Queen and the Nine Tailed Fox ✔

Chapter 20 - Serafina

Chapter 20
Title: Serafina

~Tagapagsalaysay~

Nakatulala lang ako habang ramdam na ramdam ko sa loob ng dibdib ko ang malamig na bakal ng palaso ro'n. Dahan-dahan pa akong napatingin doon hanggang sa tumulo na ang dugo mula sa glid ng bibig ko.

"QUEEEEEENNNN!" miserableng tawag ni Gani sa'kin kaya napatingin ako sa kaniya. Napaurong pa ako nang kaunti pero nawalan na ng lakas ang mga binti ko kaya hindi ko na kinayang manatiling nakatayo.

Agad namang may sumalo sa katawan ko at bumungad sa'kin ang sobrang namimilog na mga mata ni Gani na tinakasan na ng mga luha habang hindi pa rin makapaniwalang nakatingin sa'kin.

"G-gani..." hirap na hirap na tawag ko sa kaniya at unti-unti ko nang nararamdaman ang sobrang pagkirot ng tama ng palaso sa'kin sa dibdib ko.

"Q-queen..." Sobra pang nanginginig ang mga labi niya at hindi na maipinta ang mukha niya dahil halatang hindi niya na alam kung ano ang gagawin para iligtas ako pero bigla siyang napadaing nang isang palaso ang biglang tumama rin sa gilid ng braso niya.

"Gani! Queen!" rinig kong hangos na tawag sa'min ni Leigh. "Anong nangyari?!"

"Tsk!" narinig naming pagpalatak ng karwaherong gustong pumatay kay Gani at napatingin naman silang dalawa sa direksyon n'on. Ang maingay na mga paang tumatakbo sa damuhan ng taong 'yon ang narinig ko kaya nalaman ko na tatakas na 'yon.

Doon na nabakas sa mukha ni Gani ang sobrang galit—mali. Poot.

Poot ang tamang salita na makakadescribe sa expression ni Gani ngayon pero nagiging malabo na ang lahat ng nangyayari sa'kin at kusa na ring pumikit ang mga mata ko.

Wala na akong nararamdamang kahit ano at tanging pandinig ko na lang ang gumagana sa'kin.

"MAGBABAYAD KA!" Isang malakas na pagsabog ang bumulabog sa buong lugar na siguradong kagagawan ni Gani.

"Ako nang bahalang humuli sa taong iyon gamit ang aking mahika—"

"Hindi! Ako ang papaslang sa napakasamang isang iyon!"

"Gani! Si Queen ang dapat nating unahin at hindi ang paghihiganti! Isakay mo na siya sa karwahe saka dalhin sa Frayam para ipagamot kay Serafina. Ako ang magpapatakbo niyon! Mahuhuli rin naman natin si Ragel at sisiguraduhin ko iyon."

Hanggang sa tuluyan na akong nawalan ng ulirat.

* * *

Ang sarap naman sa pakiramdam nito. Para akong nakalutang sa hangin at ang gaan-gaan ng pakiramdam ko. May warmth din akong nararamdaman sa buong katawan ko na parang may nakayakap sa'kin at sobrang pamilyar n'on.

"Queen lumaban ka! Huwag mo akong iiwan pakiusap Queen... Queen!"

Nandito ako ngayon sa gilid ng daanan habang inaayos ang gitara ko sa pagkakasabit sa katawan ko. Sobra-sobra akong kinakabahan dahil ito ang pinakaunang pagkakataon na ipaparinig ko sa marami ang boses ko.

Sobrang laking lakas ng loob ang nagamit ko para lang magsimula na sa pagkanta pero walang pumapansin sa'kin. Walang gustong makinig... kaya pumikit na lang ako para hindi ko na makita ang hindi pagpansin sa'kin ng mga tao dahil unti-unti na akong nawawalan ng kumpiyansa sa sarili ko.

Pero may bumulong sa isip ko na imulat ko na ang mga mata ko kaya ginawa ko at isang lalaki ang nakatayo malapit sa'kin habang matiim na nakikinig sa pagkanta ko. Bakas na bakas sa mga mata niya na gustong-gusto niya ang naririnig niya kaya unti-unti nang bumalik ang kumpyansa ko sa sarili at nawala na ang lahat ng kaba sa dibdib ko.

"Nasaan ang manggagamot na si Serafina?! Tawagin n'yo siya at kailangan namin ang kaniyang tulong! Pakiusap!"

Ang taong 'yon ang dahilan kung bakit narating ko ang tagumpay sa pagiging singer... at matagal ko ring hinihiling na makita ko siya ulit para makapagpasalamat sa kaniya pero hindi ko na maalala ang mukha niya.