Okuldan eve gelmiştim. Annem beni kapıda hazır bir şekilde bekliyordu. Kapıyı açıp sevimli bir şekilde, "Hoş geldin oğlum." demişti.
Annemin böyle hallerine alışık değildim. Bana tuhaf gelmişti. Kesin bir şey olmuştu.
"Anne ne oldu sana? İyisin değil mi? Beni korkutuyorsun."
"Oğlum geç otur şöyle sana anlatacaklarım var."
Kafamı sallayıp annemin konuşmasını bekledim.
"Oğlum ben evleniyorum." sözleri karşısında gözlerim fal taşı gibi açıldı. Oğlum kızma sakın, annen olarak benimde mutlu olmaya ihtiyacım var."
"Kimseyle evlenemezsin! Buna izin vermiyorum. Bitti!!" Bu sana son sözlerim.
Vücudumdan yükselen ısı beni çılgına çevirmişti. Sinirden hiçbir yeri görmüyordum. Elime ne geldiyse etrafı yıkıp dağıtmıştım. Yavaşça koltuğa oturup elime baktım. Derin derin nefes alırken annem yanıma oturarak "Ben bunu hakketmedim oğlum." dedi.
Kanamayı durdurmak için bir bez getirip kanayan yerin üstüne bastırdı. Elindeki bezi alıp, "Ben kendim hallederim. Sana ihtiyacım yok. Kocanın yanına git sen." dedim.
"Oğlum lütfen böyle yapma."
"Ne yapmayayım? Ne!? Babamdan boşandığın daha yeni oldu. Hemen başka birinin kollarına koş-"
Söyleyeceğim söz annemin bana tokat atmasıyla yarıda kesilmişti.
"Benimle düzgün konuş Jungkook! Ben senin annenim. Terbiyesizleşme. Bugün üvey baban ve kardeşinin evine gideceğiz ve tanışacaksınız! Senden tek bir şey istiyorum."
"Neymiş o?"
"Bu kararıma saygı duymanı. Sen de bir hatrım varsa kararıma saygı duyup benimle birlikte üvey baban ve kardeşinin evine gideriz. Eğer gelmezsen sana analık hakkımı helal etmem, Jungkook. Seçim senin."
Annem odadan çıkarken kapıyı sert bir şekilde kapatmıştı. Biraz düşündükten sonra ev ziyaretine gitmeye karar vermiştim. Sırf annemin hatrı için üvey babam denilecek adamın evine gidiyordum.
Bir de üvey kardeşim vardı tabi. Büyük ihtimalle o da babasının başka bir kadınla evlenmesini istemiyordur. Onunla iş birliği yapıp annemle üvey babamı boşarız diye düşündüm.
Anneme dışarı çıkacağımı ve buluşma için geri geleceğimi söyledim. O da onayladı. Dışarı çıktım. Canım sıkılmıştı. Yoongi hyung'u aradım.
Telefondan mesajlar bölümüne girip Yoongi hyung'a konumu attım.
Ben de o kafeye gelmiştim. Yoongi hyung'u bekliyordum. Beş on dakika sonra Yoongi hyung gelmişti. Etrafına bakıp duruyordu. Beni görmesi için elimi salladım. Göz göze geldik. Benim bulunduğum masaya doğru ilerledi. Karşımdaki sandalyeye geçip oturdu.
"Nasılsın hyung?"
"Kötüyüm."
"Neden?"
"Ben uyumayı düşünüyordum. Sen beni çağırdın velet."
"Hyung ne yapayım abimsin sen benim. Seninle dertleşmek istemiştim."
"Abinim tabi velet. Hadi anlat şimdi ne oldu?"
"Biraz sabret siparişleri verelim gelsin öyle konuşalım."
"Tamam senin dediğin gibi olsun kook?."
Garsona buraya gelmesini işaret ettim. Garson gelip siparişleri aldı. İkimizde latte sipariş etmiştik. Çok geçmeden latteler gelmişti. Garson kahvelerimizi masaya bırakıp yanımızdan ayrılmıştı.
"Hadi anlat şimdi."
"Tamam. Konuya hemen giriyorum. Annem evlenecekmiş."
O kelimeyi söylememle birlikte içtiği latteyi püskürtmüştü.
"Ne? Evlenecek mi? Ne zaman?"
"Yarın evlenecek miş. Ve bana bugün söylüyor."
"Oha sen ne dedin bu duruma?"
"İlk karşı çıktım. Sonra annem eğer sen de biraz olsun hatrım varsa kararıma saygı duyarsın. Yoksa sana hakkımı helal etmem deyince kabul ettim. Hatta bugün üvey babamın ve kardeşimin evine gideceğiz."
"Annenin kararına saygı duyacak mısın gerçekten?"
"Tabiki hayır. Bugün o eve gideceğim. O çocukla anlaşma yapacağım. Üvey kardeşim de istemiyordur babasının evlenmesini. Onunla iyi anlaşacağımızı düşünüyorum."
"Aklından daha başka neler geçiyor Kook?"
"Yakında görürsün, hyung."
Kafede biraz daha oturduktan sonra hesabı ödeyip dışarı çıktık. Yoongi hyung'un arabasına bindim. Çok geçmeden eve varmıştık.
"Üvey babanla ve kardeşinle umarım güzel bir gün geçirirsin."
Merdivenlerden yukarı çıkıp odama girmiştim. Üstümü değiştirdim. Altıma dar bir pantolon üstüme de bir tane gömlek giymiştim. Aynanın karşısına geçip saçlarımı düzelttim. Sonra da aşağıya indim.
Annemle birlikte evden çıkıp taksiye bindik. On beş dakika sonra evlerine varmıştık. Ücreti ödeyip arabadan indik. Annem kapıyı çaldı.
Kapıyı bir kadın açmıştı. Yanında bir tane genç vardı. Büyük ihtimalle üvey kardeşimdi. Gözlerimi üvey kardeşimin üzerine diktim. Güzel bir yüzü vardı. Resmen bir çocuk gibi,
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
