I'm OK! |yoonnie✔️

0.8

Jennie ertesi gün hastaneye elinde istifa mektubuyla geldi. Bay Oh'un odasına girdi ve mektubunu resmen masasına çarptı.

"Bu da ne Bayan Kim?"

"Neye benziyor Bay Oh?"

"Bunu onaylayacağımı düşünmemişsindir umarım."

"Bunu onaylayın Bay Oh. Bu şartlar altında burada daha fazla duramam."

"Huh... Gözden geçireceğim."

     "Dönüşünüz olumlu olursa sevinirim Bay Oh."

   Jennie istifasının kabul edilmeyeceğini bile bile odadan çıktı, asansöre yöneldi.

   İstediği kata geldiğinde 1331 numaralı odaya yöneldi. Kapının önüne geldiğinde en donuk bakışlarını takındı, kapıyı tıklattı ve içeri girdi.
Yoongi en az kendi teni kadar soluk renkteki duvara bakıyordu, her zamanki gibi...

   Kapının kapanma sesiyle Yoongi kafasını Jennie'ye çevirdi. Her zaman Jennie'yi gördüğünde yüzünde oluşan küçük tebessüm bile Bayan Kim'i gülümsetememişti.

     "Yoongi?"

     "Ben iyiy-"

     "Onu sormuyorum!"

   Doktorunun bu öfkeli haline karşı Yoongi şaşırmıştı ama surat ifadesi her zamanki gibi donuktu.

     "Dün bana neler olduğunu, neden saat gecenin bilmem kaçıyken odanda olmadığını açıklıyorsun hemen, Bay Min!"

   Yoongi'nin yüzündeki gülümseme daha da genişlemişti ve bu Jennie'nin daha çok öfkelenmesine sebep oluyordu.

     "Sana bir şey sordum ve cevabını istiyorum Yoongi!"

     "....En son Bay Min'dim.."

     "Ne..."

     "Gerçekten konuşamayacağımı düşünen insanlardan mıydın? Seni daha zeki sanmıştım doktor.."

     "..."

     "Hadi ama! Konuşmama sırası şimdi sende mi?"

   Yoongi yattığı yerden kalktı ve Jennie'nin yanına yaklaştı. Dibine girince soluk nefesini saçları arasına üflerken konuşmaya başladı.

     "Benden korkuyor musun Bayan Kim?"

   Jennie başına gelenleri idrak etmeyi başarınca hızla Yoongi'yi itti.

     "Kendinize gelin lütfen! Ben sadece sizin doktorunuzum!"

     "Biliyorum. Ama doktorlar hastalarını iyileştirir, öyle değil mi?"