Chaennie || Instead Of Us•

[1.1]

Jennie'den

Chae ile olan şeylerden sonra 1 hafta geçmişti ve onu hiç görememiştim. Bu yüzden her gece ağladım. Evine baktım yoktu. Okul kayıtlarına baktım aldırmıştı. Neden gitmişti? Neden beni böyle bırakmıştı? Oysaki o beni seviyor sanıyordum. Yanılmıştım.

"Jen hadi ama okula gitmeliyiz." Lisa'nın bıkkınca seslenişinden sonra ona döndüm.

"Tanrı aşkına o okula gitmek istemiyorum. Hatta hiçbir yere gitmek istemiyorum. Söylesene Lisa," Dedim ve gözlerine baktım.

"Cidden terkedilecek kadar iğrenç bir insan mıyım?" Dolu gözlerle bana baktı,

"Hayır Jen sen asla öyle bir insan değilsin sen... Sen çok özel birisin. Kimsenin anlayamadığı kadar özel." Kollarımı açtım ve yaşlı gözlerimle ona baktım, oda hemen gelip sarılmıştı. O benim için çok değerliydi, artık en değerlimdi.

****

1 yıl sonra

"Lisa hadi son bavuluda getir." Yorgunca cevapladı,

"Getiriyorum Jen." Lisa'da geldiğinde taksiye bavulları koyup havaalanına gitmeye başladık. Artık bu şehri bu ülkeyi terk ediyordum. Fazlaca ondan kalan hatıralar vardı ve ben onsuz nefes dahi zor alırken onun hatıralarıyla daha fazla yaşayamazdım.

Lisa'nın elimin üstüne güç verircesine koyduğu eline bakıp burukça gülümsedim. Onca olana karşı o dimdik durdu. Beni 1 gün bile yanlız bırakmadı. O gerçek dosttu.

**

Yarım saatlik bir taksi yolculuğundan sonra havaalanına gelmiştik. Artık bu şehirdeki son durağımızdı. Terk ediyordum geçmişimi. Eskiden yapmadan duramadığım o şeyleri, sevdiğimle yaşadığım şeyleri, beni terk etmeden öncekileri. Yeni bir sayfa açıyordum fakat biliyordum eski sayfadaki izler yeni sayfaya da bulaşmıştı.

" Hadi Jen uçak kalkmak üzere." Lisa'nın seslenmesinden sonra havaalanının camdan olan girişine diktim gözlerimi artık sondu bu üzülüşlerimin, bitiyordu geçmiş acım.

"Geldim Lisa, geldim." Uçağa adımımı atmadan önce derin bir nefes aldım ve Lisa'nın peşine takıldım. Oturacağımız koltuğu bulup yerleştik kalkmamıza son 5 dk kalmıştı Lisa ümit verircesine gözlerime baktı ve konuştu.

"Jen emin ol onu artık unutacaksın. Baksana o seni unutmuş. Sen kendini mutlu etmeye çalış. Sen somurturken ben gülümseyemiyorum meleğim." Dedikleri kalbime dokunmuştu. Ona sarıldım ve son olarak babamı aramalıydım.

Telefon bir kaç kere çalıp açıldı.

"Baba?"

"Efendim kızım"

"Biz uçağa bindik geliyoruz."

"Tamam kızım Avusturalya'ya vardığınızda arayın ben şöförü gönderip aldıracağım sizi."

"Peki baba" Deyip telefonu kapadım. Lisa çoktan uykuya dalmıştı. Tatlı uykucuydu. Ben ise bulutları izlemek istediğim için uyumak istemedim. Gökyüzü bana onu hatırlatıyordu onu son kez yakından hatırlamak istedim.

______

[357]

🫶🏻