Χευ
παρτε και 2ο κεφαλαιο σημερα γιατι εχω ορεξη και ΠΟΛΥ εμπνευση!!!
enjoy it♥
~~~
<<Δηλαδη τωρα εσυ... θα με πηγαινοφερνεις καθε μερα σαν να λεμε;>> ρωταω μολις μπαινει στην θεση του οδηγου και κλεινει πισω του την πορτα.
<<Μαλιστα>> λεει με την βαρια φωνη του και με κοιταει απο το καθρεφτακι.
Ξεφυσαω και αρπαζω μεσα απο την τσαντα μου αγανακτισμενη το κινητο μου. <<Παρα πολυ ωραια! Τελεια!>> ψιθυριζω και νιωθω οτι με κοιταει και απορει για ποιον ηλιθιο λογο συμπεριφερομαι ετσι και απλα δεν αποδεχομαι την κατασταση.
Ναι, συγγνωμη που ολο αυτο το πραγμα ειναι μια βλακεια και μιση που μου ηρθε ουρανοκατεβατη και ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ!
Πληκτρολογω τον αριθμο του Τσειν και περιμενω. Προφανως και δεν το απανταει ο βλαμμενος! Καταλαβε οτι θελω να τους τα ψαλλω και το αποφευγει.
Παιρνω τον Ριτσι αλλα τουλαχιστον εκεινος το σηκωνει.
<<Ριτσι Μακνιμεν, επιχειρησεις, μπιζνα και λοιπα, παρακαλω>> λεει μολις το σηκωνει και μορφαζω.
<<Κυρ-... Ριτσι, εγω ειμαι. Η Λορα...>> λεω και κοιταω εξω απο το παραθυρο την κινηση στο δρομο. Βασικα, για να λεμε και του στραβου το δικιο ευτυχως που δεν πηγα με το λεωφορειο για θα εφτανα μετα απο 5 ωρες σπιτι.
<<Λορα! Ημουν σιγουρος οτι θα επαιρνες σε εμενα. Βασικα μολις πηρες στον Τσειν και δεν το σηκωσε>>
<<Που το ξερεις;>>
<<Ειναι εδω μαζι μου, ντα; Και... κατσε>> απομακρυνει το τηλεφωνο απο το αφτι του. <<Τι ειπες; Α βλακεια εκανα;... Ουπς...>> καθαριζει τη φωνη του. <<Απλα ξεχνα ο,τι σου ειπα γλυκια μου... Ο Τσειν δεν ειναι εδω... πηγε εμ γκχμ... που;... α ναι πηγε σπιτι του>> προσπαθει να καλυψει ο,τι ειπε και εγω απλα ρολαρω τα ματια μου.
<<Δεν με νοιαζει βασικα. Θα τον κανονισω αλλη φορα>> λεω απειλητικα και νιωθω ηδη οτι ο Τσειν στραβοκαταπινει.
<<Λοιπον... τι συμβαινει; Πριν 10 λεπτα ημασταν μαζι, τοσο πολυ σου ελλειψα;>>
<<Ριτσι, δεν θελω να εχω σωματοφυλακα>> λεω οσο πιο χαμηλοφωνα μπορω αλλα και παλι ο μπρατσαρας ειμαι σιγουρη οτι με ακουει.
