen duşumu alıp çıktım.
"Jungkook gel artık yemek hazır."
Sesini duymak güzeldi. Gülümsedim.
Aşağıya indim. Her şey çok güzel gözüküyordu. yemekler harikaydı.
"Taehyung.? Bunların hepsini sen mi yaptın."
"Evet o pis ellerimle yaptım hatta."
"Yaaa.!!! Sevindim buna."
Taehyung bana bakıp gülümsemişti. Masaya oturup yemeğimizi yemeğe başladık. Çok hızlı bir şekilde yiyordum.
"Jungkook yavaş ye önünden alan yok senin."
"Bu benim yavaş yemek yediğim halim."
"Bu yavaşsa ben hızlısını düşünemiyorum."
"Ellerine sağlık çok güzel olmuş."
Yemeğimi bitirip kalktım.
"Taehyung benim gitmem gerek işim varda onu halletmeliyim."
"Ne işi o başka kızla yatmaya mı? başkasını hamile bırakıp yanıma mı gelecen."
Yaklaştım biraz.
"Saçmalama Taehyung ben senle tanışmadan önce oldu. Neden bu konuyu daha çok uzatıyorsun lütfen ama kendimi korumuştum o gece beni anla lütfen. Ben seni sevdikten sonra kimseye bakmadım kimse ile konuşmadım. Seni sevmeseydim bunları yapmazdım sana."
"Ve şimdi gidiyorum sana gerçekleri göstermeye Taehyung bunu unutma seni seviyorum."
Taehyung bana bakmıştı öylece. Eğilip dudağına öpücük kondurdum.
"Ben kaçtım."
Yolda yürürken aklıma bu durum geliyordu. Taehyung bana ne zaman güvenecekti? DNA testini yaptıktan sonra benden olmadığını öğrenecek bunların hepsinin yalan olduğunu.
Gelen bir taksiye bindim. Mesajda seoul hastanesine gelmemi yazıyordu.
Önüme gelen ilk taksiye bindim. taksiciye nereye gideceğimi söyledim. Yirmi dakika sonra Seoul Hastanenin önündeydim. Namjoon'u gördüm. Taksiden inip Joon'un yanına geldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Abim | Taekook
FanfictionTaehyung ve Jungkook birbirlerinden nefret ederlerdi. Başlangıç: 28.06.2019 ♡ Bitiş: 03.08.2019 ♡