Sabah uyandığımda kendimi başka bir yerde bulmanın korkusuyla yataktan uçarak kalktım sonra aklıma dün yaşadıklarım üşüşünce rahat bir nefes aldım dün kaldığım odayı inceleme fırsatım olmamıştı dikkatlice odayı inceledim her şey beyazdı. Beyaz yatak başlığı, beyaz gardrop, beyaz bir makyaj masası, beyaz komidinler, beyaz duvar, beyaz tavan, beyaz bir kitaplık üstünde 3 tane kar küresi dikkatimi çekti yavaşça Kitaplığa yaklaştım kar küresinin biri en alt rafta biri en üst rafta biri de oradaki raftaydı ve kitaplıkta acayip kitaplar vardı her biri oldukça tozlu kitaplara dokunmadan göz gezdirdim kar kürelerinin birine dokunmak için elimi uzattım ve tam o anda annem seslendi
"uykucu kızım hala kakmadın mı sen bakayım tatilimizi uyuyarak mı geçireceğiz?"
"uyandım anne geliyorum"
üstümü değiştirme gereği duymadan aşağı indim pijamalarim oldukça rahattı ve çıkarmaya hiç niyetim yoktu aşağıdaki mis kokuları takip ederek mutfağı buldum annem ve babam aynı anda günaydın dediler aynı şekilde onlara karşılık verdim sessiz bir kahvaltının ardından babam resmi olarak tatilimizi başlattı önce havuza girmeye karar verdik ve hep birlikte havuza gittik bikini giymeyi sevmediğimden lacivert mayomu üstüme geçirdim ve onun da üstüne beyaz bir elbise giydim havuza girerken elbiseyi çıkartıp girecektim hep birlikte havuz kenarına gittik havuz sadece bize ait olmadığından tüm site girebildiği için biraz kalabalıktı ama bunu umursamadık ve boş şezlonglara uzanıp güneşlenmeye başladık ben kulaklıklarımı takıp uçakta yarım bıraktığım kitabımı alarak okumaya başladım aradan bir kaç dakika geçmişti ki kulaklığım kulağından çıkarıldı babamın yaptığını düşünerek söylenmeye başladım
"baba lütfen ama kitap okuyorum "
kulaklığımı alıp geri taktım ama kulaklık tekrar çıkarılınca kafamı çevirdim ve yanımda dün gördüğüm çocuk vardı bana gülümseyerek bakıyordu sonra konuşmaya başladı
"üzgünüm rahatsız etmek istemedim"
"önemli değil seni babam zanettim"
"sanırım ailenle tatildesin?"
"Evet. Sen yalnız mısın"
"aslında benimde ailem buradaydı ama işleri çok yoğun o sebeple ben ve kardeşim buradayız ailem üç gün sonra burada olacak"
"kardeşin küçük mü"
"henüz 12 yaşında"
"sen kaç yasindasin?"
"17 "
dedim gülümseyerek oda aynı şekilde gülümsedi ve
"aynı yaştayız öyleyse"dedi.
"Ailen ne iş yapıyor"
diye bir soru yönelttim
" baş belası bir şirketleri var"
kahkaha attım
"sanırım bu durum hoşuna gitmiyor"
" evet gitmiyor kardeşimle hep ben ilgileniyorum ve o inatçı bir domuzun teki ne dersem tersini yapıyor"
tekrar büyük bir kahkaha attım
"domuz mu bunu kardeşin duymamalı"
gülümsemekle yetindi ve oda bana bir soru yöneltti
"senin ailen ne iş yapıyor?"
"Kendi işlerini yapıyorlar marketler zinciri var patron oldukları için yalnız kalmıyorum fazla"
"keşke senin yerinde olabilsem bizimkilerde patron ama onlar olmazsa şirket batacakmış gibi davranıyorlar ama alıştım artık maalesef zaman geçtikçe alışıyorsun " kafasını telaşla biryere çevirdi ve gözlerini kocaman açarak bağırdı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
tsunami
Adventureher şey güneşli bir günle başladı nereden bilebilirdim ki bu güneşli gün benim felaketimin habercisi bu felaketten kaçmak mı yoksa kalıp savaşmak mı beni kurtaracak... Yalnız mı yoksa yanımdakilerle mi kurtulacağım peki kurtulduktan sonra ne olacak...
