Sahra'dan.
Bu işte bir bokluk vardı.Hayır evin kapısı neden aralık olsunki.Geldiğimden beri kırmızı bir araba evin kapısında bekliyordu.Dikkatlice bakmaya başladım.Arabanın içindeki kişide benim baktığımı fark etmiş olmalıki cam yavaşça açılmaya başlamıştı.Bu kişi.Egemen.Ama onun burda ne işi vardı.Daha sonra yavaşça gitmeye başladı.Onun gitmesiyle bende eve girdim.
Girmemle ayaklarımın altında birşeylerin çıtırdaması bir oldu.Bu cam parçalarıda neydi böyle.Ayrıca kan lekeleride vardı.Ne olmuştuki burda böyle.Hemen yukarı çıktım.Elisa annesinin yanında uyuyordu.Yağmura baktığımda sol eli sargılıydı ama sargıda kan olmuştu.Elisaya baktığımda uyanmış kısık gözlerle bana bakıyordu.Onu kucağıma alarak odadaki beşiğe koydum.Elleriyle saçıma dokunuyordu.Tebessüm ederek onu beşiğe bıraktım.Ve küçük anneyi uyandırmaya gittim
Yağmur'dan.
Biri beni dürtüklüyordu.Gözlerimi yavaşça açtığımda beni dürtükleyen kişinin Sahra olduğunu gördüm.Ben nasıl uyumuştum.Ve elim neden bu kadar acıyordu.Ayrıca kızım nerdeydi.Hemen yattığım yerden fırladım.Beşiğindeydi.Kızımı almamıştı.
S:Burda ne oldu bilmiyorum ama ben hol'ü temizlemeye gidiyorum.Ayrıca Egemeni gördüm ben gelince herşeyi anlatacaksın.
Sahra inerken bende kızımla yatağa oturdum.Karnı acıkmıştı. Emzirmeye başladım.Elim çok acıyordu ve hala azcıkta olsa kanıyordu.Aşağıdan cam sesleri geliyordu.Sahra yerleri temizliyordu anlaşılan.Elimin acısına rağmen kızımı emzirmeye devam ettim.O kadar tatlıydıki insan onu gördükçe bütün dertlerini unutuyordu.Ona birşey olacak diye ödüm kopuyordu.Ona kötü birşey olmasın bana olsun diyordum.Anne olmak böyle birşeydi.Yavrun için kendini feda edersin.
Kızımı yavaşça yerine yatırdım.O sırada Sahra içeri girdi.Gözlerinde bir sürü soru işaretleriyle bana bakıyordu.Yavaşça ona doğru yürüdüm.
B:Salona inelim anlatıcam.
S:Tamam.
İkimizde tek kelime etmeden salona inmiştik.Ben duvara Sahra bana bakıyordu.Yavaşça ve bütün ayrıntılarıyla olan biteni anlatmıştım.Tam ağzını açıp bir şey diyecekken tekrar kapatıyordu ağzını.Sanırsam sözün bittiği yer buydu.Öylece sesszice birbirimize baktık.Resmen gözlerimiz konuşuyordu.En sonunda Sahra beni zorla kaldırıp üstümüde bağrış çağışır bir zorla giydirmişti.Bebeğide hazırlamıştı.Pusete koyup taksi çağırmıştı.Elim çok kötü durumda olduğu için hastaneye gidiyorduk.
Büyük bir yorgunlukla eve geldik.Elisa için kıyafet almıştık.Holdeki dolap için cam taktırmıştık.Elimede pansuman yapıp sargı sarmışlardı.En geç 1 aya geçer demişlerdi.Her gün pansuman yapacaktım.Şimdide eve gidiyordum.Annem sorarsa kaynar su döküldü diyecektim.Çünkü aklıma başka bir şey gelmiyordu.Eve geldiğimde zor bela annemleri bir şekilde atlatmıştım.1 saatlik nasihat etmişlerdi,ardından da iş için 1 haftalığna şehir dışına çıkmaları gerektiğini söylemişti.Benide götürmek istemişlerdi ama kabul etmemiştim.Evet 1 haftalık bir tatil güzel olurdu ama kızımla evde gayet mutluyduk.Kibarca red ettim.Yanlız kalkmaktan oldum olası korkmuşumdur.Sahraya gidicektim.Yada o bana gelecekti.
Sahrayı aradığımda ailesinin tatile gideceğini söylemişti.Sahralara gitmek daha mantıklı gelmişti.Çünkü bizim evimiz çok büyüktü ve Sahra yanımda olsada korkardım.Ama Sahrada en fazla 2 3 gün kalırdım.Korksamda kendi evime geçerdim Sahrayla.Kızım kucağımda odaya geçtim.Üstünü değiştirip altını temizlemiştim.Bende pandalı geceliklerimi giyip saçımı topuz yapmıştım.Ve uykuya hazırız.
Gözlerime nüfuz eden güneş ışıklarıyla kalktım.Yavaşça yataktan kalktım ve Elisaya bakmaya gittim.Bir dakika.Noluyo lan.Kızım.Kızım yoktu.Gözlerimi ovalayıp tekrar baktım.Yok.YOKTU.Hemen maratona koşar gibi merdivenleri indim ve tam kızım yok diye bağıracakken Elisa babamın kucağında babam ona birşey söylüyordu.Annemde gülüyordu.Elimi kalbimin üstüne koyup soluklandım.Bende gidip yanlarına oturdum.Daha sonra annemle kahvaltıyı hazırladık.Önce kızımı emzirdim sonra bende kahvaltıya indim.Kızçemide pusetine koyup koltuğun üstüne koymuştum.Annemler 12 uçağıyla gideceklerdi Antalyaya.saat zaten 10 buçuktu.Kahvaltıdan kalktığımızda saat 11 di.Hemen hazırlanmaya gitmişlerdi.Hep beraber havaalanına geçmiştik.Giderken yolda Egemeni görmüştüm.Sahilde koşuyordu ibne.Kimse fark etmemişti.Yavaşça camı açtım.O da soluklanmak için banka oturmuştu.O anda kafasını kaldırıp karşısına baktığında göz göze gelmiştik.Bana şaşkınca bakıyordu.Kucağımdada minik bir beden.Ben sevdiğim adama kızımsa babasına bakıyordu.Elleri kalbimin üstündeydi minik ayakları haraket halindeydi.Daha sonra camı kapattım o sırada ayağa kalkmıştı.Yeşil ışık yanınca babam direk hareket etmişti.Havaalanında telefonuma mesaj gelmişti. Egemenden. Bir yere mi gidiyorsun yazmıştı. Hayır yazıp telefonumu kapatmıştım.Sahra ve aileseide tam karşıdan geliyorlardı. Bebişi görünce kısa çaplı bir çığlık ve agucuk bugucuklardan sonra sakinleşmişlerdi.Elisa ise korkudan ağlamıştı.Neyski susmuştu.Zavallı kızım herkes kucağına alıp seviyordu.En son Sahrada kaldı.Elim acıyordu Sahrada kalması benim içinde iyi olurdu. Anons yapılmıştı.Vedalaştık ve el sallamaya başladık gözden kaybolduklarında bizde havaalanından çıkmıştık.Sahra taksi çağırmaya gitmişti.O sırada kırmızı bir araba dikkatimi çekmişti.Sanki izleniyormuşum gibi bir his vardı içimde.Tekrar o arabaya baktığımda cam yavaşça aşağıya doğru inmişti.Keskin bakışlı kahve gözler benim gözlerimi delip geçmişti resmen.Bana öyle bir bakıyorduki bir an dün yaşadıklarım aklıma gelmişti.Bir an dün yaşadıklarım aklıma gelmişti.O sırada arabadan inmişti.Bana yaklaşıyordu. Ben hızlı adımlarla Sahranın gittiği yere doğru gitmeye başlamıştım.Oda hızlıca arkamdan geliyordu.O sırada önümde bir taksi durdu.Kapısı açıldı.Sahra direk bebeği aldı.Hemen bindim.Camdan baktığımda Egemen arabasına doğru gidiyordu.Ucuz kurtulmuştum.
