Kısa hikaye.
Bitti, dediler.
Artık kurtuldun, özgürsün; dediler.
Yapabilirsin, dediler.
Zihnini boşalt, odaklan; dediler.
Sen, sen ol; kalbini kimseye açma, dediler.
Kimse de sormadı ki, iyi misin? diye.
Kimse umursamadı ki beni, ben onları umursay...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●
Ben aslında kötü biri değilim. Hiç kötü biri olmadım. Ben, renkli bir kelebeğin ardından koşan masum bir çocuk olmak istedim sadece. Sadece... Masum olmak istedim. Ben aslında kötü biri değilim. Sadece, onlar beni kötü olmaya zorladı. Sağ elime bir bıçak, sol elime bir tabanca verdiler. Beni bir odaya kapattılar. Kırmızı duvarları olan, boş bir odaya. Beklediler. Kendimi öldürmemi beklediler. Önce sağ elime baktım, düşündüm ama yapmadım. Sonra sol elime baktım, olabilir dedim ama yine yapamadım. Ben de onların beni bekledikleri gibi onları bekledim. Sonra odanın kapısı açıldı. Günlerdir ışık görmeyen gözlerim kör kesildi, göremez oldum ama dayandım. Elime verdikleri bıçağı da tabancayı da aldılar ve odadan çıktılar. Şimdi o kırmızı duvarları olan odada tek başımayım. Elimde ne bir bıçak ne de bir tabanca var. Artık istesem de kendimi öldüremiyorum...
