Bodyguard

23~ Όποτε θελήσεις

Παραπονιάρικα μου. Δεν σας ξεχνάει η θεία Ρία♥

~~~

<<Λορα...;>>

<<Τσειν...το σηκωσε ο...ο Κειλεμπ>>

Δεν καταφέρνω με τίποτα να συγκεντρωθώ στην ηλίθια φωτογράφιση. Συνέχεια βλέπω πίσω από τον φωτογράφο, τον Τσέιν να μου δείχνει διάφορες πόζες για να κάνω, τις οποίες κανονικά θα έκανα χωρίς να το σκεφτώ.

<<Τι θα έλεγες για ένα πεντάλεπτο διάλειμμα;>> με κοιτάζει ο φωτογράφος με ένα βλέμμα σαν να λέει "κούκλα, τράβα πλύνε κανένα πιάτο και άσε το μόντελινγκ για αυτές που το έχουν".

<<Όχι, είμαι καλά>> επεμβαίνω τη στιγμή που πάει να βγάλει τη φωτογραφική από τους ώμους του.

<<Εγώ νομίζω ότι χρειάζεσαι ένα διάλειμμα>> με παρασέρνει ο Τσέιν κατεβάζοντάς με από το σκηνικό ενώ ταυτόχρονα κάνει τα γλυκά μάτια στον ηλίθιο. <<Είναι στρεσαρισμένη, μην ανησυχείς. Θα στην φτιάξω...>> του λέω γεμάτος υπονοούμενα και με τραβάει ακόμη περισσότερο στην άκρη της αίθουσας.

<<Τσέιν, θα με αφήσεις να δουλέψω;>> ρωτάω εκνευρισμένη και παίρνω ένα μπουκάλι νερό για να πιω. <<Όσο πιο γρήγορα τελειώσω, τόσο πιο νωρίς θα πας με τον μαλάκα τον φωτογράφο για καφέ, και ναι, ξέρω ότι το θες>> 

<<Ω σκάσε!>> κοιτάζει πίσω του και ανταλάσσει ένα βλέμμα μαζί του. <<Ο Λεονάρντ είναι του στυλ μου ρε γαμώτι>> αναστενάζει και ρολάρω τα μάτια μου.

<<Μπράβο σου>> ειρωνεύομαι και σηκώνομαι για να πάω πάλι στη σκηνή αλλά με σταματάει. <<Τι έγινε πάλι;>>

<<Θα μπορέσεις επιτέλους να συμπεριφερθείς σαν μοντέλο και όχι σαν μία ατσούμπαλη γκόμενα;>> ξέρω ότι δεν το εννοεί αυτό. Γιατί αν το εννοεί...Χριστέ μου, πόσο χάλια φωτογραφίες έβγαλα;

<<Τσέιν...>>

<<Άκουσέ με καλά. Αυτή εδώ είναι η δουλειά σου. Και όπως συμβαίνει σε όλες τις δουλείες, αν δεν την κάνεις καλά, σε διώχνουν κλοτσιδών. Δεν νομίζω να θέλεις ο Ρίτσι να σε δει σε τέτοια κατάσταση>> δείχνει το πρόσωπό μου και αρπάζει το κραγιόν από τον πάγκο δίπλα και αρχίζει να απλώνει λίγο στα χείλη μου.

<<Απλά δεν μπορώ να καταλάβω...>> λέω με τα χείλια ανοιχτά όσο μου καλύπτει τα κενά.