Ready guys? Haha.. :P so, sa dami ng nagcomment isa lang ang pinakagusto ko.. SYA lang ang nakahula.. pero.. quiet lang ako.. :P sabi ko naman.. mamahalin niyo din ako.. PROMISE.. haha..
Eto na po. Sana magustuhan niyo..
ENJOY..
CHAPTER TWENTY TWO
VAN's POV
Nandito kami ngayon sa isang isla na malayo sa dati naming pinagstayan.. maganda din dito.. mas maganda pa nga ata kesa dun sa dati.. napakaswerte pala ng Pilipinas.. andaming magandang lugar.. sana lang maingatan din ito..
" maganda ba?" tanong sakin ni Coffee..
" yeah. Maganda.. gusto ko dito.." sagot ko
" alam ko.. haha.." sagot niya naman sakin..
" hanggang kelan tayo dito? Ikaw? May work ka diba?" tanong ko sa kanya
" yeah... pero hanggat di ka ok, hanggat di mo ko mahal, hindi tayo aalis dito.." tapos tumingin siya sakin at ngumiti..
" malapit na pala.. pwede magextend?" tanong ko. kasi willing na naman ako kalimutan si Ad.. para siya kay Michael...
" sure..." tapos nagkatinginan kami at niyakap ko siya...
" thank you dahil nandiyan ka..." sabi ko sa kanya
" haha. Wag ka magthank you..ok lang sakin ang lahat" sagot niya...
Kung nagtataka nga pala kayo kung bakit wala sila ate becha at cj, naiwan lang naman sila doon dahil wala na daw silang budget para dito.. :)
Naglalakad na kami ngayon papunta sa kwarto namin... isang kwarto nalang ang kinuha namin.. may dalawa namang kama kaya ok lang.. :) nirerespeto ko tong babaeng to kaya wag madumi ang isip niyo...
~~
FAST FORWARD PO NATIN NG KONTI
3 days na kami dito and gaya ng ineexpect ko, Masaya naman ako.. Masaya ako kasama si Coffee... kahit nung college ganito din ako sa kanya.. kahit siya lang ang kasama ko, ok lang... sapat na. mabait naman kasi siya... understanding at napakabuting kaibigan..
Pangarap ko na magkasama kami ng ganito balang araw pero ngayon... ngayon lang nangyayari...siguro nga.. merong nakalaang oras para sa atin.. :)
Pero.. bakit ganun? Bakit minsan... kapag kasama ko si Coffee.. si AD parin ang nasa isip ko? siguro ganun talaga.. mahal ko talaga si Ad ehh.. hindi ko nga lang siya maipaglaban dahil siya na mismo ang nagpapalayo sakin... siya na mismo ang nagtataboy...
" Van..." nagulat ako ng bahagya nung marinig ko si Coffee
" bakit? Hmmm.. sorry... ano bang sinasabi mo?" nagkwekwento nga pala siya...
" naiisip mo nanaman siya?" tanong niya sakin..
" hindi.. haha.. ano ka ba.. may naalala lang ako" pagsisinungaling ko..
" Van, wag mo nang itanggi.. alam ko... siya iniisip mo.. ok lang umamin.." sagot niya.. medyo naguilty naman ako doon..
" sorry.. pero... babes, bakit ganyan ka? Bakit pumayag ka na maging ugh... rebound? Bakit... bakit mo ko minahal?" tanong ko... curious din ako ehh..
"haha.. nice question.. pero babe... you know what... love is to love someone for who they are... who they were... and who they will be.. i love you... kahit mahal mo siya... tanggap ko... kasi, gusto kong ipaglaban yung taong mahal ko kahit walang kasiguruhan na mamahalin niya din ako.." sagot niya.. medyo tinamaan ako sa sinabi niya..
