Here's the next chappie na.
ENJOY READING
Dedicated kay sheshebureshe dahil nag-pm siya sakin na maganda daw ang PIB.. J thank you... muah..
CHAPTER SIX
" WILL YOU MARRY ME?"
" WILL YOU MARRY ME?"
" WILL YOU MARRY ME?"
" WILL YOU MARRY ME?"
Ano bang isasagot ko? ito na ang pinakaaabangan ko sa buong buhay ko. ang sabihing OO sa kanya.. na pakakasalan ko sya. pero ano? Naging ganito pa.. dapat ko bang ipagpasalamat na NAKILALA ko ulit si Van? Bakit kasi dumating pa sya sa buhay ko at pinunan ang mga pangangailangan ko nung mga panahon na nasasaktan ako? Bakit kasi ngayon pa niya tinanong sakin yan, kung kelan naman napakagulo ng utak ko..
Tinitigan ko si Michael.. merong kung ano sa mata niya na hindi ko maipaliwanag. Naghahantay siya ng sagot ko.. ngayon palang nakikita ko nang malungkot siya.. ayoko ng ganon siya kaya...
" Y-YES.." sagot ko.. kinakabahan akong tumingin sa kanya.. at tinitigan siya sa mga mata niya.. :( bakit parang hindi siya Masaya na pumayag ako?
Lumapit siya sakin at hinawakan ako sa pisngi ko.. kitang kita ko ang lungkot sa mga mata niya... bakit ganyan siya?
" b-bakit?" tanong ko sa kanya.. " hindi ka ba masaya?" pinilit kong ngumiti... bakit ba ganyan siya..
" i think ikaw ang hindi handa this time.. don't worry.. maghihintay ako.. hanggang sa maging handa ka na. hindi mo kailangang magmadali.. i know that something is bothering you.. i'll give you time to think.. 1 year? 2 years? Kahit gano katagal.. hanggang sa maging sigurado ka na sa isasagot mo. hanggang sa maging handa ako.. sorry kung naging makupad ako. But, always remember that im dong this for you.. for us.. i love you..." he kiss me on my lips and smile..
Hindi ako makagalaw nung mga oras na yun. Naramdaman ko nalang na niyakap niya ko at doon na ko naiyak ng tuluyan,..
Im so sorry Michael... :(
Umalis din naman siya agad sa pagkakayakap sakin at pinunasan ang mga luha sa mata ko,,
" i love you.. i always do... this is for you Ad. I'll give you time.. i'll give you time to think.." tumulo na ang mga luha sa kanyang mga mata.. pakiramdam ko dinudurog ang puso ko.. " hindi naman ako manhid para hindi maramdaman na hindi ka sigurado.." unti unti na syang umalis..
" three months i think.. three months na panahon para magisip.. kung..... mahal mo pa ko.... kung.... ako parin ba ang gusto mong makasama.... tatlong buwan lang.... maghihintay ako.... hihintayin kita.... sa EK? Doon... kapag pumunta ka... ibig sabihin... ako parin..." tuluyan na siyang tumalikod.. iyak na ko ng iyak..
" teka Michael... bakit... bakit bigla kang naging ganyan??? Saka.. akala ko ba 1 year? 2 years? Bakit three months lang???"
" isn't it enough?? Gusto mo bang mas matagal??"
" no... but..."
" ok.. alam mo bang nasaktan ako sa sinabi mo? para kasing sinasabi mo na.... hindi ka na sigurado sa nararamdaman mo sakin... Ad.. please... love me again.. please..." b-bakit ganito yung feeling ko? bakit parang... ako na ang may mali.... oo.. oo nga pala.. ako nga pala ang mali.. Michael...
" i still love you..." sagot ko..
" pero naguguluhan ka.. ayokong magsisi ka.. kaya ginagawa ko to.. meet me at EK after 3 months.. maghihintay ako.. saka mo sabihin kung worth it pa ba na maghintay ako or.... it's about time para hindi ako umasa.. i love you Ad.. hihintayin kita.." humakbang na siya paalis..
" but i know that SOMEONE is bothering you now.." mahina lang pero narinig ko.. rinig na rinig ko siya.. pero hindi ko na nagawa pang habulin pa si Michael.. siguro nga. Kailangan kong magisip.. siguro nga.. kailangan kong pagisipan ng mabuti.. kung... karapat dapat pa ba ko sa kanya o..... hindi na...
~~
SHORT AGAIN,,
THANK YOU FOR READING :)
