Hayatımda ilk defa bütün duyguları yaşadığım bir gündü sanırım. Kuaförde durgunlukla etrafa bakarken bir yandan da içimde ki duyguları bastırmaya çalışıyordum.
Annem, arkadaşlarım herkes koşuşturuken ben sadece onları izlemekle yetiniyordum. Tabi bir yandan da kendimi yiyip bitiriyordum.
Nasıl buralara kadar gelmiştik. Neler olmuştu. Neler yaşamıştık. Herşeyi atlatıp iyi bir gelecek için hayatlarımızı birleştirecektik.
Böyle önemli bir günde rahat olmak ıçın telefonumu kapatmıştım ve çantamın en ücra köşelerine atmıştım.
Mutlu olmam gerekirken gergin ve oldukça stresliydim. İçimde ise kötü bir his vardı. Çalışanın beni çağırmasıyla hızlı bir o kadar da sakin adımlarla koltuğa oturup kendimi rahatlatmak ıçın salmıştım.
Zaten aile yemeğinede gitmemiştim. Kendime hasta görünümü vererek gitmek istememiştim.
Bunların tek sebebi Egemenin eski sevgilisini yolda görmem ve bana nefretle bakmasıydı.
Çalışanlar beni hazırlarken ben içimden günün sonunda kötü birşeyler olmaması için dualar ediyordum.
Rahat olmam gerek diyerek kendimi ikna ediyordum. İçimde biraz olsun açılmıştı. Sahranın yardımıyla gelinliğimi ve ayakkabımı giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tekrar koltuğa oturduğumda 2 kişi saçlarımda uğraşırken annemde arkada gözyaşlarını siliyordu. Ona gülümseyerek ağlama dememle biraz olsun gözyaşları dinmişti.
Hemen yan koltuğumda saçları yapılan Sahra elbisesini giymek ıçın kabine gittiğinde aynaya bakarak makyajıma bakmıştım.
Yüzüm parlarken gözlerimde de daha çok gri ve beyaz simli tonlar kullanmışlardı.
Duvak takma kısmında kafamı öne doğru eğerek duvağı takmışlardı. Kocaman bir aynayı bana doğru tuttuklarinda topuzumu süsleyen hoş bir çiçekli aksesuar görmüştüm.
