"Bunu yapmayı nasıl düşünürsünüz?!"
Ateş püskürürken konuşuyordu Jennie. Hastalar üzerinde ilaç denendiğini biliyordu ama bu kadarı onun için gerçekten fazlaydı.
"Bak Jennie sakin olmalısın. Burası bir hastane, akıl hastanesi. Yetimhane değil!"
"Umurumda mı zannediyorsun?! O ilacı kızın üzerinde denemekten vazgeç artık. Denek değil o!"
"Tam olarak bir denek! Burda ona faydalı olacak bir şeyler yapmak istiyorum ama sen buna engel oluyorsun!"
Derince nefes aldı Jennie. Göreve başladığından beri hastaların denek olarak kullanılmasına karşıydı ama hastanede onu dinleyen bir kişi bile yoktu.
Arkasında bağıran Chanyeol'ü daha fazla dinleyemeyeceğine kanaat getirince kapıyı çarparak odadan çıktı.
Hastanenin demir kapısından çıktı ve sola dönerek kafeteryaya adımladı. Diğerleri de oradaydı.
"Sonunda geldin!"
"İyi görünmüyorsun. Ne oldu?"
Sorulara ya da sitemlere cevapsız kalmak istiyordu. Küçük masaya, yan masadan aldığı sandalyeyi çekti ve oturdu. Lisa'nın kahvesinden bir yudum aldı ve sohbete dahil oldu.
"Hey, sizce hastaların denek olarak kullanılması ne kadar doğru?"
Lisa kahve bardağını Jennie'nin elinden çekerken konuştu.
"Yani, sonuçta bu onların iyiliği için yapılıyor. Ama ilaç daha önce denenmediği için bi yan etkisi olabilir."
"İşte! Ben de bundan bahsediyorum ama Bay Chanyeol'e bunu anlatmak çok zor!"
Konuşulanlara göz devirdi Mina.
"Jennie, burası bir hastane, akıl hastanesi. Ve denenecek şey de bir ilaç-"
Mina'nın cümleyi tamamlamasını beklemeden lafa atladı Jennie.
"Evet, ölüm riski %80 olan bir ilaç."
"Ama denenemezse işe yarayıp yaramayacağı bilinemez ki!"
"Umurumda değil! Park Chaeyoung benim hastam ve ben izin vermediğim sürece ona yemek bile veremezsiniz, anlıyor musunuz?!"
"Jennie fazla abartıyorsun!"
En ufak bir tahammülü bile kalmamıştı Jennie'nin.
Masadan kalktı ve odasına doğru yol aldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm OK! |yoonnie✔️
Fanfiction"Kendinize gelin lütfen! Ben sizin sadece doktorunuzum!" "Biliyorum. Ama doktorlar hastalarını iyileştirir, öyle değil mi?" |yoonnie