Aşk

2.9K 81 3
                                    


Bekliyorduk öylece. Sesszice.Tek bir kelime dahi etmeden.Söyleyecek bir şeyde yoktu zaten.

Hayatım güzel bir şekilde ilerleiyorken bu olanlar çok ağırdı.

Kapı kapanma sesiyle kendime gelmiştim. Hemen annemin yanına ilerlemiştim.
Gözleri kızarmıştı ve hafif şişmişti.

Babamın durumunu sormak istiyordum ama sanki dilim tutulmuştu. En sonunda derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalışmıştım.

B:Anne.. B-babam n-nasıl?

A:Kötü. Tansiyonu çok düşmüş ve az daha düşseydi tansiyon düşüklüğünden komaya girecekmiş. Şimdi serum takılı. Bugün çıkamayız büyük ihtimal. Sen Egemen'e  de eve bıraksın seni.

B:B-ben babamı görmek istiyorum anne.

Annem gibi benimde gözlerim doluydu.Annem bana acır gözlerle bakmıştı. Gözyaşları akarken kafasını yavaşça sağa sola sallamıştı.

A:Olmaz seni görürse daha kötü olur kızım.
Hastaneden çıksın biraz iyi olsun. Ama şimdi olmaz.

B:Anne lütfen.

A:Egemen gelirmisin?

Egemen hızlı adımlarla kucağında Elisayla buraya geliyordu.

Annem Elisanin yanağını okşadığında kızım gülüyordu.

A:Egemen Yağmuru eve götür.Kızıma göz kulak ol.

E:Tamam.

A:Gidin şimdi.

Annem bunu diyerek arkasını dönmüş ve odaya ilerlemişti. Odanın kapısı kapandığında hala öylece bakıyordum.

Egemen elini belime koyduğunda beni sıkıca kendine çekerek yürümeye başlamıştık.Kalbim acıyordu. Bu acıyı en son Egemen'de yaşamıştım.Beni red ettiğinde.

Çıkış katına kadar ikimizde konuşmamıştık.Endişeyle bana bakıyordu.
Ben ise gözlerimdeki yaşlarla yere bakıyordum.

Asansörden çıkıp 2 adim atmamızla gözlerim kararmaya başlamıştı. Başım çok feci dönüyordu.Gözlerim daha çok kararmaya başladığında bilincim kapanmaya başlamıştı. Sesler uğultu şeklindeydi.Kendimi bıraktığımda Egemen daha sıkı tutarak yardım edin diye bağırmıştı. Bilincim kapanmadan önce gördüğüm son şey bana doğru koşuşturan 2  doktordu.

Gözlerimi yavaşça açtığımda lambanın parlaklığıyla gözlerim kamaşmıştı. Biraz daha kendimi zorlayarak yatakta doğrulmaya çalışmıştım. Tamamen doğrulabildiğimde kolumda serum takılıydı.Ve neredeyse bitmişti.

Kapı açılmıştı.Kafami kaldırdığımda Egemen yanında hemşireyle geliyordu. Beni görünce hemen yanıma koşmuştu.

E:Yağmur iyimisin? Ağrın sızın varmı? Kendini nasıl hissediyorsun.

Y:İyiyim biraz. Noldu bana?

H:Biraz halsiz düşmüşsünüz. Serumunuzu çıkarıyım.

Hemşire bitmiş olan serumu yavaşça çıkarmıştı. Hemşireye teşekkür ederek yerimden Egemenin yardımıyla yavaşça kalktım.

Kızıma baktığımda bana bakıyordu. Kahve gözleri yaşlıydı. Ağlamıştı belliydi. Egemenin kucağından almak istediğimde hemen kollarını bana açmıştı. Minik bedenini kucağıma aldığımda tombik yanaklarını öpmüştüm. Hemen kafasını boynuma koymuştu. Yavaşça arabaya doğru yürüyorduk.

E:Annene haber vermedim. Şimdi tekrar endişelenmesin.

B:İyi yapmışsın. Zaten yeterinceyi üzüldü bizim yüzümüzden. Daha da üzülmesin.

Benim UmudumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin