Queen and the Nine Tailed Fox ✔

Chapter 14 - Her Wish

Chapter 14 - Her Wish

Namilog ang mga mata ko nang marealize na ang babae talagang 'yon ang tunay na Eirin base sa dami ng buntot niya.

Eh may sakit siya ah kaya bawal siyang lumabas sa kanila kaya anong ginagawa niya rito?

Naglakad na ako papunta sa kaniya para sa kaniya mismo makuha ang sagot sa tanong kong 'yon. Kahit na ang ingay ng mga yabag ko dahil sa mga naapakang kong mga damo sa paglapit sa kaniya, ni hindi siya lumingon at nakatingala pa rin lang sa kalangitan.

Nang makalapit na ako sa kaniya ay kinulbit ko siya sa balikat. "Eirin?" nagdududa ko pa ring tanong dahil nagtataka talaga ako kung bakit siya nandito ngayong gabi.

Napalingon naman siya sa'kin at namilog ang mga mata nang makilala na ako. "B-binibining Queen..." bakas sa mukha niya na hindi niya talaga inaasahang makita ako rito ngayon.

"Anong ginagawa mo rito ngayon? Mahina ang katawan mo kaya hindi ka dapat lumabas sa inyo. Sobrang lamig pa naman ngayong gabi." Kung hindi nga lang mahahaba ang mga suot namin na may maraming layers, baka nangangatog na ako sa lamig.

Kumalma na ang expression niya. "Maraming salamat sa iyong pag-aalala binibining Queen. Naisipan ko lamang na magpunta rito dahil napakatagal na nang huli kong makita ang lugar na ito."

"Queen na lang ang itawag mo sa'kin. Masyado ka namang pormal."

Napakurap-kurap naman siya. "Ganoon ba? Kung iyon ang iyong nais... Queen."

Tiningnan ko siya at mukhang kaya niya namang tumayo mag-isa. "Alam ba nila Inang Sreimi at Rio na nagpunta ka rito ngayon?"

Siguradong mag-aalala ang dalawang 'yon pag nakitang wala siya sa kanila lalo na si Rio. Kitang-kita ko naman kung gaano siya kamahal nito na ayaw siya nitong mastress kahit kaunti.

"Nangungulila lamang talaga ako sa lugar na ito. Itong lugar na tanging nagbibigay lakas sa aking katawan." Tumingin siya sa paligid at para siyang may naaalalang mga masasaya dahil napangiti na siya.

Nakatitig lang ako sa kaniya.

"Si Gani na ang gumagawa ng paraan upang hindi siya malungkot. Sinasamahan siya lagi nito sa malawak na lugar ng mga bulaklak dahil batid nito na roon siya sasaya."

"Kung hindi nga lamang talaga tinanggihan ni umbo noon na ikasal na silang dalawa ayon sa aming tradisyon, may mga supling na siguro sila ngayon." naalala kong nabanggit ni Rio sa'kin noon.

Para namang may pumitik sa puso ko at nakaramdam din ako ng inggit kay Eirin.

Kung para sa kaniya kasi, puno ng masasayang alaala ang lugar na ito para sa kanila ni Gani na nakapagpapangiti sa kaniya pero para sa'kin naman... isang bangungot ang naaalala ko rito na nagpapahapdi sa puso ko.

Bumaling na siya sa'kin. "Kamusta naman si Isagani?" bigla niyang tanong.

Napakurap-kurap naman ako at napaiwas ng tingin. Hindi ko inakalang bubuksan niya ang tungkol kay Gani. "A-ayos lang naman siya." Bigla tuloy akong nailang. Siya pa rin naman kasi ang dating dapat pinakasalan ni Gani.

"Mabuti naman kung ganoon. Mukhang hindi ko na talaga kailangang mag-alala pa kung siya ay nalulungkot dahil nariyan ka na upang siya ay pasiyahin." Base sa tono niya, siguradong nakangiti siya.

Hindi ko naman nagawang mapigilan ang pagbuga ng hangin na may frustration. Kusa nang solusyon 'yon ng katawan ko para kalmahin ang hindi magagandang emosyong namumugad na ngayon sa dibdib ko. "Kung iniisip mo na masaya siya sa'kin dahil ipinakilala niya ako bilang mapapangasawa niya, nagkakamali ka. Ginawa niya lang naman 'yon dahil hinawakan ko ang buntot niya. Ibig sabihin, sumusunod lang siya sa tradisyon n'yo."