Queen and the Nine Tailed Fox ✔

Chapter 15 - His Reason

Chapter 15 - His Reason

"Queen... kantahan mo naman ako," hiling ni Gani habang nakahiga at nakaunan ang ulo niya sa hita ko.

Nasa kwarto niya kami ngayon at kaming dalawa lang ang nandito. Masuyo ko namang hinaplos ang buhok niya at tumango ako sa hiniling niya.

Nagsimula na akong kumanta pero walang lumalabas na boses sa bibig ko kaya napatigil ako sa paghaplos sa buhok niya at napahawak sa leeg ko.

Biglang nagbago ang paligid at napakadilim na nito.

"Iniibig mo ako, hindi ba?" rinig kong tanong ng boses ni Gani sa'kin.

Luminga-linga ako. "Oo. Mahal na mahal kita Gani." Gusto kong sabihin 'yon pero wala pa rin akong boses.

Doon naman ay sumindi ang spotlight sa harapan ko at nakita ko na ro'n si Gani na malamig na nakatingin sa'kin. Ngumisi pa siya na para siyang nainsulto sa sinabi kong wala namang naging boses. "Walang karapatan ang isang tulad mong wala nang silbi sa mundo na mahalin ko kaya itigil mo na ang pangangarap mong iyan." sumeryoso na siya. "Nakakadiri."

Masakit na nga ang una niyang mga sinabi pero ang huli ay para bang milyong-milyong bala ng baril na pinatama sa buong katawan ko. Ramdam na ramdam ko rin ang paglalandas ng mga luha sa magkabila kong pisngi.

Naglakad na siya paalis...

"Gani..."

...hanggang sa nawala na lang siya sa kadiliman ng paligid.

"Gani!"

Napamulat kaagad ako ng mga mata ko at ang bigat-bigat ng paghinga ko. Naramdaman ko rin ang kumawalang luha sa'kin na dumaloy sa gilid ng mukha ko papunta ng tenga ko.

I-isang panaginip?...

Biglang dumungaw ang mukha ni Hilva sa'kin kaya nanlaki ang mga mata ko at napabangon kaagad. Buti na lang at lumayo kaagad siya dahil baka nagkauntog na kami pareho sa bigla kong pagbangon.

Napatingin ako sa paligid at nakilala ko na nasa kwarto ko ako ngayon.

"Ayos na ba kayo binibining Queen?" tanong sa'kin ni Hilva kaya napatingin na ako sa kaniya.

"Oo. Okay na 'ko... pero paanong nandito na ako?" nagtatakang tanong ko dahil ang huli kong naaalala, kausap ko pa sila Inang Sreimi at Rio.

"Nawalan kayo ng ulirat sa bahay ng mga Cygnus na kaagad naman nilang pinagbigay alam sa amin dito kaya kinuha namin kayo roon at dinala agad dito. Dito kita pinainom ng lunas na magpapababa sa iyong lagnat. Wala namang makagagamot sa iyo rito sa aming bayan dahil isa kang tao." paliwanag niya.

Napatango-tango naman ako pero nang maalala ko si Eirin... "Oo nga pala. Kamusta na pala si Eirin? Ayos na ba siya?"

"Huwag na kayong mag-alala dahil mabuti na ang lagay ni binibining Eirin. Kung hindi n'yo siya kaagad naitakbo papunta sa kanilang bahay upang malunasan ay siguradong mayroon nang masamang nangyari sa kaniyang buhay."

Nakahinga naman ako nang maluwag. "Mabuti naman kung gano'n."

"Pagbalik ni Ginoong Gani ay ipapaalam ko agad ang nangyari sa inyong dalawa."

Nanlaki naman ang mga mata ko. "'Wag!"

Biglang-bigla naman siya sa pagsigaw ko. "Bakit naman binibini?"

Napatungo naman ako at napakuyom ng mga kamao. "S-siguradong mag-aalala lang siya. Sabihin mo na lang ang nangyari kay Eirin para alam niya rin 'yon pero 'wag mo nang banggitin ang pagkahimatay ko. Pigilan mo rin ang iba pang nakaaalam sa nangyari sa'kin na mabanggit 'yon sa kaniya. Ayos na naman ako kaya hindi na niya dapat malaman 'yon."