Chaennie || Instead Of Us•

[0.6]

Chae'den

Gözlerim polise olayları anlatan insanlar arasında Jen'i aradı ama yoktu. Dışarı çıkıp okulun yanındaki yoldan ilerlerken, ağlama sesi duydum. Oraya doğru adımladığımda gördüğüm şeyle kenara sindim. Jennie Lisa'nın bacaklarına başını koymuş ağlıyordu. Lisa her şeyi söylemiş olmalıydı Jen ise onu seçti, beni değil. gözümden akan bir yaşı silerek yürümeye başladım. Nereye gittiğimi bilmiyordum adımlarım beni ıssız yerlere getiriyordu. Görüş açıma giren ağacın oraya ilerledim. Altına sindim ve ağlamaya başladım, kalbim kasılıyordu nefes alamıyordum.

Birden boş sokakta telefonumun sesi yankılandı. Telefonuma baktığımda ise Jisoo'nun aradığını gördüm kendimi toparlayıp aramayı yanıtladım.
"Chaeng?" Cevap vermedim, o ise cevap vermediğimi anlayınca konuşdu,

"Chaeng, Jennie okuldan atılmış olabilir, senin hakkında öyle bir şeyde söylemiş olabilir ama bu seni sevmediği anlamına gelmez, tabikide orda bana onu seviyorum demeyecekdi deseydi zaten ilk sana derdi. Haksız mıyım? Neyse ama seni seviyor bunu bakışlarından bile anlayabiliyorum. Sen ona 'boşversene' dediğinde ki yüz ifadesi onun çok üzüldüğünü belli ediyordu zaten. Ama sen üzülme, benim küçük sincabım üzülmesin olur mu?" Burnumu çekip sanki o görecekmiş gibi başımı salladım.

"Olur Jisunnie" Dediğimi gülümsediğini hissetmiştim.

"Neyse sende ağlamayacağına göre gidip tavuk yiyebilirim. Çok açım Chaeng!" Dediğini kıkırdayıp cevap verdim,

"Aç olmadığın bi anını hatırlayamıyorum unnie" Oda bilmişce konuştu,

"Yok zaten. Neyse hadi öptüm." Deyip öpücük atınca bende öpücük attım ve telefonu kapadım. Issız sokakların arasından geçip evi aradım. Hava kararmıştı ama bu sokaklarda içmiş azgınlar yoktu bu yüzden şanslıydım.

Evin önüne gelince dış kapıyı ittirip içeri girdim. Apartmanda oturuyordum normal bir öğrenci eviydi. 3. Kata çıkınca eve girdim tavşanlı terliklerimi ayağıma geçirir geçirmez. Salona koştum ve kendimi koltuklardan birine bıraktım. Çok yorgundum.

✡

Kafamda öten o rahatsız edici ses sayesinde uyandım. Tavanı seyrederken birden saate baktım saat 10:00'du geç kalmıştım. Bugün okula gitmeyi pek planlamıyordum çünkü okulda koca bir kaos var. Ve birde sevdiği kız tarafından seçilmeyen ben varım. Ahh, şu anda bunu düşünmemem gerek. Kalkıp odama yöneldim, üstüme kısa bir sweat ve bel üstü pantolon geçirdikten sonra yola koyuldum.

Evime yakın olan bir kafeden bir latte sipariş ettim. Ve dışarıyı izleyerek kahvemi yudumladım. Kapı sesi duyuldu içeriye biri girmişti kim olduğuna bakmadan kahvemi yudumlamaya devam ettim birden karşimdaki sandalyenin çekilmesiyle şaşkınlıkla o tarafa döndüm Jennie? Karşımda gözleri şişik bir Jen beklemiyordum cidden çok yorgun gözüküyordu üzülmüştüm.

"Chae ne tepki vereceğin hakkında pek bir fikrim olmasada direk konuya  dalacağım. Chae ben... Chae ben seni çok seviyorum. Ama arkadaş olarak değil. Seni hayatımın bir parçası olarak seviyorum seni önceden Jk'u sevdiğin gibi seviyorum. Belki bana karşılık vermeyeceksin fakat ben seni tahmininden fazla seviyorum. Chae ömrümün sonuna kadar sana günaydın demek istiyorum dememde yardımcı olur musun?"

Şaşkınlıkla Jen'i izliyordum.  büyülenmiştim, kalbim ise uzun bir tempoya çıkmıştı. heycandan konuşamadım, ama ağızımdan bu kelimeler döküldü birden,
"Günaydın, günümün güneşi."

________
[454]
ಥ_ಥ